bold = Main text
     Cap.                                         grey = Comment text

 506  Epil |          iudicii a dextris filii sui collocati aeterna requie cum suis
 507  XXIX |        reliquit. Ego vero eundem ibi collocavi ubi fideliter sibi servabitur
 508  XXIX |            unde fures rapere possent collocavit et mihi cui possetis auferre
 509     I |              Fer tecum mortuum super collum tuum! Sicut fecisti malum,
 510    XV |          exterius pretiosis depictos coloribus atque ferro deargentato
 511  XXIX |             auferre vel ignis posset comburere vel aliquis casus eripere
 512   XIX |            quod nobiscum debet, soli comedamus. Deinde acceperunt consilium
 513 XXIII |               Quibus dixit: Lupi vos comedant! Quod lupus audiens adquievit.
 514 XXIII |       promisi! Descende si placet et comede! Ad haec lupus: Descende
 515  XXVI |                              De modo comedendi.~Filius: O pater, quare
 516    XX |              tuus dixit quod mel non comederes, etiamsi adesses. At ille
 517  XXII |            avis: Quomodo comedes? Si comederis coctam aqua, quid valebit
 518    XX |       comederet, etiamsi adesset. Et comederunt. Deinde venit Nedui et ait:
 519   XIX |            multis, quod nullus eorum comedet, donec omnes insimul edant;
 520    XX |             et ait: Quare me absente comedistis nec partem meam mihi reservastis?
 521    XX |        Magister, quare Nedui absente comeditis nec illum expectatis? Magister
 522  XXII |         multi fructus, sed non omnes comestibiles. ~Castigavit Arabs filium
 523  XXVI |          bolum priusquam bene fuerit commasticatum in ore tuo, ne straguleris;
 524    XV |               et ego fideli memoriae commendabo, ut quandoque condiscipulis
 525    XV |              homini donec revertatur commendare. Precor itaque ut mei causa
 526    XV |              tuam meae fidei iam diu commendatam, quoniam inveni et amodo
 527  XXIX |     congregatas et tibi ad servandum commendatas dedisti perniciei? Ad haec
 528    XV |              te solum huius pecuniae commendationi adesse. Et dum ita loqueretur, [
 529    IX |      siticuloso et desideranti animo commendavi; nec quod inde scio pro
 530  XXIV |           quoniam saepissime maximum comminuitur bonum vel amittitur. ~
 531    XV |        hospitis afferre lapidibusque comminutis implere. At ipse ita egit.
 532     I |             interfectum et frustatim comminutum in sacco repone, ita ut
 533    II |         manere sine alia. ~Alius: Ne committas stultis sapientiam quia
 534    XV |             cui posset pecuniam suam committere. Et ostenderunt ei antiquum
 535    XV |          adducebat suam pecuniam non committeret, contra eum ita dicendo
 536   XVI |             iuvenis, oleum meum tibi committo atque in tua custodia trado.
 537 XXVII |              Huius saeculi bona sunt commixta; non enim comedes mel sine
 538 XXVII |             statim eveniunt ei tanta commoda quod prorsus dulce sit ei
 539   XII |       fabulam quam inceperat finiret commonuit. Fabulator ad haec: Fluctus
 540 XXVII |          Quaecunque in saeculo sunt, commutabilia sunt; et quae ex eis tibi
 541    IX |             scio pro divitiis Arabum commutare volo. Sed si placet progredere,
 542   XII |           negotiationem proficiscens comparavit bis mille oves, singulas
 543   Pro |              Propterea ergo libellum compegi, partim ex proverbiis philosophorum
 544  XIII |            causa quae eum sic dolere compelleret. Sed iuvenis quae in sua
 545 XVIII |         civitatem ituris promittebat compendium. Invenimus senem a quo requisivimus
 546  XXIX |           qualiter egerat retaxavit. Comperta denique iuvenis astutia
 547    II |         pedissequas: quarum nulla ei complacuit. Post haec ostendit ei omnes
 548  VIII |             suos advocent amasios et complectentes deosculentur advocatos et
 549   Pro |         finis sine fine, totius boni complementum, sapiens qui sapientiam
 550    II |             acciperet in uxorem. His completis, accepta uxore cum his quae
 551   Pro |           quidem pro quo creatus est complevit debetque perfectus appellari.
 552   Pro |             hominis esse consideravi complexionem: quae ne taedium incurrat, [
 553 XXVIII|            philosophi verbis rex ait complicibus suis: Servus Dei est! Videte
 554   XIV |        crederetur. Unde quidem bonis compluribus pulsus, dignitatibus exutus,
 555 XXXII |             quicumque rogant pro me, comportet in unum, ~Ut mecum maneant
 556  VIII |     audiebatur, verbaque cantus bene composita erant et cantus ipse musice
 557   XIV |              tali altitudine et tali compositione per quam nemo posset intrare
 558   Pro |      Alfunsus, servus Christi Ihesu, compositor huius libri: Gratias ago
 559   III |             acceptos rex male quippe compositos sprevit nihilque sibi dedit.
 560    II |              gloriatur, stultus esse comprobatur. – Haec omnia faciens connumeraberis
 561    II |     consilium, nisi tibi sit fidelis comprobatus. ~Item alius philosophus:
 562   XII |      praedictis etiam subtexere alia compuleris, iam dicti praesidio exempli
 563    II |     referentes ipsum etiam haesitare compulerunt. Communi itaque consilio
 564  XIII |              tandem quod necessitate compulsa a domo sua propria suam
 565   XII |            proverbiis quod non eadem compunctione dolet qui pro muneribus
 566    II |           inter sapientes discipulos computabor? Magister: Serva silentium,
 567  XXVI |            ipse indicavit. Tunc ipse computavit cum fratre quod tantus erat
 568  VIII |             dixit: Qui aves decipere conaris, vide ne avicula factus
 569  XXVI |        prandium, quomodo respondebo: concedam statim annon? Pater: Fac
 570    II |       inimicum, ut quae volebam mihi concederet. ~
 571  XXVI |      custodiam rerum – communia esse concedo. Quodsi laborem renuerit,
 572 XXIII |           contra: Habere debeo, quia concessisti. Firmaverunt tandem pactum
 573   XXV |           fuit quod ipse et multi de concivibus petiissent heremum. His
 574 XXIII |        deinde alii; et si potero vos concordare sine iudicio, sententia
 575 XXXIV |             crastinantem te impediet concupiscentia vel forsan retinebit dies
 576   XIV |           invenit; unde animo multum condeluit et tandem hostium pulsavit.
 577    II |          exclamavit: Quid innocentem condempnatis quove eum ducitis? Non mortem
 578    II |     producitur ante iudices et morte condempnatus ducitur ad crucem. Multi
 579    XV |             commendabo, ut quandoque condiscipulis lacte philosophico educatis
 580   Pro |         ingenium inveni ex praecepto conditoris ad hoc esse deputatum, ut
 581  XXIX |             indolis animo condoluit, condolens horrea deplevit et pauperibus
 582  XXIX |             puer bonae indolis animo condoluit, condolens horrea deplevit
 583  XXVI |             quae mihi facere deberet condonabo. Si vero demum tactus amore
 584   XIV |        quicquid mihi forisfecisti me condonaturum tibi crede! At illa eum
 585    II |         crimen quod sibi imposuerant condonavit, eo tamen pacto ut criminis
 586 XXXIV |              ad percipiendam gloriam conductum. De quo Salomon in Ecclesiaste
 587  XIII |              die tertio panem sinapi confectum ieiunanti largita est. Quae
 588    IV |          melior sis malo. ~Alius: Ne confidas in malo si periculum evaseris,
 589 XXVII |             Deum in omnibus et in eo confidere, sicut dixit versificator:
 590    XV |         pecuniam tuam! Et ego tantum confido in Deum quod reddita tibi
 591   XVI |       furatum. Iustitia haec audiens confirmavit iudicium, factumque est
 592    IX |         oculum sanum medicinali arte confirmem et carmine, ne ita eveniat
 593  XIII |          illius castis moribus satis confisus et probitatis honore. Hic
 594    IV |              quia philosophus dicit: Confitenti peccatum ratio est relaxare
 595    IV |            est, sic iste patrem suum confiteri erubescebat pro inertia
 596   XIV |          Discipulus ad haec: Bene me confortasti! Sed audisti tamen aliquam
 597  XXIV |              fracto crure ac brachio congemuit. At dominus domus quasi
 598  XXIX |              quid divitias sapienter congregatas et tibi ad servandum commendatas
 599  XXIX |          meus congregavit thesaurum, congregatum unde fures rapere possent
 600 XXXIV |            ubi divites qui thesauros congregaverunt et inde superbi fuerunt?
 601  XXIX |          relictus. Pater etenim meus congregavit thesaurum, congregatum unde
 602    II |              avorum nobilitatem haut congrue reservat. ~Alius: Nobilitas
 603   XXI |          prandio in obprobrium socii coniectam struem ossium regi ostendit
 604    XI |        proficiscens peregre commisit coniugem suam socrui suae servandam.
 605   XIV |           coepit excogitare quid sua coniunx strueret frequenti et cotidiana
 606    II |    comprobatur. – Haec omnia faciens connumeraberis inter discipulos sapienciae
 607    II |             de paupertate sua amicis conquerens, de qua etiam versus composuit
 608  XXII |            Hoc dicto avicula arborem conscendit et dulci canore dicere coepit:
 609  XIII |              domina, similis peccati conscia, quid, inquam, factura sum?
 610  XIII |              quae in sua versabantur conscientia minime detegere volebat.
 611   VII |             exiit, huc rediit; omnes conscii et socii huius fuistis.
 612 XXVIII|           virtus tua ut ipse fateris consenesceret tacita; sed ob cupidinem
 613    XI |           indicavit. Illa vero amori consensit paratoque convivio ascivit
 614    II |           exposuerunt. Communi autem consensu omnibus absolutis indigena
 615  XXII |              magnam utilitatem ex me consequeris. At ille contra: Quale proficuum?
 616 XXVII |              desiderata donant, idem consequi cupita veloci negant. ~Alius: ~
 617 XXVIII|           totius vacua ponderis, sic considera: Tuae praeteritae gloriae
 618    IV |     quaereret quem sibi ex hominibus consilarum faceret, taliter per epistolam
 619  XXIV |           dolosa edocuisti me vitare consilia. ~
 620  XXIX |              quidam sapientem habuit consiliarium et familiarem, qui tandem
 621  XXVI |           census meus sit pars huius consilii, et ideo vale, quia nolo
 622    IV |       commisso negato. ~Alter quidam consimiliter accusatus quod commiserat
 623    XX |           aliis ferculis incisori et consociis comedendum dederunt. Et
 624 XXVII |             retulit versus amico, ut consolaretur eum, dicens: Amice, noli
 625   VII |              Quisquis iniquae gentis consortio fruitur, procul dubio mortis
 626    IV |             legeram, quam hic oculis conspicio. At illi: Quae est illa?
 627  XIII |         diceret. Cui anus: Haec quam conspicis canicula mea erat filia,
 628  XXXI |          quidam: ~Quod vitare nequis constanti sustine mente! ~Sic quae
 629 XXVIII|           incertus est; de praesenti constat quod ita parva est quod
 630    II |           mihi: quem culpabo? Nam si constellatio mea est mihi dura, a te
 631   XXV |           praedictum fuerat, vera et constituta invenerunt. ~Arabs dixit
 632  VIII |          erant et cantus ipse musice constructus valde delectabilis et amatorius
 633   XIV |            dedit sibi consilium quod construeret domum altis parietibus lapideis
 634  XXVI |        possessiones ei dabo et omnes consuetudines et quae mihi facere deberet
 635   XII |         quinque sibi narrare fabulas consueverat. Contigit tandem quod rex
 636    II |         Iustum est enim ut sibi bene consulas, licet rectum ut insulsus
 637    II |              Item alius philosophus: Consule amico tuo in bonum quantum
 638     I |              filius: Quomodo probare consulis? Dixit pater: Vitulum interfectum
 639   XXX |        relinquens in eligendo tempus consumpsit, donec dies adveniens quid
 640    IV |              quae nobis accidunt nos contempnunt quod saeculum nulli fecit
 641  XIII |             sed castitatis amore eum contempsi, et simili modo ei contigit.
 642  XIII |         tantum ardebat amari. Quibus contemptis eum penitus sprevit. Iuvenis
 643  XIII |          sprevit. Iuvenis cum se sic contemptum sentiret, dolens adeo efficitur
 644 XXXII |               orba parente domus ~Me contexit humo deploravitque iacentem ~
 645     X |             manibus tuis et meis est contextum. Cui maritus: Et tu, domina,
 646 XXVII |           filio suo: Fili, cum forte contigerit tibi aliquid adversi, noli
 647   Pro |              moderata vivere studeat continentia et ab imminentibus sciat
 648   VII |          ergo in locum ubi potatores convenerant. Dixit alter socio suo:
 649 XXXIII|              posita. Ad quam plurimi convenerunt philosophi, de quibus unus
 650  XXII |          erat et pro habilitate loci conveniebant ibi volucres modulamine
 651   III |        superbi generositate regemque convenientes inquiunt: Domine rex, cur
 652    II |  interrogationis, nec quaestionem in conventu factam solvere temptes,
 653  XIII |              a domo sua propria suam conventura vicinam egrederetur. Quae
 654    IV |            mendax, avarus et de mala conversatione. Discipulus: Hoc tempore
 655    IV |             sua incognitum. Rex tunc convertens se ad versificatorem ait:
 656   XXV |         multimodis correptionibus ut converteretur admonuit. Sed tandem omnino
 657    IV |          unde rex in nimium risum se convertit. Aiunt ei sui familiares:
 658    IV |              crimen impositum tandem convincitur. Cui rex: Duppliciter punieris:
 659    XI |            amori consensit paratoque convivio ascivit iuvenem. Quibus
 660    IX |         misso nuntio convocat amicum conviviumque parat. Accidit autem ut
 661     X |             pro filia favit amori et convocans procum eundem coepit cum
 662    IX |            moraturum et misso nuntio convocat amicum conviviumque parat.
 663    IX |           intelligens nimium turbata convocatum amicum abscondit seorsum
 664   XIX |   huiuscemodi quod facerent panem et coquerent et dum coqueretur dormirent,
 665   XIX |            panem et coquerent et dum coqueretur dormirent, et quisquis eorum
 666 XXIII |             ligata et in alio capite cordae altera urceola, et pendebant
 667 XXIII |      hortaris. Et hoc dicto viderunt cordam pendentem in puteum, in
 668    II |              a me procedens est mihi cordi plus quam quae patrum procedit
 669     X |           vetula quantum potuit unum cornu illius sustulit et alterum
 670  VIII |       utilitatem non vituperium, sed coronam promereberis. Et ob hoc
 671    II |               Et quia per hoc nullam corporalem agnovere infirmitatem, amoris
 672  XXIX |            mors segreget te ab opere corporali.  Alius: Vide ne decipiant
 673   XVI |       dimisit. Iste cum magno labore corpori suo vix etiam quae natura
 674  XXIV |         pretiosum inveniebam in domo corradens sumebam; et hoc facto iterum
 675  VIII |            mulierum artibus ad earum correptionem et tuam et aliorum instructionem
 676   XXV |          passus nequitiam multimodis correptionibus ut converteretur admonuit.
 677    XX |          nisi vinculis et verberibus correptus cessares; et ideo te ligavi
 678  VIII |         multi sapientes pravos earum corrigendo mores talia scripserunt
 679   Pro |           catholicae fidei perfectis corrigendum appono. Nihil enim in humanis
 680  XXIX |            Quod ita contigit. ~Alius corrigens filium suum dixit: Fili,
 681 XXXIV |            Exemplum de heremita suam corrigente animam.~Item heremita philophus
 682   XXV |             dicite et vestro iudicio corrigere festinabo. Philosophi: De
 683    XX |             ageret, ligarem et loris corrigerem. At Nedui ait: Cum videris
 684 XXVII |             Haec etiam prophetae Iob corroborantur exemplo: cuius animum non
 685    VI |             rex concessit et sigillo corroboravit. Qui ministerio suscepto
 686 XXXII |              dedit. ~Inde mei vultus corrosit terra nitorem, ~Quaeque
 687   XIV |        coniunx strueret frequenti et cotidiana potatione. Quod ut sub oculo
 688 XXXIV |              revertere et non dicas: cras revertar et non morabor,
 689   XVI |          iustitia respectum usque in crastinam diem accepisti, quin eas
 690 XXXIV |             et non morabor, quia sic crastinantem te impediet concupiscentia
 691   Pro |           retractando humanae causas creationis omnimodo scire laborarem,
 692   Pro |   exercitatione philosophiae, qua de creatore suo meliorem et maiorem
 693  XXIV |        Nullum benefactum procedit ex creatura ad creaturam nisi ex deo
 694  XXIV |             benefactum creatoris vel creaturae? Ad haec magister: Dico
 695   Pro |          vixerit, hoc quidem pro quo creatus est complevit debetque perfectus
 696   XXV |            et non de diversa materia creavit, eius immoderatam diu passus
 697  VIII |           nequitiam in nos redundare credant. Discipulus: Ne timeas hoc,
 698  XXII |                        De libris non credendis.~Philosophus castigavit
 699   XIV |             quod patiebatur meruisse crederetur. Unde quidem bonis compluribus
 700  XVII |            dives bonus multum est et credibilis et veritatis magnum habet
 701  XXVI |              interrogavit patrem: Si credidero verbis philosophi, nunquam
 702  XXIV |            ille fur infelix qui tuis credidi fallacibus dictis. – Ad
 703 XXIII |       consilio domini domus cuiusdam credidit. Ad haec filius: Quomodo,
 704  XXII |             tibi dicetur? Et quomodo credis quod in me sit iacinctus
 705   Pro |           sapientia, ne lucerna mihi credita sub modio tecta lateat,
 706   Pro |              inveniatur quod nostrae credulitati sit contrarium vel a nostra
 707    IV |         videlicet qui prophetiis non credunt, philosophiam volunt esse
 708  XXVI |             si nimis admotus fueris, cremaberis; si ex toto remotus, frigebis. ~
 709  XXIX |       habebat egentibus erogavit. Et crescente penuria decrescens pecunia
 710   XXI |           postponas te associari rei crescenti. ~Alius: Magis valet parva
 711   XXV |              gentibus crudelis. Huic crevit maximum multis e partibus
 712   XXV |            festinabo. Philosophi: De criminalibus in corpore vestro nullum
 713  XXIV |              sonum cecidit et fracto crure ac brachio congemuit. At
 714    IX |           suo hostium postea aperire cucurrit. Qui intrans et graviter
 715    II |             modis indiget unus alio: Cuicumque benefeceris, in eo maior
 716  XIII |    aegritudine stringeretur: pro qua culpa miserabiliter haec supradicta
 717    II |           non es, sed dic mihi: quem culpabo? Nam si constellatio mea
 718   XIV |     interrogavit quis esset. At ipsa culpae veniam petens et nunquam
 719  VIII |          mores talia scripserunt nec culpam sed laudem inde promeruerunt.
 720    II |          monstra mea cur mihi desit! Culpandus non es, sed dic mihi: quem
 721       | Cumque
 722   XIV |               nam iste etiam accidit cumulus miseriae quod existimatione
 723 XXXIV |              est enim omnis homo. Et cuncta quae fiunt, adducet Deus
 724  VIII |  promereberis. Et ob hoc rogata sine cunctatione demonstra. Tunc magister: ~
 725 XXVIII|         porta patens terrenis pervia cunctis; ~Sed quaero post hanc quae
 726   XXI |           Radix pacis est aliena non cupere, et fructus eius est requiem
 727 XXVIII|         consenesceret tacita; sed ob cupidinem gloriae sicut rei sinceritas
 728   XXI |         decebit te congregare. Et si cupido satisfacere volueris animo,
 729 XXVIII|         devitantem et agrestem vitam cupientem nemus incoluisse et tugurii
 730   XVI |              mihi parvam tuae partem curiae pretio, quoniam in ea sub
 731  XXVI |          ablue, quia phisicum est et curiale; ob hoc enim multorum oculi
 732  XXIX |        heredem bene disciplinatum et curialem. Cui totam quae magna erat
 733   XVI |         dives homo acceptis clavibus curiam iuvenis suffodiens quinque
 734   XII |             Contigit tandem quod rex curis quibusdam sollicitus minime
 735   XIV |             de domo egrediens celeri cursu ad puteum venit, putans
 736 XXVIII|             provide, quia brevis est cursus vitae. ~Alius: Saeculum
 737    XX |         custodem addidit et ut eorum curvos ungues observaret et eis
 738  XXIV |               Alius philosophus ait: Custodi te a rege qui ferus est
 739    XV |              causa in aede tua illam custodias; et quia audivi et scio
 740 XXVIII|       pretiosius habes, repone in ea custodiendum, et invenies cum illuc veneris
 741   XIV |     custodire possit, nisi quem Deus custodierit, et haec talis narratio,
 742  XIII |             multum laboravit ut suam custodiret uxorem, sed nihil profuit.
 743   XIV |        profuit, immo obfuit mulierem custodisse: nam iste etiam accidit
 744    XX |            hoc illi accidit, quia si custodisset quod Moyses praecepit, ut
 745 XXVII |            mortua est. Dominus: Quis custodit domum? Servus: Nullus, quoniam
 746   XIV |       succensa et ut supradictum est custodita coepit cogitare quo modo
 747   XIV |               bonaque mulier fidelis custos est et bona domus. Salomon
 748 XXIII |            dimiseris omnino quietos, dabit tibi caseum ad magnitudinem
 749  XXVI |      civitate largas possessiones ei dabo et omnes consuetudines et
 750    II |      patiaris me illo indigere cuius damnum erit mihi pudori! ~Dixit
 751    II |               Hunc interfeci et iste dampnatur! Hic innocens supplicio
 752   XIV |            poneretque intus mulierem daretque sibi satis ad comedendum
 753    II |             inquit: Quid malles tibi dari, an censum an sapientiam?
 754   XXX |       carceris detrudunt. Ad ultimum data sicut de iam confesso sententia
 755 XXVIII|             vultu ait: Quod mihi non datis, auferre mihi non praesumatis.
 756  XXIX |            non suffecit. Postea vero dato pro annona thesauro vitam
 757    II |       preterea dedit ei ea quae erat daturus puellae, si eam acciperet
 758    XV |       depictos coloribus atque ferro deargentato ligatos cum bonis serraturis
 759  XXVI |              Dic ergo quomodo ubique debeam comedere. Pater: Cum ablueris
 760   XIX |              perreximus, unde redire debeamus? Ad haec rusticus: Nunc
 761     I |            hoc secretum quod vicinis debeat propalari. Emissa ergo uxore
 762 XXIII |              Et lupus contra: Habere debeo, quia concessisti. Firmaverunt
 763   Pro |            quo creatus est complevit debetque perfectus appellari. Fragilem
 764 XXVII |              sunt ventura, licet sis debilis, tamen habebis, et malum
 765   XIX |      mitissimi animalis naturam sibi debuissent vendicare; et merito cibum
 766   XXI |           poterit naturae, non multa decebit te congregare. Et si cupido
 767    XV |         Auditis minis illius qui eum deceperat tristis coepit redire. Et
 768  XXII |              et eius cantum audivit, deceptam laqueo sumpsit. Ad quem
 769    XV |              pecuniam redderet. Quod deceptor audiens increpavit eum dicens
 770    XV |           cum socio decepti ad domum deceptoris et inquit: Quidam homo de
 771   XIV |            Ille autem videns se esse deceptum inquit: O mulier fallax
 772 XXVIII|               Dum vero in hunc modum decertarent, rex adveniens et quae causa
 773    II |        adquiescis, omnia nobis prout decet erunt communia; si vero
 774  XXIV |          volo quiescere. Et ut magis deciperet, quasi dormiens stertere
 775  XIII |            ut semper timeat se posse decipi arte mulieris, forsitan
 776  XXIX |           corporali.  Alius: Vide ne decipiant te saeculares deliciae et
 777  VIII |        auceps rete tetenderat avibus decipiendis vidit mulierculam cum eo
 778  VIII |              intantum volucris cantu decipitur quod ad mortem perducitur.
 779   XXV |             vita vestra sit venturum declarabit. His ita peractis septem
 780 XXXIV |             egeris, sed uno et eodem declarabitur examine. Et omnes tui fratres
 781 XXIII |            adquievit. Cum autem dies declinaretur et iam rusticus ab aratro
 782 XVIII |              pretermittentes semitae declinavimus. Quam insistentes ad dexteram
 783  XIII |           erat filia, casta nimis ac decora. Quam iuvenis adamavit quidam;
 784  XIII |         obvia anus religionis habitu decorata, quaerens quaenam esset
 785  XXIX |       erogavit. Et crescente penuria decrescens pecunia indigentibus non
 786    II |      indigena qui pro amico suo mori decreverat ipsum in domum suam introduxit
 787 XXVIII|           regis audirent, parcere ei decreverunt. Dum vero in hunc modum
 788   Pro |        disciplinatum. Vitandum tamen decrevi pro possibilitate sensus
 789    II |            mortem pro ipso subire se decrevit. Voce igitur magna exclamavit:
 790  XXVI |   sublimatione parato comitatu prout decuit [p. 36] ut fratrem viseret,
 791    II |              ergo cives pro strepitu decurrentes interfectum repperierunt,
 792 XXVII |        venustantem [semper] saeculum dedecorat, ~Et peroptantem se terra
 793    II |              cuius societas est tibi dedecus. ~Alius: Ne glorieris in
 794  XXIX |        quaecumque pater illi regenda dederat testamento, firmavit et
 795    XX |              et consociis comedendum dederunt. Et qui aderant, comedere
 796  XVII |           iter faciens illud invenit deditque uxori et quomodo invenisset
 797 XVIII |          sinistram, quanta fuit nox, deerravimus nec ad civitatem pervenimus.
 798    II |               Alius: Qui in doctrina defecerit, parum generositas sua ei
 799   XIX |         venirent prope Mech, et tunc defecit illis cibus ita quod non
 800    VI |             defendi coepit resistere defendensque se nudatis brachiis apparuit
 801    VI |          ergo denarium postulat. Cui defendenti cappam abstulit, et cadente
 802    VI |          fuga neque auxilio se posse defendi coepit resistere defendensque
 803    XV |       decepit mecum et cum socio tuo deferant cofros, unus post alium
 804  XXIV |              sustuleram ad hospitium deferebam. Tali ingenio hunc quem
 805    XV |     loqueretur, [p. 22] venit primus deferens cofrum, aliis a longe iam
 806 XXIII |              tu primitus, et si sola deferre non poteris, ut te iuvem
 807  XVII |       sacculum mille talentis plenum deferret secum et insuper aureum
 808    IV |         karissime, veram nobilitatis deffinitionem. Et [p. 10] pater: Ut, inquit,
 809   XXI |      philosophus: Noli associari rei deficienti, et ne postponas te associari
 810     I |           adiuvat, cum saeculum tibi deficit. Dixit filius ad patrem:
 811 XVIII |              fluminis adhuc iacturam deflentes repperimus. Quibus flentibus
 812 XVIII |      madefactos, alii omnino amissos defleverunt. Sed nos et senex noster
 813  XXVI |           bolum in ore tuo, ut micae defluant hinc et inde, ne dicaris
 814    IV |              suum, eo quod pigrum et deforme animal est, sic iste patrem
 815 XXVII |              Cum viderem pedissequam defunctam, effugi. – Tunc dominus
 816  XXIV |            filium habuero, ne pauper degat, hoc carmen docebo. At dominus
 817 XXVIII|        Talibus irati eum de lare quo degebat expellere voluerunt et in
 818    IV |              rebus nostris, quia non degenerat. ~
 819   III |      indicavit. Ait rex: Semen in te degeneravit. Cui versificator: Saepe,
 820 XXVII |              Et peroptantem se terra deglutit et vorat.~Alius: ~Quasi
 821   XIV |              ducam uxorem, est magna dehortatio. Magister: Non debes credere
 822  VIII |             licet aspero cantu quasi delectabili detinebatur. Tunc mihi magister:
 823  VIII |             musice constructus valde delectabilis et amatorius insonuit. Substitit
 824  XXII |       avicula super arborem cantando delectabiliter sedit. Quam ut vidit et
 825   XII |           dicti praesidio exempli me deliberare conabor. Discipulus: Dictum
 826    XV |          lacte philosophico educatis delicatissimum largiri possum alimentum.
 827  XXIX |              decipiant te saeculares deliciae et irretitus fallaciis saecularibus
 828    XI |            Sicque dulcibus alloquiis delinitum circa noctem exire dimisit. –
 829     X |               Sicque lintheo extenso delusus est maritus, quousque qui
 830  VIII |              rogata sine cunctatione demonstra. Tunc magister: ~
 831    XX |              super quod sedebat manu demovere. Hoc videns eunuchus statim
 832    IV |            erat, et ait servis suis: Demus huic de rebus nostris, quia
 833   XII |           mille oves, singulas senis denariis. Accidit eo redeunte quod
 834   XIV |      omnimodo facto atque sacramento denegans ait: O seductor, tuum esse
 835  XXIV |     Prohibuit philosophus benefactum denegare; sed non divisit benefactum
 836  XVII |          laboravit, at ipsa omnimodo denegavit. Et tamen vellet nollet
 837  VIII |             amasios et complectentes deosculentur advocatos et quae illarum
 838    XV |            cofros exterius pretiosis depictos coloribus atque ferro deargentato
 839  XXIX |          condoluit, condolens horrea deplevit et pauperibus distribuit
 840 XXXII |              domus ~Me contexit humo deploravitque iacentem ~Inque meos cineres
 841    XV |              blandisque precibus eum deprecabatur ut pecuniam redderet. Quod
 842   XIX |      simplicem ad huiusmodi ficticia deputabant. Et fecerunt panem miseruntque
 843 XXXIII|            timebant: hodie vilem eum deputant. ~Alius: Heri amicos habuit
 844  XIII |          suae nisi semetipsam noluit deputare, illius castis moribus satis
 845   Pro |     praecepto conditoris ad hoc esse deputatum, ut quamdiu est in saeculo
 846    II |               Hic innocens supplicio deputatur, ego nocens libertate fruor!
 847 XVIII |              sicut vos vestrum antea deriserunt et per vadum iter aggressi
 848  XXII |            est doles? Talibus dictis deriso rustico avis in nemoris
 849 XXXII |             eris; quod es, ipse fui, derisor amarae ~Mortis, dum licuit
 850  XXVI |             quia quicquid de eo est, derisorium est; et si quid de eius
 851  XVII |             diviti faventes, pauperi derogantes et inexorabile contra fortunam
 852  XXIV |            scilicet "saulem", et ita descendebam sine periculo et quicquid
 853 XXIII |             quod una surgente altera desdendebat. Quod vulpis simulac vidit,
 854 XXXIV |           redemptionem, et ob hoc te deserent et omnino dimittent. Hodie
 855    XV |            pervenit in Aegyptum. Qui deserta terrae intrare volens et
 856   XXV |       inhabitaverat intravere urbem, desertam illius invenere maximam
 857   Pro |       relinquit ypocrisim, ut maiori deserviat: Cum enim ieiunat vel elemosinam
 858  XIII |            dominam egressam viderat, desiderans eam convenire; sed nequaquam
 859    IX |              retulisti siticuloso et desideranti animo commendavi; nec quod
 860 XXVII |            Alius: Quod pigro assequi desiderata donant, idem consequi cupita
 861   XXI |         thesauro reconde. ~Alius: Ne desideres res alterius, et ne doleas
 862 XXVII |          inundationes sustinere quod desideret eas etiam inhonesta morte
 863   Pro |       legentibus et audientibus sint desiderium et occasio ediscendi. Scientes
 864 XXVII |          clauderet ianuam. Ipse vero desidia pressus surgere non potuit
 865    XI |           tibi narravi, et tu nondum desinis instigare? Discipulus: Tria
 866    II |      experientia. ~Alius: In quo sua desinit nobilitas, avorum nobilitatem
 867    II |          partes monstra mea cur mihi desit! Culpandus non es, sed dic
 868 XXVII |            sibi servus. Amicus autem desolato retulit versus amico, ut
 869    IV |              sic bono malum quilibet destruit. ~Alius: Ne reddas malum
 870  XXIV |            ne cuiquam secreta nostra detegas: Latro fui. At ipsa: Mirum
 871  XIII |       versabantur conscientia minime detegere volebat. Ad quem anus: Quanto
 872  XXVI |              hoc enim multorum oculi deteriorantur, quoniam post prandia manibus
 873   XXX |         adveniens quid facere vellet detexit. Expergefecti de improviso
 874  VIII |              cantu quasi delectabili detinebatur. Tunc mihi magister: Si
 875  XVII |          gerentes illum ad iustitiam detraxerunt. Pauper autem clamando,
 876   XXX |      fustibus caesum in yma carceris detrudunt. Ad ultimum data sicut de
 877 XXVIII|              respicientes quidam eum detruncare proposuerunt, minus vero
 878  XVII |              quam disposueris; et si detulerit lanceam, vade ad dexteram;
 879    IV |        tantum. Nonne vides quod mare devehit stercora et paleas, et pretiosi
 880 XXVIII|            expellere voluerunt et in devia abducere, ne praetereuntis
 881 XXIII |         illuc, quantum potuit, lupum deviavit. Quem veniente obscura nocte
 882    II |              quae vero bona fuerint, devitabunt. ~[p. 7] Dixit quidam versificator:
 883 XXVIII|           dicunt saeculares tumultus devitantem et agrestem vitam cupientem
 884   XVI |             suum familiaritatem eius devitavit. Denique contristatus dives
 885  XXII |         rustico avis in nemoris avia devolavit. ~
 886 XXXIV |        saeculo. Et angeli de caelo a dexteris et a sinistris discooperient
 887  Epil |             districti diem iudicii a dextris filii sui collocati aeterna
 888    IV |           Enumerabo. Hae sunt artes: Dialectica, arithmetica, geometria,
 889     I |             quem habeo et vide, quid dicat tibi! Venit et sicut aliis
 890   XIX |           comederet. Hoc artificiose dicebant, quia rusticum simplicem
 891 XXVIII|              valentes minati sunt ei dicentes: Vade ne quid mali ex protervitatis
 892   XXV |             quod sit reprehendendum, dicite et vestro iudicio corrigere
 893   XII |       subtexere alia compuleris, iam dicti praesidio exempli me deliberare
 894   XVI |             Sed tamen indutias unius diei quaesivit. Quod iusticia,
 895  XXVI |       oblitus fui dicere, quia nulla differentia est inter comedere coram
 896   XXI |               p. 30] Discipulus ait: Diffinitionem largi et avari et prodigi
 897   Pro |    peccatorem Deus multimoda vestire dignatus est sapientia, ne lucerna
 898 XXVIII|           philosophus servata vultus dignitate leniter inquit: Voluntas
 899   XIV |            bonis compluribus pulsus, dignitatibus exutus, existimatione foedatus
 900  VIII |             suo magistro narraverat, digressi sunt inde ambo. ~Dixit quidam
 901  XXIX |              ipse insulsus superflue dilapidavit. Rex vero talibus in iram
 902  XXVI |      mentiatur, et videat quod regem diligat et sit ei obediens; nec
 903 XVIII |             in via cum aliquo socio, dilige eum sicut te ipsum et non
 904  XXIV |          iustitiam inter homines, et diligent te; nec properes ulli reddere
 905  XIII |       iuvenis aspectam ardenti amore diligere coepit et plurimos ad eam
 906   XII |            fabulator, sicut et tu me diligis. Voluit enim fabulis suis
 907 XXXIV |             46] Alius vociferabatur: Diligite animas vestras quantum et
 908     I |             prior natus sum et unius dimidietatem vix mihi adquisivi. Tu ergo
 909     I |                       I. Exemplum de dimidio amico.~Arabs moriturus vocato
 910 XXVII |       dominus quod propter pigritiam dimiserat et ait: Surge, fac opus
 911 XVIII |          eorum alii socios submersos dimiserunt, alii equos et sarcinas
 912   XXI |           quia carnes comedi et ossa dimisi. Et socius meus fecit quod
 913  XXII |         filium suum dicens: Fili, ne dimittas pro futuris praesentia,
 914 XXXIV |            hoc te deserent et omnino dimittent. Hodie itaque redemptionem
 915    XV |             pecuniam suam in Aegypto dimitteret. Et antequam dimittere voluisset,
 916    II |              impunitum scelus nullum dimittit. Ne igitur posterius in
 917 XXVIII|               Exemplum de Socrate (= Diogene) et rege.~Proverbialiter
 918  XIII |            coepit et plurimos ad eam direxit nuntios, cupiens ab illa
 919  Epil |              virgin.net/angus.graham/DiscCler.htm~
 920     V |           serpens, si potes evadere, discede! Et tu, o homo, de solvendo
 921    XI |            intrare permisimus, donec discederent qui illum interficere volebant.
 922   Pro |             ex re: id est Clericalis Disciplina; reddit enim clericum disciplinatum.
 923   Pro |           Quodsi in praefata sanctae disciplinae norma vixerit, hoc quidem
 924    II |             brevi tempore pro pudore disciplinam non patitur, omni tempore
 925   III |          ortus prosapia, parum autem disciplinatus regi cuidam versus suos
 926    II |         dicitur sapiens est, sed qui discit et retinet sapientiam. ~
 927 XXXIV |              dexteris et a sinistris discooperient et renuntiabunt consilium
 928  XVII |          pauperum divitumque per ora discurreret, ministris referentibus
 929   XXI |        Acquire, sed iuste et in bono dispende nec in thesauro reconde. ~
 930   XXI |       habendi. ~Alius: Qui parce sua dispendit, diu durant ei possessa. ~
 931   XXI |             perdit quod obtinuerat. ~Dispiculus magistro: Laudas congregare
 932   Pro |              in eo dicatur quod suae displiceat voluntati. Amen. ~Deus igitur
 933 XXVII |        sollicitus eris, sed omnia in dispositione Dei permitte et renuntia
 934  XVII |            te longius velle ire quam disposueris; et si detulerit lanceam,
 935     I |              videret, rem prout erat disseruit gratias agens. Deinde patri
 936 XXVII |      meritorum ordine summi rectoris distinguitur arbitrio. Haec etiam prophetae
 937  XXIX |        horrea deplevit et pauperibus distribuit et de penu vinum extraxit
 938  Epil |         operibus praecedentibus post districti diem iudicii a dextris filii
 939  XIII |    infirmitatem suam medico revelare distulerit, tanto graviori morbo attritus
 940  XXIX |        quousque potuit sustinere non distulit, nec suffecit. Hoc idem
 941   Pro |       multiformi sancti spiritus sui ditavit gratia. Quia igitur me licet
 942   XXI |     velocitate. ~Alius: Ne respicias ditiorem te, ne in Deum pecces, sed
 943    XV |             ubi fuisti et ubi tantum diutinasti? Veni et accipe pecuniam
 944    IV |          astronomia. De septima vero diversae plurimorum sunt sententiae
 945   XXV |             Deus enim ei in custodia diversas nationes subdidit, quarum
 946   Pro |         contrarium vel a nostra fide diversum. Ad quod adiuvet me omnipotens
 947  VIII |        socius: Divertamus hinc! – Et diverterunt inde – quia intantum volucris
 948  XXIV |         benefactum denegare; sed non divisit benefactum creatoris vel
 949  XVII |      serpente.~Dictum fuit de quodam divite in civitatem eunte quod
 950 XXXIV |            reges, ubi principes, ubi divites qui thesauros congregaverunt
 951   XXX |           philosophus: Huius saeculi divitiae sunt transitoriae sicut
 952  XXIX |           magna erat possessionem et divitiarum acervos subscripsit et morti
 953  XVII |           sermo huiuscemodi pauperum divitumque per ora discurreret, ministris
 954    XI |             dicas. Quanto enim magis dixeris, tanto maiora promereberis.
 955    IV |              commiserat non negavit. Dixeruntque qui regi astiterunt: De
 956  XXIV |             pauper degat, hoc carmen docebo. At dominus inquit: Permitte
 957    II |           sapientiam. ~Alius: Qui in doctrina defecerit, parum generositas
 958  XXVI |          servire, ut prudens et bene doctus valeam placere. Pater: Ad
 959  XXIV |              magister meus carmen me docuit quod dicebam quando super
 960    II |         generositas sua ei proderit. Dogmate indiget nobilitas, sapientia
 961    XX |              provideris, capud fuste dolabit. [p. 29] Ad hoc eunuchus:
 962  XXVI |         gaudebit; si autem inimicus, dolebit. Hoc audito risit puer.
 963  XXIX |          patris occasu ne plus iusto doleret admonuit, et quaecumque
 964  XXII |           pro iacincto qui in me est doles? Talibus dictis deriso rustico
 965 XXVIII|            loco dimidium inhabitasse dolium, cuius fundum vento opponebat
 966   XIV |             iam edoctus monitis sine dolo nullos esse muliebres actus
 967  XIII |           quid sit, quia adeo magnus dolor est quod nequeo dicere.
 968  XXIV |              Tu benedicaris, quoniam dolosa edocuisti me vitare consilia. ~
 969   XIV |             At ipsa plena ingenio ac dolositatis arte cogitavit quod claves
 970   XVI |             te mihi dicta sunt, more domestico fer mihi auxilium, etenim
 971  XIII |         Saepius tamen illuc ibat quo dominam egressam viderat, desiderans
 972 XXVIII|           ambitionem rerum mortalium dominatam fuisse et materiam gerendis
 973  XXVI |             placita tractaret, domum domusque ministros et dispensas ordinaret.
 974 XXVII |             pigro assequi desiderata donant, idem consequi cupita veloci
 975   XIV |        quando intrabat; quando autem dormiebat, sub capite suo claves [
 976  XXIV |            ut magis deciperet, quasi dormiens stertere coepit. Perceptis
 977   XIX |      rusticus percepta eorum astutia dormientibus sociis de igne extraxit
 978   XXX |   transitoriae sicut hominis sompnia dormientis: qui evigilans quaecumque
 979   XIV |             domini sui furaretur dum dormiret. Et ita egit. Haec vero
 980   Pro |             matutinis vigilat, et tu dormis. – Fili, ne sit gallus fortior
 981  VIII |        Sequere scorpionem, leonem et draconem, sed malam feminam non sequaris! ~
 982    II |              philosophus: Sapientiae duae sunt species: una naturalis,
 983 XXVIII|          neque futura, cuius eventus dubitabilis et incertus est; de praesenti
 984    II |        ligaverunt. Iamque de iudicio dubitantes hunc cum reliquis prius
 985  XIII |           arte diaboli. Magister: Ne dubites! Discipulus: Spero quod
 986   Pro |        gradiatur in saeculo, qui eum ducat ad regna caelorum. Quodsi
 987   XIX |              aperiebant portas caeli ducebantque ante Deum; deinde alium
 988   XIX |              quod ego duobus angelis ducentibus et terram findentibus ducerer
 989   XIX |     ducentibus et terram findentibus ducerer in infernum. Rusticus vero
 990 XVIII |             duabus viis quae propius duceret ad civitatem interrogavimus.
 991 XVIII |            senex ait: Propius semita ducit ad civitatem quam magna
 992    II |    innocentem condempnatis quove eum ducitis? Non mortem meruit, ego
 993 XXIII |         urceola magnitudine ponderis ducta cito fundum petiit, altera
 994   VII |              et socii huius fuistis. Ducti sunt omnes ad patibulum,
 995    IV |         salvatur. – Accusatus quidam ductus est ante regem iudicem negansque
 996 XXVII |           tanta commoda quod prorsus dulce sit ei praeteritarum reminisci
 997  XXII |        avicula arborem conscendit et dulci canore dicere coepit: Benedictus
 998    XI |           secum sedere fecit. Sicque dulcibus alloquiis delinitum circa
 999   Pro |              necessario mollienda et dulcificanda est; quia et obliviosa est,
1000    II |            vita inter sapientes quam dulcis vita inter insipientes. ~
1001    IV |           suum: Cave mendacium, quia dulcius est carmine volucrum. ~Alius:
1002    IV |         tandem convincitur. Cui rex: Duppliciter punieris: semel pro crimine
1003 XXVII |           potest in hac vita aliquid durabile, cum sint omnia transitoria,
1004   XXI |             parce sua dispendit, diu durant ei possessa. ~Alius: Radix
1005   XXI |            omnes aulici. Quod ne diu duraret, pudorem illi facere, ut