Caput

 1 I     |       enim ueritas comperta sine deo? Cui deus cognitus sine
 2 I     |  demonstratorem quam auctorem. A deo discat quod a deo habeat,
 3 I     |    auctorem. A deo discat quod a deo habeat, aut nec ab alio,
 4 I     |        aut nec ab alio, si nec a deo. Quis enim reuelabit quod
 5 II    |       inueniri licet quam quod a deo discitur; quod autem a deo
 6 II    |       deo discitur; quod autem a deo discitur, totum est. ~
 7 X     |          spiritus species, ut ex deo, ut ex diabolo. Ita cum
 8 XI    |   sequentibus instrumentis, ipso deo pronuntiante: spiritus ex
 9 XIII  |       proscripsit. Vt autem et a deo discas, animam semper deus
10 XVI   |      naturae adscribimus, quam a deo anima nostra sortita est,
11 XVI   |        est, aeque inrationale de deo erit, utpote naturale, quia
12 XVI   |         et delictum, extraneum a deo, a quo est inrationale alienum.
13 XVI   |           Proinde cum Plato soli deo segregans rationale duo
14 XVI   |      muscis, rationale porro cum deo, uideo et de hoc mihi esse
15 XVI   |         sit ex ea  natura quae a deo est, sed ex illa quam diabolus
16 XVIII |         dei persuasionem. Sed de deo suo quoque campo experiemur
17 XXI   |   immobile stabit. Quod cum soli deo conpetat, ut soli innato
18 XXIII |         sedibus ab igneo angelo, deo Israelis et nostro, qui
19 XXIII |        retro in superioribus cum deo egisse in commercio idearum
20 XXIV  |        concessit diuinitatem, ut deo adaequetur. Innatam eam
21 XXIV  | nuncuparet? Nos autem, qui nihil deo adpendimus, hoc ipso animam
22 XXXV  |      pacti transgressorem iudici deo obiciat, sicut eum legimus
23 XLI   |    proprie naturale. Quod enim a deo est, non tam extinguitur
24 XLI   |      extingui non potest, quia a deo est. Itaque sicut lumen
25 XLI   |       bonus' et 'deus uidet' et 'deo commendo'. Propterea nulla
26 XLIV  |         seu moneri seu terreri a deo, uelut fulgure rapido, momentaneae
27 XLVII |        imagines quorum et res. A deo autem, pollicito scilicet
28 XLVII |        et soles suos peraequante deo iustis et iniustis, siquidem
29 XLVII |           Ea autem, quae neque a deo neque a daemonio neque ab
30 XLVIII|    somniorum praecipue gratiam a deo redemerunt et impetrandorum
31 XLVIII|     ecstasin commendandam, ut in deo fiat. ~
32 XLIX  |      inde processerit.  Sed et a deo deducimus somnia. Quid ergo
33 XLIX  |          somnia. Quid ergo nec a deo Atlantes somniarent, uel
34 L     |    sacramenti, apud quod nec pro deo ipso mori lex est, cum contra
35 LI    |        animae, quam quidem non a deo edocti infirme tuentur,
36 LI    |         credam in testimonium ex deo factum quam ex ullis animae
37 LV    |       non in Adam? Noua mors pro deo et extraordinaria pro Christo
38 LV    |        fidelis in morte, si pro  deo occumbas, ut paracletus