Caput

 1 Prae |      effigiata, unum esse animam et spiritum, non separari animam et
 2 V    |           etiam Stoicos allego, qui spiritum praedicantes animam paene
 3 V    | persuadebunt. Denique Zeno consitum spiritum definiens animam hoc modo
 4 X    |        substantiam naturalem inesse spiritum, quasi aliud sit uiuere,
 5 X    |    argumento idcirco animae humanae spiritum accedere, quia sint quae
 6 X    |          animae. Denique si separas spiritum natura, separa et opera:
 7 XI   |                   XI. Sed ut animam spiritum dicam, praesentis quaestionis
 8 XI   |            et simplicem agnoscimus, spiritum necesse est certa condicione
 9 XI   |             proprietate defendimus, spiritum nunc ex necessitate pronuntiamus,
10 XI   |          scripturae fidem flatum in spiritum uertit, ut, dum incredibile
11 XI   |             ut, dum incredibile est spiritum dei in delictum et mox in
12 XI   |          flatum eam defendimus, non spiritum, secundum scripturam et
13 XI   |      spiritus distinctionem, et hic spiritum ingratis pronuntiamus secundum
14 XI   |       flatum populo super terram et spiritum calcantibus eam. Prirno
15 XVII |            postea unguenti senserit spiritum, quod in sepulturam suam
16 XVIII|        suggestum et structum, neque spiritum extraneum quid quam quod
17 XXIV |      felicitatis, ut flatum, non ut spiritum; et si immortalem, ut hoc
18 XL   |             concupiscentis aduersus spiritum, ob quam carnales notantur,
19 LII  |           Nam etsi prae gaudio quis spiritum exhalet, ut Chilon Spartanus,
20 LVII |             commendabat, sed eundem spiritum et in pseudoprophetide et