Caput

 1 I    |           non de fiducia compertae ueritatis. Cui enim ueritas comperta
 2 I    |           erroris artificem, omnis ueritatis auocatricem sola traducit.
 3 I    |    sententiam sustinens pro nomine ueritatis tanto scilicet et perosioris
 4 II   |    sensisse; testimonium est etiam ueritatis euentus ipsius. Nonnunquam
 5 II   |       subornant cum maxima iniuria ueritatis, quam efficiunt aut adiuuari
 6 II   |       titulo societatis aduersario ueritatis urgemur et communes sententias
 7 III  |         tunc philosophia concussio ueritatis prouidebatur; Athenis enim
 8 III  |            candidum et purum aerem ueritatis infuscant, ea erunt Christianis
 9 VII  |     credenda est, testimonium erit ueritatis. Si enim non haberet anima
10 XVII |          mortem differt sententiam ueritatis, postumam scilicet; et tamen
11 XVIII|         intellectum operantes eius ueritatis, cuius res non sint coram
12 XVIII|      simplicitatis et suspendendae ueritatis? Quis mihi exhibebit sensum
13 XXV  |       Nulla interest professoribus ueritatis de aduersariis eius, maxime
14 XXXIV|       frustra fleuit, conuersus ad ueritatis expugnationem quasi pro
15 XXXV |      pessimis praeceptis doctrinam ueritatis agnosci. Spero huiusmodi
16 XLVI |          est, ergo erit aliquis et ueritatis euentus, quia non capit
17 XLVI |           diuisit somniis, corneam ueritatis, fallaciae eburneam; respicere
18 XLVI |          disco. Nouerunt et Romani ueritatis huiusmodi somnia. Reformatorem
19 LVII |          fuit. Quid noui aemulatio ueritatis a spiritu immundo? Ecce
20 LVII | praeiudicatum est hanc esse formam ueritatis, ut omnem mortuorum exhibitionem