Caput

 1 VI    |          diuisi uidentur in homine sensus corporales et intellectuales?
 2 VI    |          per corporales renuntiari sensus, quia corporalibus accedant.
 3 VIII  |           dum his alii qualitatum  sensus, alii illis, dum his alia
 4 XII   |           illum, ut uolunt. Nam et sensus passiones facit Aristoteles.
 5 XII   |         alterius erit et passio et sensus et sapor omnis et actus
 6 XIV   |        ipsi illi quinque notissimi sensus, uisus auditus gustus tactus
 7 XV    |          in animo ipso uolunt esse sensus, quorum uindicatur principale.
 8 XV    |        sanguis circumcordialis est sensus. Etiam Protagoras, etiam
 9 XVII  |       opinio rotunditatis. Et unde sensus, si non ab anima? Denique
10 XVII  |           carebit et sensu. Ita et sensus ex anima est et opinio ex
11 XVII  |     carebit. Quodsi causae fallunt sensus et per sensus opiniones,
12 XVII  |       causae fallunt sensus et per sensus opiniones, iam nec in sensibus
13 XVII  |           ualetudini? Omnes itaque sensus euertuntur uel circumueniuntur
14 XVII  |           liberantur, quanto magis sensus, quibus iam et causae libere
15 XVII  |       mendaces dominos praefecerit sensus. An non istis uniuersa conditio
16 XVII  |            condierunt, dum per hos sensus solus omnium homo animal
17 XVII  |         non licet  nobis in dubium sensus istos deuocare, ne et in
18 XVII  |       oculorum et aurium et manuum sensus natura mentitur.  ~
19 XVIII |            Videmus igitur aduersus sensus corporales aliam portendi
20 XVIII |    adtemperant, ut quinque stultae sensus corporales figurauerint,
21 XVIII |        sentire est?  Aut quid erit sensus, nisi eius rei quae sentitur
22 XVIII |         eius rei quae intellegitur sensus? Vnde ista tormenta cruciandae
23 XVIII |        diuersa sunt, non domicilia sensus et intellectus, id est,
24 XVIII |        propria uis animae, quod et sensus. Nihil mea interest, nisi
25 XIX   |        omnes simul ibidem dedicans sensus, et luce uisum et sono auditum
26 XXIV  |       contrectandum. Hi sunt certe sensus, quos philosophia depretiat
27 XXXII |            uictus et instructus et sensus et affectus et concubitus
28 XXXIII|       iudicii, si meritorum deerit sensus. Deerit autem sensus meritorum,
29 XXXIII|        deerit sensus. Deerit autem sensus meritorum, si status uerterit
30 XL    |            sed effectibus. Denique sensus delictorum etiam sine effectibus 
31 XLII  |           corporis et peremptricem sensus, quam ineptum, ut tanta
32 XLII  | compingimur extra nos. Si ademptio sensus nihil ad nos, nec adeptio
33 XLII  |          nihil ad nos, nec adeptio sensus quicquam ad nos. Sed mortem
34 XLV   |         ecstasin dicimus, excessum sensus et amentiae instar. Sic