Caput

 1 I     |         ad aliquem motum secundum naturam, aut exsternata, si non
 2 I     |       exsternata, si non secundum naturam? Quamuis enim placida atque
 3 X     |        qui sexcentos exsecuit, ut naturam scrutaretur, qui hominem 
 4 XX    |         nihil aliud quam regionis naturam prospexisse talia ingenia
 5 XX    |      quanta sint quae unam animae naturam uarie collocarint, ut uulgo
 6 XXI   |         enim conuertibilem negant naturam, ut trinitatem suam in singulis
 7 XXI   | conuertibilem et demutabilem esse naturam, ut, etsi trinitas animae
 8 XXXII |          substantia animae ubique naturam suam in animalium proprietatibus
 9 XXXIII|         exquisitis et iam praeter naturam eruditis feris dissipant,
10 XLIII |      deputant causis quae praeter naturam haberi uidentur. Stoici
11 XLIII |           et quae putauerit citra naturam esse naturae uindicari sciat
12 XLIII |          atque cardiacam, praeter naturam iudicando naturalem somnum
13 XLIII |         nec ignauescit omnino nec naturam immortalitatis seruam soporis
14 XLVI  |           pater Olympiadis uxoris naturam obsignasse uiderat anulo:
15 LI    |     potius et ostentis deputanda, naturam facere non possunt. Mors,
16 LII   |      extraordinariam uero praeter naturam iudicans, uiolenti cuiusque