Caput

 1 XVII  | sublimitate suspensum mari iungat. Perinde auditus fallaciae reus,
 2 XVII  |          non sit in rebus, cur non perinde possit per id renuntiari
 3 XVIII |           obsequio deputatis, quae perinde per corpus corporalia sentiat,
 4 XVIII |        uero sequitur et addicitur, perinde intellectus animae addicitur
 5 XXIII |            uolunt praeferant, quas perinde de sublimi uirtute conceperint
 6 XXIV  |           gallum tamen formidabit. Perinde et homini omnium forsitan
 7 XXV   |          interdum Plato, cum dicit perinde animam extraneam alias et
 8 XXV   |   Scipiones. Quodsi qui, ut Plato, perinde non putat duas animas in
 9 XXIX  |           postea fieri oportuerat, perinde oporteret etiam non ex uiuis
10 XXXII |           aestiua cena post assum. Perinde igitur et hic dimicemus
11 XXXII |        elemento, de aqua scilicet; perinde contraria aquae illa quae
12 XXXIII|          et foedandae in immundis, perinde honorandae et diligendae
13 XXXIII|          et macello destinatum, ut perinde iuguletur, quia et ipsa
14 XXXIII|          quia et ipsa iugulauerit, perinde decorietur, quia et ipsa
15 XXXIII|        quia et ipsa despoliauerit, perinde in pabulum proponatur, quia
16 XXXIII|            otiosorum, recordentur! Perinde qui integre morati commendauerint
17 XXXIV |      superioribus cohaerentem, quo perinde in pauo retunderetur Homerus
18 XXXIV |            mundi huius; ab his non perinde animo retentam, ne digressa
19 XXXVII|          ad figmenti perfectionem; perinde nunc et a natiuitate defendimus,
20 XL    |       Ceterum quid caro sine anima perinde in operatione probitatis
21 XLIII |         non frigoris operatio est. Perinde deminutionem animalis spiritus
22 XLIII |           in mortem, ut de iniuria perinde lateris eius uera mater
23 LIII  |         non de passionis ueritate. Perinde auriga corporis, spiritus
24 LVI   |            inferos ea impleri, ubi perinde nullus est usus illorum?
25 LVII  |   idololatriae, in qua se daemones perinde mortuos fingunt, quemadmodum