Caput

 1 Prae  |    Platonicum dogma, quod non ex mortuis fiant uiui: Ad Pythagorae
 2 XXVIII|      dehinc ita habeat rursus ex mortuis effici umos? Pythagoricus,
 3 XXVIII|          ab eo, quae de posteris mortuis nisi apud inferos non uideretur
 4 XXVIII|      cognoscere potuisse? Sic ex mortuis uiuos effici senior sermo
 5 XXVIII|           ut persuadeat uiuos ex mortuis effici, qui iterum se Pythagoran
 6 XXVIII|          reuixissent, si uiui ex mortuis fierent. ~
 7 XXIX  |    constat, non ideo tamen et ex mortuis uiuos. Ab initio enim uiui
 8 XXIX  |      potius orirentur, dum ne ex mortuis. Isti non habuerunt unde
 9 XXIX  |         si ab initio uiui non ex mortuis, cur postea ex mortuis?
10 XXIX  |        ex mortuis, cur postea ex mortuis? Defecerat ille, quicumque
11 XXIX  |         paenituit? Et quomodo in mortuis salua est? Non, quia ab
12 XXIX  |         mutasset, ut si uiuos ex mortuis postea fieri oportuerat,
13 XXX   | respondebimus? Primo enim, si ex mortuis uiui, sicut mortui ex uiuis,
14 XXX   |         introisset. Priores enim mortuis uiui, dehinc mortui ex uiuis
15 XXX   |     mortui ex uiuis et rursus ex mortuis uiui. Et dum hoc semper
16 XXX   |      restitutionem eius uiuos ex mortuis reducentem post mille annos
17 XXX   |        restitutionis, si uiui ex mortuis fierent. Cur autem mille
18 XXX   |      annis post et non statim ex mortuis uiui, cum, si non statim
19 XXX   |        intercidisset, si uiui ex mortuis fierent, quando non intercidit,
20 XXX   |          erit credendum uiuos ex mortuis fieri. ~
21 XXXI  |             XXXI. Iam uero si ex mortuis uiui, utique singuli ex
22 XXXI  |         resumuntur, non erunt ex mortuis uiui, quia non singuli ex
23 LV    |         Christianorum, si carcer mortuis idem?' Quo ergo animam exhalabis