Caput

 1 II     |   exempla, quasi comparanda sint omnia, omnia praescribit, proprietatibus
 2 II     |     quasi comparanda sint omnia, omnia praescribit, proprietatibus
 3 IX     |      aerii coloris, et forma per omnia humana. Hoc uisio'. Et deus
 4 X      |      odiit, ut nosset, nescio an omnia interna eius liquido explorarit,
 5 XII    |      Quodsi constat ambobus haec omnia reputari, ergo unum erunt
 6 XIV    |     tibiarum, et una moles erunt omnia. Sic et spiritus, qui illic
 7 XIV    |    concisa quam dispensata. Haec omnia quibus titulis nuncupentur
 8 XVII   |    fellis auruginant, amara sunt omnia. Num ergo gustui praeuaricationem
 9 XVII   |      uictus cultus ornatus, quae omnia totum uitae saporem condierunt,
10 XIX    |         pariter sapiat, quia nec omnia sapiant quae umant. Denique
11 XX     |        Et hic itaque concludimus omnia naturalia animae ut substantiua
12 XX     |       Debuerant enim fuisse haec omnia in illo ut in fonte naturae
13 XXIII  |          alterius alicuius. Quae omnia ut fidei commendet, et animam
14 XXX    |         et instructior pristino. Omnia iam peruia, omnia nota,
15 XXX    |      pristino. Omnia iam peruia, omnia nota, omnia negotiosa, solitudines
16 XXX    |          iam peruia, omnia nota, omnia negotiosa, solitudines famosas
17 XXXIII |    piscem innocentia sortientur? Omnia famula sunt hominis, omnia
18 XXXIII |       Omnia famula sunt hominis, omnia subiecta, omnia mancipata.
19 XXXIII |         hominis, omnia subiecta, omnia mancipata. Si quid horum
20 XXXVIII|        et retro praestruxerimus, omnia naturalia animae ipsi substantiae
21 XXXVIII| supermensus est: ecce dedi uobis omnia in escam tamquam olera faeni,
22 XXXIX  |                      XXXIX. Quae omnia natiuitus animae conlata
23 XLII   |         Seneca post mortem, ait, omnia finiuntur, etiam ipsa. Hoc
24 XLII   |         ad hominem, in quo inter omnia finiendo et ipsa finitur.
25 XLIII  |  uideantur, et utique aut natura omnia aut nulla natura; apud nos
26 XLIV   |     somnis diuortium crederetur? Omnia magis coniectes quam istam
27 XLVI   |          rerum et in passiuitate omnia spargens, ut euentui exposita
28 XLIX   |         non putant somniare, cum omnia animae pro modo aetatis
29 LIII   |     pandens, ut ruinae uis semel omnia uitalia elidens, ut apoplexis, 
30 LVII   |          mortuos qua et uiuos et omnia quae uidentur. Non enim
31 LVIII  |         dei post mortem? Sed nec omnia opera [optima] cum carnis