bold = Main text
     Cap.                                         grey = Comment text

1506    II |           laudem appetas pro re tibi incognita. Philosophus enim dicit:
1507    IV |          erubescebat pro inertia sua incognitum. Rex tunc convertens se
1508    II |         domum amici adiret, ne forte incognitus tali tempore domo expelleretur.
1509  XXVI |         regni dives mercator remotam incolebat civitatem. Qui percepto
1510 XXVIII|       agrestem vitam cupientem nemus incoluisse et tugurii loco dimidium
1511 XVIII |           impedimento et absque omni incommodo processimus et eos super
1512    IV |        generosa. Incompositus quidem incompositos obtulit versus. Cuius mater
1513    XX |            ei hoc contingit, ne quid inconsulte ageret, ligarem et loris
1514   Pro |       simulas tamen te eum amare, et incredibile est; si enim vere amares,
1515   XIV |              tibi crede! At illa eum increpans introitumque domus omnimodo
1516   XIV |              verum esse existimantes increpaverunt eum. Et ita mulier illa
1517    XV |      redderet. Quod deceptor audiens increpavit eum dicens ne amplius tale
1518  XXXI |           Pater: Minime, quia illius incurabilis est morsus, nec medicis
1519   Pro |        complexionem: quae ne taedium incurrat, [p. 2] quasi provehendo
1520  XVII |            dicam. Rex hoc audiens ut indicaret rogavit. Tunc philosophus
1521    IV |          versificatorem ait: Volo ut indices mihi patrem tuum. At ille
1522    II |           consensu omnibus absolutis indigena qui pro amico suo mori decreverat
1523  XXIX |           penuria decrescens pecunia indigentibus non suffecit. Postea vero
1524    II |        pecuniae! Ne patiaris me illo indigere cuius damnum erit mihi pudori! ~
1525    IV |             quia pater eius vilis et indisciplinatus erat, et ait servis suis:
1526    XX |             patiens sensum perdit et indiscrete circumstantes verberat atque
1527  XXIX |               Quod videns puer bonae indolis animo condoluit, condolens
1528    II |             te quoque id factum esse indubitabile est. Sed inter me et ipsam
1529   XIV |          comedendum et non superflua indumenta faceretque ita domum quod
1530    XV |         vetulae pannis heremitalibus indutae. Haec autem baculo suo fragiles
1531   XVI |          diceret nescivit. Sed tamen indutias unius diei quaesivit. Quod
1532    IV |         periculum evaseris, ut aliud ineas, quia illud non faciet ut
1533   XIV |            suum unaquaque nocte vino inebriare, ut securius ad amicum suum
1534  XXIX |            in eadem regione qua puer inerat, coeperunt adeo egere quod
1535  XXIX |            Insipiens fili sapientis, iners artificiosi, prodige largi,
1536  XXIX |          sicut latroni domum divitis ineunti. Cui filius: Ede, pater
1537  XVII |      faventes, pauperi derogantes et inexorabile contra fortunam pauperis
1538     I |           saccus forinsecus sanguine infectus sit. Et cum ad amicum veneris,
1539  XXIV |              latro: Ego sum ille fur infelix qui tuis credidi fallacibus
1540    IV |           Verecundia negandi cave ne inferat tibi necessitatem mentiendi,
1541    VI |      postulat. Qui denegat dare. Vim inferente versificatore, dum caputium
1542  Epil |          Patre et Spiritu Sancto per infinita saeculorum saecula. AMEN. ~
1543  XXIX |        filium consiliarii, cui pater infinitam reliquit pecuniam, ne dicam
1544   XIX |        insimul edant; et si unus ita infirmatur quod nequeat comedere, donec
1545    II |             sua. Finitis octo diebus infirmatus est. Quod valde graviter
1546  XIII |              adeo efficitur ut nimio infirmitatis onere gravaretur. Saepius
1547  XXIX |          vultuositatem utpote torvis inflammatam luminibus verebatur: Domine,
1548   XII |              sed praelibata mulierum ingenia diligenter pande. Magister: ~
1549   XXV |            quam magnum mihi et vobis ingruat bellum, quod propter meum
1550 XXVIII|             et tugurii loco dimidium inhabitasse dolium, cuius fundum vento
1551   XXV |              Qui postquam quam prius inhabitaverat intravere urbem, desertam
1552  XXXI |             et diversis ut retineant inhiantes de improviso veniens dies,
1553 XXVII |             quod desideret eas etiam inhonesta morte finire; et statim
1554 XXVIII|             molestum ei faciatis aut inhonestum. ~
1555    II |             virum interfeci. At illi iniecerunt manus in eum atque ligatum
1556 XXVIII|           tuam a te quaesita habeant inimici quam in vita tua egeas quod
1557    II |              philosophus: Melior est inimicitia sapientis quam amicitia
1558  XXIX |            puero invidebat et graves inimicitias contra eum latenter exercebat.
1559 XXXIII|         Alius: Heri amicos habuit et inimicos: hodie habet omnes aequales. ~
1560  XXIV |           venerit! At ipsa, sicut ei iniunctum fuerat, magis ac magis ut
1561   Pro |    reminiscantur. Huic libello nomen iniungens et est nomen ex re: id est
1562    II |            sapientiam quia eis esset iniuriosum; neque sapientibus eam deneges,
1563    II |              Quaenam causa est huius iniusticiae? Nescio nisi sola sit Dei
1564   Pro |         philosophus: Si Deo firmiter inniteris, omnia erunt prospera quocumque
1565    II |     interfeci et iste dampnatur! Hic innocens supplicio deputatur, ego
1566    II |        igitur magna exclamavit: Quid innocentem condempnatis quove eum ducitis?
1567    II |            qui feci; istum dimittite innoxium! Iudices autem non parum
1568   XII |           autem minima et grex ovium innumerabilis: permitte ergo supradictum
1569   Pro |         obedire Deo, in occulto vero inobedientem esse. Dicit ei unus ex discipulis:
1570   Pro |              sitis Deo obedientes et inobedientes in eodem. Dicunt ei: Enuclea
1571   XXV |          Venite venite, legati regis inobedientis! Deus enim ei in custodia
1572  VIII |         cantus incompositus verbaque inordinate sonabant; quique cantaverat,
1573  XIII |       similis peccati conscia, quid, inquam, factura sum? Me etenim
1574 XXXII |              deploravitque iacentem ~Inque meos cineres ultima dona
1575  XXIV |          inde voluntatem tuam et non inquiras, unde mihi tanta pecunia
1576 XXVIII|            ad philosophum properavit inquirens quid de se philosophus dixerit.
1577    II |     Philosophus dicit: Qui prudenter inquirere voluerit solutionem prudenter
1578    II |         erubescet eandem a semetipso inquiri. ~Alius: Qui brevi tempore
1579   III |   generositate regemque convenientes inquiunt: Domine rex, cur hunc tam
1580    XX |       discipulus tuus quod quandoque insanires nec nisi vinculis et verberibus
1581   XIV |        ebrium esse. Cuius rei mulier inscia de lecto nocte consurgens
1582 XXXII |       superpositam; sed in ea versus inscripti verba sepulti praetereuntibus
1583    II |     sapientes quam dulcis vita inter insipientes. ~Alius philosophus: Sapientiae
1584    II |               omni tempore in pudore insipientiae permanebit. ~Alius: Non
1585    II |              sapientis quam amicitia insipientis. ~Alius philosophus: Non
1586 XVIII |           semitae declinavimus. Quam insistentes ad dexteram et ad sinistram,
1587  VIII |            delectabilis et amatorius insonuit. Substitit alter cantilena
1588  XXIV |           magis ac magis ut resciret instabat. Demum quasi coactus precibus
1589 XXVIII|              Saeculum est quasi pons instabilis: cuius introitus est matris
1590 XXVII |                       De saecularium instabilitate.~Numquid etiam audisti quod
1591  XIII |            dicere. Mulier vero magis instigabat ut diceret. Cui anus: Haec
1592   Pro |          tecta lateat, eodem spiritu instigante ad multorum utilitatem hunc
1593    XI |        narravi, et tu nondum desinis instigare? Discipulus: Tria dicendo
1594    IV |              liberalibus artibus sit instructus, industriis septem eruditus,
1595   Pro |          provehendo paucis et paucis instruenda est; duritiae quoque eius
1596    IX |     discipulus ait magistro: Bene me instruxisti, et quod de illarum artibus
1597  VIII |              diverterunt inde – quia intantum volucris cantu decipitur
1598    II |                      II. Exemplum de integro amico.~Relatum est mihi
1599     I |          patrem: Vidisti hominem qui integrum sibi amicum lucratus fuerit?
1600    IX |              Quod uxor illius videns intellexit illum circa vineam diutius
1601    IX |          hostium pulsavit. Quod uxor intelligens nimium turbata convocatum
1602    II |        voluerit solutionem prudenter intelliget. ~Alius: Quicumque erubuerit
1603    II |     famelicus arripuit atque Baldach intempestae noctis silentio pervenit.
1604   XIV |            et euntes et regredientes intente aspexit. Haec una die cum
1605   XIV |              iuvenis fuit, qui totam intentionem suam et totum sensum suum
1606  XXVI |      consilium taceat; et semper sit intentus audire quod dicit rex, ne
1607  XXXI |            dies, id est finis vitae, intercipit et quaeque cupita velint
1608 XXVII |       alicuius domo et hospitaretur. Interea obviavit cuidam amico suo.
1609    II |     sciscitantes ab eo quisnam virum interfecisset, audierunt ab ipso quia
1610    II |          civitate, quorum unus alium interfecit clamque aufugit. Multi ergo
1611    XI |          donec discederent qui illum interficere volebant. Qui nunc timens
1612    XX |         circumstantes verberat atque interimit. Cui eunuchus: Si scirem
1613    II |            auditu cognoverant et per internuntios pro sibi necessariis mittebant.
1614    VI |           nudato apparuit scabiosus. Interrogat protinus ille tres denarios.
1615    II |        respondere donec fuerit finis interrogationis, nec quaestionem in conventu
1616 XVIII |         propius duceret ad civitatem interrogavimus. Et senex ait quod brevior
1617  XVII |              donec veniat qui censum interroget, quia non est hic, cuius
1618  XXII |            tibi abstulit, quoniam si intestinorum plicas meorum perquisisses,
1619  XXVI |         aliquid intret de gutture in intimam arteriam et sic sit tibi
1620   XIV |        firmabat, et similiter quando intrabat; quando autem dormiebat,
1621 XVIII |           eramus, antequam civitatem intraremus. Sicque nobis iter agentibus
1622   XXV |             quam prius inhabitaverat intravere urbem, desertam illius invenere
1623    II |             homicidium perpetrasset, intraverunt templum sperantes homicidam
1624  XXVI |             tuo tenueris, ne aliquid intret de gutture in intimam arteriam
1625    II |       decreverat ipsum in domum suam introduxit eique omni honore pro ritu
1626     I |    satisfactionem! In domum meam non introibis. Cum autem per singulos
1627    XI |           hunc liberasti a morte. Et introiens advocavit amasium uxoris
1628    XI |         iussitque ut ante hostium in introitu mariti filiae suae stricto
1629   XIV |         crede! At illa eum increpans introitumque domus omnimodo facto atque
1630 XXVIII|         quasi pons instabilis: cuius introitus est matris uterus, et eiusdem
1631    IV |          operibus praegravari, ne te intromittas, quia qui pendulum solverit,
1632 XXVIII|         venatores regis inventum dum intuerentur et illuderent quoniam pediculos
1633   XII |       Accidit eo redeunte quod magna inundatio aquarum succresceret. Qui
1634 XXVII |              tam graves adversitatum inundationes sustinere quod desideret
1635   XXV |     intravere urbem, desertam illius invenere maximam partem. Sed illis
1636  XIII |         dixisti Dei auxilio remedium inveniam. Et eo relicto ad propria
1637   Pro |              quid in nostro tractatu inveniatur quod nostrae credulitati
1638  XXIV |       periculo et quicquid pretiosum inveniebam in domo corradens sumebam;
1639    XX |             quaerens forfices et non inveniens coepit manibus terram percutere
1640 XXXIV |             tui fratres et amici non invenient tuam redemptionem, et ob
1641 XXVIII|        repone in ea custodiendum, et invenies cum illuc veneris tibi paratum.
1642  XXVI |     procurabit milites suos vel unde inveniet eis nummos? Frater: Aliquo
1643 XVIII |              promittebat compendium. Invenimus senem a quo requisivimus
1644   XVI |         quidem et in plenis tonellis invenire poteris, scias oleum non
1645  XIII |           iuvenem quaeram, et si quo inveniri poterit, ad te reducam.
1646  XXII |            ponderis unciae iacinctum invenisses. Hoc ille audiens cepit
1647  XXVI |         dicitur vel eo amplius in eo invenitur. Iuvenis: Multum placet
1648   Pro |        appono. Nihil enim in humanis inventionibus perfectum putat philosophus. ~
1649 XXVII |          palpavit pedes eius. Quibus inventis siccis domino inquit: Domine,
1650   VII |            domum potantium intravit. Invento exploratore in illa domo
1651 XXVIII|           soli. Quem venatores regis inventum dum intuerentur et illuderent
1652    II |        erubuerit sapientiam ab aliis investigare, magis erubescet eandem
1653  XVII |            associaverit iterque tuum investigaverit, dic te longius velle ire
1654   XIX |             hoc videntes dixerunt ad invicem: Parum panis habemus, et
1655   III |     honorifice suscepit. Huic igitur invidebant alii versificatores sua
1656  XXIX |          livoris macula tactus puero invidebat et graves inimicitias contra
1657   XXI |             aderat ioculator, coepit invidere supervenienti, quem rex
1658  XXVI |      invitaverit te, videas personam invitantis. Si enim magna persona fuerit,
1659  XXVI |              senem interrogavit: Cum invitatus fuero ad prandium, quid
1660  XXVI |            amicus tuus fuerit qui te invitavit, [p. 38] multum gaudebit;
1661    VI |           ultro dare noluit, quinque invitus dedit. ~Dixit philosophus
1662 XXVII |       arbitrio. Haec etiam prophetae Iob corroborantur exemplo: cuius
1663    II |     philosophum cum quodam leccatore iocantem atque ait: Simile sibi simile
1664   XXI |            Quem vocatum rex cum alio ioculatore fecit sedere atque comedere.
1665 XXVIII|           ymbri et quod erat apertum iocundo soli. Quem venatores regis
1666       | ipsam
1667       | ipsis
1668       | ipsius
1669 XXVIII|             non praesumatis. Talibus irati eum de lare quo degebat
1670   XIV |              nihil profecit. Sed vir iratus ait quod eam intrare non
1671 XXIII |              tandem pactum quod inde irent ad iudicem. Quod dum facerent,
1672   XXX |         habuerat in aperiendo oculos irrecuperabiliter perdidit, sicut vulgo dicitur: ~
1673  XXIX |            paucos iam mortis nexibus irretitos liberavit. Erat autem in
1674       | isti
1675       | istis
1676       | istorum
1677    IV |        nobiles veniunt, versus fecit istos sub persona nobilium: Dic,
1678  XVII |       ignotus se in via associaverit iterque tuum investigaverit, dic
1679 XVIII |          secundum visum ad civitatem ituris promittebat compendium.
1680  XXVI |          Pater: Fac sicut auctoritas Iudaeorum praecipit! Dicit enim: Si
1681    IV |            homines in divitiis solum iudicant gloriandum. ~
1682     V |            Tunc vulpis: De hac causa iudicare per auditum ignoro, nisi
1683  XVII |        celaret. Inde rex: Quid autem iudicas inde, philosophe? Philosophus:
1684    XX |             merito poenas suscepisse iudicaverunt. ~Ad haec pater: Merito
1685  XVII |            duabus mulieribus Salomon iudicavit. ~
1686 XXIII |          Exemplum de aratore et lupo iudicioque vulpis.~Dictum namque fuit
1687  XVII |              nihil amplius invenisse iuravit. Sed dum sermo huiuscemodi
1688    II |            in corde suo retinet, sui iuris est melius eligere. ~Alius:
1689    IX |              oculo tristis et dolens iussit cameram parari et lectum
1690   Pro |           sit gallus fortior te, qui iustificat decem uxores suas, tu solam
1691    II |         patientia. Verum Deus, iudex iustus, impunitum scelus nullum
1692   XVI |             inquit: O amice, veni et iuva me oleum meum effodere quod
1693 XXXII |              Mortis, dum licuit pace iuvante frui. ~Sed veniente nece
1694   XVI |              secundum posse suum cum iuvaret. Dives vero non oblitus
1695 XXIII |           deferre non poteris, ut te iuvem faciam quae hortaris. Et
1696   XIV |             posset loqui cum adamato iuvene. At ipsa plena ingenio ac
1697    IV |                                      IV. Exemplum De mulo et vulpe.~
1698    IX |                                      IX. Exemplum de vindemiatore.~
1699  Epil |             praestante domino nostro Jhesu Christo, cui est honor et
1700  XXIV |              Quod ut rescias, multum labora! Tunc ipsa alta voce ait:
1701  XXIX |         thesauro vitam fame vel siti laborantium quousque potuit sustinere
1702   Pro |            creationis omnimodo scire laborarem, humanum quidem ingenium
1703  XXII |             Ad quem avis: Cur tantum laborasti me capere, vel quod proficuum
1704   XXI |           pecuniam congregat, multum laborat et vigiliis tabescit ne
1705  XXVI |        communia esse concedo. Quodsi laborem renuerit, in hac civitate
1706  XIII |           XIII. Exemplum de canicula lacrimante.~Dictum est quod quidam
1707  XIII |       vidisset mulier illa caniculam lacrimantem, quaesivit quid haberet
1708  XIII |            efficere. Cui prae dolore lacrimanti fit obvia anus religionis
1709  XIII |      quaesivit quid haberet et quare lacrimaretur. Anus ad haec: Cara amica,
1710  XIII |          prae amaritudine oculi eius lacrimari coeperunt. Post haec vero
1711  XIII |          prae nimio dolore erupit in lacrimas anus illa. Ad haec femina:
1712   XII |              dolet qui pro muneribus lacrimatur et qui sui dolore corporis
1713    XV |              quandoque condiscipulis lacte philosophico educatis delicatissimum
1714  XXXI |        Filius: Quomodo ergo ne nimis laedat sustinebimus? Pater: Fac
1715    XV |           Deum ne transeuntium pedes laederetur locabat. Quae videns hominem
1716 XVIII |             estis! Et illis relictis laeti subintravimus portas urbis. –
1717 XXXII |        antiquum transiens cimiterium laminam vidit marmoream cuiusdam
1718  XVII |         disposueris; et si detulerit lanceam, vade ad dexteram; si ensem,
1719   XIV |   construeret domum altis parietibus lapideis poneretque intus mulierem
1720  XXIX |           Hoc idem de vestibus et de lapidibus pretiosis egit. Et sic transiit
1721    XV |           domum sui hospitis afferre lapidibusque comminutis implere. At ipse
1722  XXII |             cantum audivit, deceptam laqueo sumpsit. Ad quem avis: Cur
1723 XXVIII|    praesumatis. Talibus irati eum de lare quo degebat expellere voluerunt
1724  XXVI |            renuerit, in hac civitate largas possessiones ei dabo et
1725   XVI |         pueri emere cupiebat ut suam largiorem faceret. Puer autem nec
1726    XV |              educatis delicatissimum largiri possum alimentum. Magister: ~
1727  XIII |           sinapi confectum ieiunanti largita est. Quae dum gustaret,
1728   XXI |                                   De largo, avaro, prodigo.~Dixit philosophus:
1729   XXI |             homini pulchrum est esse largum. ~[p. 30] Discipulus ait:
1730   XXI |       retinet quibus retinendum est, largus est. Et qui prohibet quibus
1731  VIII |              et quae illarum expetat lascivia in ipsis expleant, earum
1732  VIII |             vidit mulierculam cum eo lascivientem. Cui dixit: Qui aves decipere
1733    XX |    verberando tacebant. Quando autem lassi fuerunt verberando et ipse
1734  XXVI |          ciborum refectionen sumere, lassos artus sompno recreare. Ipsi
1735     X |           nam quiescere volebat quia lassus erat. Turbata mulier dubitavit
1736   Pro |              credita sub modio tecta lateat, eodem spiritu instigante
1737   Pro |          librum hunc componere et in latinum transferre compulit. Cum
1738    IX |            ne intrans cameram amicum latitantem videret. Dixit ei: Quid
1739 XXVIII|       transiturus. Illos autem in se latrantes philosophus intuens: Non
1740    II |          cogitur etiam honestus homo latrinam adire. ~
1741  XXIV |            quomodo tam magnum censum latrocinio potuisti acquirere, quod
1742     X |            est maritus, quousque qui latuerat egrederetur amicus. Tunc
1743    XV |      sustentabat et per viam lapides laudando Deum ne transeuntium pedes
1744   XXI |    obtinuerat. ~Dispiculus magistro: Laudas congregare pecuniam? Magister:
1745   III |           vituperare putastis, magis laudastis. Ipse vero qui vituperabatur,
1746  XXIX |            circumstantibus laudavit, laudato patris servitium recompensavit.
1747     I |         pater: Philosophus dicit: Ne laudes amicum, donec probaveris
1748  XIII |          modo ei contigit. Cui anus: Laudo tibi, cara amica, ut quam
1749  XXVI |         honesto vultu rogavit, pedes lavare, ciborum refectionen sumere,
1750  XXIV |            assumpto manu radio lunae laxatis manibus et pedibus per fenestram
1751    II |            Alius: Ne te associaveris leccatori, cuius societas est tibi
1752    II |         Alius: Ne glorieris in laude leccatoris, cuius laus est tibi vituperium
1753   XIV |           Cuius rei mulier inscia de lecto nocte consurgens perrexit
1754   Pro |            scripta oneri potius sint lectori quam subsidia, ut legentibus
1755     X |            Qui postquam intravit, ut lectus sibi pararetur praecepit;
1756  XXII |          dicens: Quicquid inveneris, legas, sed non credas quicquid
1757   XXV |          philosophis vestris aliquos legate, per quos vobis quid in
1758   XXV |          sapiens ait: Venite venite, legati regis inobedientis! Deus
1759  XXIX |              iram commotus pro puero legavit. Cui talia dixit: Insipiens
1760  VIII |            qui nostra simplici animo legentes carmina quae de mulierum
1761   Pro |            lectori quam subsidia, ut legentibus et audientibus sint desiderium
1762    IV |              quandam in libro quodam legeram, quam hic oculis conspicio.
1763  XXII |              sed non credas quicquid legeris. Ad haec discipulus: Credo
1764 XXXIV |             portam loci iudicii, ubi leges in rotulo quicquid tua manus
1765  XXIX |            et familiarem, qui tandem legibus naturae favens parvum reliquit
1766    IV |            Arabs ait patri: Miror me legisse in temporibus praeteritis
1767     V |        serpente noli laborare! Nonne legisti quod qui pendulum solverit,
1768  XXIX |     exasperabat hiis verbis: Domine, lenitas vestrae maiestatis in vestri
1769 XXVIII|             servata vultus dignitate leniter inquit: Voluntas quidem
1770  XXIV |              a rege qui ferus est ut leo, et cui levis est animus
1771  VIII |             suo: Sequere scorpionem, leonem et draconem, sed malam feminam
1772    VI |               dum caputium de capite levat, gibbosum deprehendit monoculum
1773    IV |        carmine volucrum. ~Alius: Cum leve sit mendacium proferre,
1774   Pro |          ipsum obsecrans ut huic mei libelli principio bonum finem adiungat
1775   Pro |        oblitorum reminiscantur. Huic libello nomen iniungens et est nomen
1776   Pro |            recordari. Propterea ergo libellum compegi, partim ex proverbiis
1777    IV |            relaxare iudicium. Sicque liber factus a rege discessit. ~
1778    IV |        Accipe, ait, talem qui septem liberalibus artibus sit instructus,
1779   XVI |          interim more solito liberis liberaliter serviens victum perquisivit.
1780    XI |           domina, quae hoc modo hunc liberasti a morte. Et introiens advocavit
1781   XIV |              eum. Et ita mulier illa liberata arte sua flagitium quod
1782    II |              hunc cum reliquis prius liberatis ante regem duxerunt eique
1783  VIII |          philosophus: Ora deum ut te liberet ab ingenio nequam feminarum,
1784   XVI |             vero interim more solito liberis liberaliter serviens victum
1785    II |           adversitatibus gravioribus libero homini quod necessitate
1786    II |      supplicio deputatur, ego nocens libertate fruor! Quaenam causa est
1787   XXV |             philosophis quaerentibus licitum repatriandi reverendus ille
1788 XXXII |          derisor amarae ~Mortis, dum licuit pace iuvante frui. ~Sed
1789    XX |              quid inconsulte ageret, ligarem et loris corrigerem. At
1790    XX |      clientes et praecepit incisorem ligari et ne aliquos verberaret,
1791 XXIII |            cuius capite erat urceola ligata et in alio capite cordae
1792    XV |              atque ferro deargentato ligatos cum bonis serraturis emere
1793    II |           hunc alio a morte absoluto ligaverunt. Iamque de iudicio dubitantes
1794    XX |       correptus cessares; et ideo te ligavi et verberavi. Hoc audito
1795 XXVIII|              adveniens et quae causa litigii foret perquirens, quae gesta
1796    IV |          Cuius mater fratrem habebat litteratura et facetia splendidum. Rex
1797  XXIX |            praescripti notarius, qui livoris macula tactus puero invidebat
1798    XV |        transeuntium pedes laederetur locabat. Quae videns hominem flentem –
1799    XI |         amasio filiae remanens, quia locus ubi absconderetur non erat,
1800   XII |      Fabulator etenim hoc modo regem longas audire fabulas gestientem
1801  XVII |         calles, quamvis sint semitis longiores. Et item: Accipe puellam
1802  XVII |          tuum investigaverit, dic te longius velle ire quam disposueris;
1803    IV |        honestius est rem negare quam longos terminos dare. ~Alius: Terminum
1804    II |            est signum sapientiae, et loquacitas est signum stultitiae. –
1805  XXVI |              ne dicaris vinosus; nec loquaris dum aliquid in ore tuo tenueris,
1806  XXVI |            donec rex praecipiat; nec loquatur nisi cum opus fuerit; nec
1807 XXXIV |            in Ecclesiaste ait: Finem loquendi omnes pariter audiamus:
1808    II |          quibusdam sapientia. Quidam loquens filio inquit: Quid malles
1809 XXXII |              sepulti praetereuntibus loquentis exprimebant hoc modo: ~
1810   XXV |             qui per spiritum sanctum loquitur. Ad eum ergo de philosophis
1811  XXVI |              petitioni. Cum autem ad Loth venissent et iterum atque
1812    II |       absolvendo [p. 6] quod commisi luam peccatum. Obiecit se ergo
1813   Pro |           qui lingua arabica vocatur Lucaman, dixit filio suo: Fili,
1814   Pro |           dignatus est sapientia, ne lucerna mihi credita sub modio tecta
1815  XXIX |      saeculum pro futuro et utrumque lucraberis. Quod ita contigit. ~Alius
1816  XXIX |            recompensavit. Qui exinde lucrando novas et maiores prioribus
1817 XXVIII|           delitiarum et gloriam eius lucrari potero? Pater: Quicquid
1818   VII |              mortis immeritae poenas lucratur. ~
1819 XXVII |          veniebat de foro laetus pro lucro, quia multum lucratus fuerat.
1820   Pro |       negotiatio tua, et veniet tibi lucrum sine labore. ~Dixit alius
1821    IV |           certare, aucupare, scaccis ludere, versificari. ~[p. 11] Industriae
1822    XX |          crimen socio tuo, serio vel ludo, ne ita tibi contingat,
1823  XXIX |            utpote torvis inflammatam luminibus verebatur: Domine, si pace
1824    IV |            eclipsim praeter solem et lunam. Et pater: Ex temporis inertia
1825    IV |               Ne sit vorax, potator, luxuriosus, violentus, mendax, avarus
1826  XXIX |    praescripti notarius, qui livoris macula tactus puero invidebat et
1827 XVIII |      perdiderunt, quidam vero pannos madefactos, alii omnino amissos defleverunt.
1828    XX |            dictis Nedui sequenti die magistri sui forfices secreto abscondit.
1829  XXIX |       Iuvenis iste sapienter egit et magnae specimen bonitatis in se
1830  XVII |             item: Fer merces tuas ad magnas civitates, quamvis ibi vilius
1831   III |             vili ortum prosapia adeo magnificas? Ad haec rex: Quem vituperare
1832 XXIII |        quietos, dabit tibi caseum ad magnitudinem clipei factum. Hoc lupus
1833  XXIX |              Domine, lenitas vestrae maiestatis in vestri filium consiliarii,
1834   Pro |             creatore suo meliorem et maiorem habeat notitiam, et moderata
1835  XXIX |             exinde lucrando novas et maiores prioribus divitias adquisivit. –
1836  XXII |             sapientiae manerias quas maioris facies quam trium vitulorum
1837   XXI |              Qui multa cupit, semper maiorum fame tabescit. ~Alius: Si
1838  VIII |              leonem et draconem, sed malam feminam non sequaris! ~Alius
1839   XIV |     existimatione foedatus ob uxoris maliloquium incestitatis tulit supplicium. ~
1840    IV |            suo: Si quemlibet videris malis operibus praegravari, ne
1841    II |           loquens filio inquit: Quid malles tibi dari, an censum an
1842 XXVII |         futurum, et ita eris oblitus malorum, quia multa mala eveniunt,
1843 XXXIV |       pariter audiamus: Deum time et mandata eius observa; hoc est enim
1844   XVI |         effodere quod tuae iam dudum mandavi custodiae, et laboris praemium
1845   XXV |             suae regionis et vicinae mandavit philosophos. Quibus congregatis
1846 XXXII |         comportet in unum, ~Ut mecum maneant in regione poli.~Relectis
1847   XVI |             Primum vendas domum quam maneas iuxta malum vicinum. – Discipulus:
1848 XXXIV |       movearis loco ad domum, in qua manet iustitia et ad portam loci
1849  XXXI |              mille oves habuit. Quas mango quidam cupiens emere, ut
1850  XXXI |              Exemplum de opilione et mangone.~Opilio quidam in sompnis
1851    II |           grave est arduas ascendere mansiones, et ab eisdem descendere
1852    IV |             tantum. Nonne vides quod mare devehit stercora et paleas,
1853   XXV |         illis quaerentibus hospitium Mariani dictum fuit quod ipse et
1854   XXV |                     XXV. Exemplum de Mariano.~Plato retulit in libro
1855   XXV |           quidam sapiens homo nomine Marianus, qui per spiritum sanctum
1856    XI |      Surrexit itaque uxor et dimisit maritum intrare. Sed mater cum amasio
1857 XXXII |             cimiterium laminam vidit marmoream cuiusdam mortui cineribus
1858   XXV |              eadem et non de diversa materia creavit, eius immoderatam
1859 XXVIII|        mortalium dominatam fuisse et materiam gerendis rebus te optavisse,
1860    IV |           regem, patre ignobili, sed matre generosa. Incompositus quidem
1861    IV |           vulpis: Habesne patrem aut matrem? Mulus ait: Avunculus meus
1862 XXVIII|      instabilis: cuius introitus est matris uterus, et eiusdem mors
1863   Pro |        gallus vigilantior te, qui in matutinis vigilat, et tu dormis. –
1864   XXV |             desertam illius invenere maximam partem. Sed illis quaerentibus
1865   III |              blasphematur. Rex autem maximis honoratum muneribus eum
1866  XXVI |             omnia tecum illi – etiam mearum custodiam rerum – communia
1867       | meas
1868    II |            amicum hospitem viderent. Medici vero palpato pulsu, iterum
1869    IX |              domine, ut oculum sanum medicinali arte confirmem et carmine,
1870  XXXI |          incurabilis est morsus, nec medicis artibus eius avaras fugiemus
1871  XIII |        Quanto quis infirmitatem suam medico revelare distulerit, tanto
1872    II |             suo ferens ascivit omnes medicos Aegyptiacos, ut amicum hospitem
1873   XXI |           diviti homini esse avarum, mediocri autem homini pulchrum est
1874 XVIII |            eum sicut te ipsum et non mediteris aliquem decipere, ne et
1875   Pro |    philosophiae, qua de creatore suo meliorem et maiorem habeat notitiam,
1876 XXXIV |             multitudinem peccatorum! Memento tui creatoris, qui tuus
1877    IV |            Alexandro regi composuit, meminit: qui cum ab eo quaereret
1878  XXVI |             necessaria, quae modo ad memoriam non revocamus, et fortasse
1879  VIII |           sive de proverbiis aliquid memoriter tenes, vellem renarrando
1880    II |         ignota laudem appetit, illum mendacem probatio reddit. – Alius:
1881    II |              egregius, sed egenus et mendicus, semper de paupertate sua
1882  XXVI |          veniat aliud ferculum super mensam, ne dicaris impatiens; nec
1883   XVI |          quinque plenis tonellis sit mensuratum, et scias quantum spissi
1884  XXVI |           faciat; sed caveat ne regi mentiatur, et videat quod regem diligat
1885    IV |            inferat tibi necessitatem mentiendi, quia honestius est rem
1886    IV |            dixit filio suo: Dic esse mentitum, qui malum dicit malo vincendum,
1887  XXII |       quoniam si intestinorum plicas meorum perquisisses, unius ponderis
1888       | meos
1889  XVII |             sit vetula. Et item: Fer merces tuas ad magnas civitates,
1890  Epil |            requie cum suis fidelibus mereamur perfrui in aula caelesti,
1891   XIV |             ita furtim a me exire et meretrices adire. Et ita egit. Parentes
1892 XXVII |          immensa fluctuatio variante meritorum ordine summi rectoris distinguitur
1893 XXIII |              dicens: Audi, amice, et meritus tuis praecedentibus pro
1894   XIV |              arte sua flagitium quod meruerat in virum retrusit. Cui nihil
1895   XIV |           plurimorum quod patiebatur meruisse crederetur. Unde quidem
1896    II |              eum ducitis? Non mortem meruit, ego virum interfeci. At
1897    IV |         Alius philosophus: Si dicere metuas unde paeniteas, melius est
1898 XXVIII|           utpote quae iam nulla est, metuenda non est; sed neque futura,
1899     I |       veneris, dic ei: Hominem, care mi, forte interfeci; rogo te,
1900  XXVI |           ponas bolum in ore tuo, ut micae defluant hinc et inde, ne
1901 XVIII |            vadum ad civitatem duobus miliaribus quam via per pontem. Sed
1902    II |            tibi semel de inimicis et milies de amicis, quia forsitan
1903  XXVI |        aliquid tale, unde procurabit milites suos vel unde inveniet eis
1904  XXIV |              tuos regere quam magnam militiam tenere. – Item: Tene rectam
1905 XXVIII|        offenderet. Quod non valentes minati sunt ei dicentes: Vade ne
1906   XII |           magnus est, navicula autem minima et grex ovium innumerabilis:
1907    VI |            sigillo corroboravit. Qui ministerio suscepto portae assedit
1908    VI |           suscepto portae assedit et ministerium suum egit. Quadam die gibbosus
1909    XX |             sufficientiam necessaria ministraret, rogavit. Sed in una dierum
1910    XX |           rogavit. Sed in una dierum ministri calidum panem et mel cum
1911  XVII |      divitumque per ora discurreret, ministris referentibus tandem percussit
1912  XXVI |            tractaret, domum domusque ministros et dispensas ordinaret.
1913   XXV |            Quod audientes philosophi mirabantur et universi qui aderant.
1914   XIX |         dormirent, et quisquis eorum mirabiliora sompniando videret, solus
1915    XI |         exire dimisit. – Discipulus: Miranda dixisti; sed nunc magis
1916    XI |           audiat! Ad haec ille magis mirans: Quid hoc est, inquit, cara
1917    IV |        leccatores. Ad quod pater: Ne mireris, fili, quia clerici clericos,
1918  XIII |          stringeretur: pro qua culpa miserabiliter haec supradicta nata mea
1919  XIII |            quam citius poteris huius miserearis et quod quaerit facias,
1920  XVII |           deesse. Sed modo, rex, mei miserere et quod praeco promisit
1921    II |             quem ibi habebat, ut sui misereretur. Iter ergo nudus et famelicus
1922  XIII |          animae remedio meae et quia miseret me tui, hunc supradictum
1923   XIV |           iste etiam accidit cumulus miseriae quod existimatione plurimorum
1924   XIX |        deputabant. Et fecerunt panem miseruntque in ignem, deinde iacuerunt
1925    IX |          vineam diutius moraturum et misso nuntio convocat amicum conviviumque
1926   XIX |          naturam cameli sequerentur, mitiorem naturam imitarentur. Nam
1927   XIX |      animalis naturam sibi assumere, mitissimi animalis naturam sibi debuissent
1928    II |    internuntios pro sibi necessariis mittebant. Contigit autem ut qui erat
1929   XIV |            sensus ingenium niteretur mittere in bonum? Magister ait:
1930   Pro |          maiorem habeat notitiam, et moderata vivere studeat continentia
1931   Pro |             lucerna mihi credita sub modio tecta lateat, eodem spiritu
1932  XXII |            conveniebant ibi volucres modulamine vocum cantus diversos exercentes.
1933 XVIII |              fuissemus, procul dubio moenia civitatis subintrassemus. ~
1934 XXVIII|              Dei est! Videte ne quid molestum ei faciatis aut inhonestum. ~
1935   Pro |      retineat, quodammodo necessario mollienda et dulcificanda est; quia
1936  XXIX |              ne dicam stulte, nimium mollis extitit: modo namque nec
1937 XXVIII|              quod ita parva est quod momentanea quasi in ictu oculi sit
1938  XXIV |           Alius: Ne credas consilium monentis quod deneges alterius benefactum,
1939   Pro |            iterum et iterum relegere moneo et demum ipsi et omnibus
1940    VI |              scabioso denarium et de monoculo denarium et de impetiginoso
1941    VI |          levat, gibbosum deprehendit monoculum esse: duos ergo denarios
1942    II |               Tu qui partiris partes monstra mea cur mihi desit! Culpandus
1943     V |            Cui totum ut evenerat est monstratum ex ordine. Tunc vulpis:
1944     X |          filia, lectum parare, donec monstremus marito tuo lintheum quod
1945   VII |           retentus dulcedine cantus. Monuit socius ire: noluit. Recedente
1946   XIV |         puteum ruentis mox et absque mora de domo egrediens celeri
1947   XVI |               In civitate autem illa morabatur quidam philosophus, qui
1948 XXXIV |          dicas: cras revertar et non morabor, quia sic crastinantem te
1949   XXV |              prope viam trium dierum moratur quidam sapiens homo nomine
1950    IX |           illum circa vineam diutius moraturum et misso nuntio convocat
1951  XIII |           distulerit, tanto graviori morbo attritus fuerit. Quo audito
1952   XXI |              ossium regi ostendit et mordaciter inquit: Domine, socius meus
1953  XXVI |              frater: Si vis ut tecum morer, ostende mihi quanti sint
1954   XXV |            Arabs dixit filio suo: Ne moreris in civitate regis, cuius
1955  VIII |              pravos earum corrigendo mores talia scripserunt nec culpam
1956    II |           indigena qui pro amico suo mori decreverat ipsum in domum
1957  XIII |              deputare, illius castis moribus satis confisus et probitatis
1958  XXIV |            de rege, ante tempus suum morietur. ~Alius: Diutius patitur
1959  XXXI |          quia illius incurabilis est morsus, nec medicis artibus eius
1960 XXVIII|         nimium tibi ambitionem rerum mortalium dominatam fuisse et materiam
1961  XXIX |    divitiarum acervos subscripsit et morti cessit. Quo facto rex puerum
1962     I |            venit dixit ei: Fer tecum mortuum super collum tuum! Sicut
1963 XXXIV |            opereris, antequam de tuo movearis loco ad domum, in qua manet
1964    XX |             quia si custodisset quod Moyses praecepit, ut diligeret
1965   XIV |        monitis sine dolo nullos esse muliebres actus coepit excogitare
1966  VIII |             avibus decipiendis vidit mulierculam cum eo lascivientem. Cui
1967   XIV |         mulieribus, et scias in bona muliere bonam societatem reperiri
1968  XXII |            proverbiis philosophorum: Multae sunt arbores, sed non omnes
1969   XII |         sicut iam visum fuerat sibi, multas. Ad haec rex: Plurimas iam
1970   Pro |             illustravit claritate et multiformi sancti spiritus sui ditavit
1971   Pro |             me licet peccatorem Deus multimoda vestire dignatus est sapientia,
1972   XXV |     immoderatam diu passus nequitiam multimodis correptionibus ut converteretur
1973 XXXIV |          diem iudicii, paveas tuorum multitudinem peccatorum! Memento tui
1974 XXXIII|           imperat illi. ~Alius: Heri multos potuit a morte liberare:
1975 XXVII |           Amice, noli desolari, quia multotiens contingit homini tam graves
1976    IV |              Quae est illa? Ait rex: Mulum noviter natum vulpis in
1977   Pro |              contingat, omnia facite munda intentione; ne inde gloriam
1978    IV |           res naturales vel elementa mundana praecellit. Quidam qui philosophiae
1979 XXXIII|             totus non sufficiebat ei mundus: hodie quatuor solae sufficiunt
1980  XXVI |              eloquere, et habebo pro munere. Senex: ~
1981 XXVII |            in domo. Ipse vero vocato murilego temptavit an calidus esset
1982    IV |     arithmetica, geometria, phisica, musica, astronomia. De septima
1983  VIII |       composita erant et cantus ipse musice constructus valde delectabilis
1984 XXVII |          potest in saeculo isto, cum mutabile sit, aliquid stabile habere,
1985  XIII |             meam amorem, nunquam mea mutaretur filia. Cui ait mulier casta:
1986  XIII |     supradicta nata mea in caniculam mutata est. His dictis prae nimio
1987  XXVI |      voluerit, plurima vestimentorum mutatoria et quaecumque ei necessaria
1988  XIII |              tu simili modo in canem muteris. Si enim scirem inter iuvenem
1989  XXIV |            nec properes ulli reddere mutuum boni vel mali, quia diutius
1990    XX |          ante regem. Ad haec filius: Narra mihi, pater, obsecro. Pater:
1991   XIX |         voluissem, quod magistro meo narrante iam dudum audivi evenisse
1992   XII |            Ad haec rex: Plurimas iam narrasti, sed brevissimas. Vellem
1993   XII |          Unde precor ne iam promotam narrationem modo velis subducere; sed
1994  VIII |             de se et de suo magistro narraverat, digressi sunt inde ambo. ~
1995 XXIII |              Illi quod factum fuerat narraverunt vulpi. Quibus dixit: Pro
1996    XI |           sufficiunt ista? Tria tibi narravi, et tu nondum desinis instigare?
1997    IX |            mihi quid tibi sit prius! Narravitque ei totum ut acciderat. Permitte,
1998  XIII |        miserabiliter haec supradicta nata mea in caniculam mutata
1999    IV |             vero hae sunt: Equitare, natare, sagittare, cestibus certare,
2000 XXVII |            Servus: Prae nimio dolore nati mortua est. Dominus: Quis
2001   XXV |              ei in custodia diversas nationes subdidit, quarum non rectus
2002    IV |               Ait rex: Mulum noviter natum vulpis in pascuis invenit
2003    IV |              esse septimam, quae res naturales vel elementa mundana praecellit.
2004    II |    Sapientiae duae sunt species: una naturalis, alia artificialis; quarum
2005     I |     probaveris eum! Ego quidem prior natus sum et unius dimidietatem