bold = Main text
   Caput                                       grey = Comment text

 1 Prae  |       animae in corpore manere post mortem, ut uidetur quibusdam: De
 2 Prae  |         commorentur hic animae post mortem, uel ab inferis commeent,
 3 I     |             quanto plenioris, ut et mortem non de poculo per habitum
 4 XVII  |          sentire et in Phaedro post mortem differt sententiam ueritatis,
 5 XVIII |       commendauerit agnitionem ante mortem consecutus. Ait enim in
 6 XXVII |             substantiae accidit per mortem, hoc debet coniunctionis
 7 XXVII |        compinguntur quae pariter in mortem separantur. Tunc si alteri
 8 XXVIII|          nescis, et crede nobiscum. Mortem simulat, subterraneo latitat,
 9 XXIX  |        interpretatur, uitam dico et mortem. Nec tamen ex morte uita
10 XXXIII|      immolat. O iudicia diuina post mortem humanis mendaciora, contemptibilia
11 XXXIII|      utiliter suadetis leuiora post mortem supplicia uel praemia, cum,
12 XLII  |      uulgari satis opinione negarit mortem ad nos pertinere. Quod enim
13 XLII  |             Quodsi hominis est pati mortem dissolutricem corporis et
14 XLII  |          Multo coactius Seneca post mortem, ait, omnia finiuntur, etiam
15 XLII  |         sensus quicquam ad nos. Sed mortem quoque interimat qui et
16 XLIII |             prius disputemus, post, mortem qualiter anima decurrat.
17 XLIII |           erat Christi dormituri in mortem, ut de iniuria perinde lateris
18 XLVI  |            Et quando perueniemus ad mortem? Et hic dixerim: cum deus
19 L     |            generis humani sententia mortem naturae debitum pronuntiamus.
20 L     |           furor conspuatur dicentis mortem ad suos non modo non pertinere,
21 L     |      Stygias paludes poeta tradidit mortem diluentes, sed et Thetis
22 L     |        domini et in aedem dei Iacob mortem per martyrium quoque flagitantis,
23 L     |           dabit quisquam, ut eximat mortem aut repastinet uitis modo
24 LI    |             uelint credi etiam post mortem quasdam animas adhaerere
25 LI    | indiuisibilis, ut immortalis, etiam mortem indiuisibilem exigit credi,
26 LII   |      nouimus, audenter determinamus mortem non ex natura secutam hominem,
27 LII   |          adhaesisse. Nam si homo in mortem directo institutus fuisset,
28 LII   |       adscribereretur. Porro non in mortem institutum eum probat ipsa
29 LVI   |         COMMORENTVR HIC ANIMAE POST MORTEM. Occurrit disceptatio, an
30 LVI   |   praereptos ut anima eius hic post mortem transigat, quale est? Aetatem
31 LVIII |         Quid amplius uis esse post, mortem confusa spe et incerta expectatione
32 LVIII |           magis ex iudicio dei post mortem? Sed nec omnia opera [optima]