bold = Main text
Caput grey = Comment text
1 Prae | an effigiata, unum esse animam et spiritum, non separari
2 Prae | et spiritum, non separari animam et animum, an sit, ubi sit
3 Prae | animae: De cibis, quomodo ad animam pertinere uideantur: Nullam
4 Prae | pertinere uideantur: Nullam pene animam sine daemonio esse: Quomodo
5 II | quasi de publico sensu, quo animam deus dotare dignatus est.
6 II | sorori refragatur, quod animam quasi coram in domicilio
7 III | alii immortalem negant animam, alii plus quam immortalem
8 III | ut praefati sumus, quia animam ex dei flatu, non ex materia
9 III | hominis, et factus est homo in animam uiuam, utique ex dei flatu,
10 IV | enim est, ut ex dei flatu animam professi initium ei deputaremus.
11 IV | excludit innatam et infectam animam uolens. Et natam autem docemus
12 V | qui spiritum praedicantes animam paene nobiscum, qua proxima
13 V | et spiritus, tamen corpus animam facile persuadebunt. Denique
14 V | consitum spiritum definiens animam hoc modo instruit. Quo,
15 V | dissimilitudinem capere et animam, <animam> itaque corpus
16 V | dissimilitudinem capere et animam, <animam> itaque corpus similitudini
17 V | non communicare; porro et animam compati corpori, cui laeso
18 VI | prouocantis ad ea quae in animam non conueniunt. Non enim
19 VI | ostendimus autem supra moueri animam et ab alio, cum uaticinatur,
20 VI | Itaque incorporalem esse animam constat cuius qualitates
21 VI | corporalibus ali iudicant, animam uero, ut incorporalem, incorporalibus,
22 VI | instructissimo auctore respondente animam corporalibus quoque ali,
23 VI | Soranus ipse rebus ostendit animam corporalibus ali, proinde
24 VI | disciplinae, quia nec opimiorem animam efficiunt, sed ornatiorem.
25 VIII | leuia. Aiunt enim et idcirco animam incorporalem renuntiandam,
26 IX | compositicium et structile; sed animam immortalem, igitur indissolubilem,
27 IX | et factus esset homo in animam uiuam, totus utique, per
28 X | ad statum fidei simplicem animam determinare secundum Platonem,
29 XI | XI. Sed ut animam spiritum dicam, praesentis
30 XI | flare spirare est. Ita et animam, quam flatum ex proprietate
31 XI | uitae et hominem factum in animam uiuam, per quam exinde et
32 XII | commixtione et tamen eundem alibi animam edicit. Hoc etiam Aristoteles
33 XII | consortio animae. Cum enim animam passibilem constet eorum
34 XII | Videmus autem nihil istorum animam experiri, ut non et animo
35 XIII | opere et in proelio miles animam se, non animum, ponere affirmat.
36 XIII | dicuntur moribundi, animum an animam? Ipsi postremo philosophi
37 XIII | Vt autem et a deo discas, animam semper deus alloquitur,
38 XIII | semper deus alloquitur, animam compellat atque aduocat,
39 XIV | ex aliis species diuidunt animam. Huiusmodi autem non tam
40 XIV | in membra, ut isti uolunt animam. Atquin ex multitudine membrorum
41 XV | principale, ipsam prius animam nihil censuerunt. Messenius
42 XVI | Plato bifariam partitur animam, per rationale et inrationale.
43 XVII | enim pati, non opinari; animam enim opinari. Absciderunt
44 XVIII | intellectui attribuantur, apud animam tamen et istis et illis
45 XVIII | Adeo contendam immo ipsam animam nec uidisse nec audisse,
46 XIX | modico temporis uiduant animam intellectu. Proinde enim
47 XX | licentia casuum; ita et animam licebit semine uniformem,
48 XXII | eius expungam. Definimus animam dei flatu natam, immortalem,
49 XXIII | omnia ut fidei commendet, et animam retro in superioribus cum
50 XXIV | quidem obliuionis capacem animam non cedam, quia tantam illi
51 XXIV | Quid amplius proscriberet animam, si eam deum nuncuparet?
52 XXIV | deo adpendimus, hoc ipso animam longe infra deum expendimus,
53 XXIV | opponam: natura compotem animam facis idearum illarum, an
54 XXIV | ipse aliquando praesagam animam suam sentit, aut ominis
55 XXV | XXV. ANIMAM ET CARNEM SIMVL CONCIPI.
56 XXV | praesumunt non in utero concipi animam nec cum carnis figulatione
57 XXV | Plato, cum dicit perinde animam extraneam alias et extorrem
58 XXV | credo, Hicesius, iam natis animam superducens ex aeris frigidi
59 XXV | gentes aliter animantur, quia animam aliud quid quam yuxh&n cognominauerunt?
60 XXV | quoque excoctae? Vnde illis animam, quibus aeris rigor nullus?
61 XXV | exciderit. Ostendit enim animam de semine induci, quod curari
62 XXVI | tantum manu nato. Et si ipse animam de prima aspiratione potabat
63 XXVII | conceptu agnoscimus, quia animam a conceptu uindicamus; exinde
64 XXVII | dico communi, scimus et animam et carnem simul fungi, animam
65 XXVII | animam et carnem simul fungi, animam concupiscentia, carnem opera,
66 XXVII | concupiscentia, carnem opera, animam instinctu, carnem actu.
67 XXXI | Euphorbum militarem et bellicam animam satis constat uel de ipsa
68 XXXII | docere cogamur. Dicimus animam humanam nullo modo in bestias
69 XXXII | corpus omne anima compleri et animam omnem corpore obduci. Quomodo
70 XXXII | bestiae iudicas, confiteris animam non eandem, similem dicendo,
71 XXXIII | Aegyptius nouit, dicens animam digressam a corpore non
72 XXXIII | a corpore non refundi in animam uniuersi, sed manere determinatam,
73 XXXIII | largiendo. Quid putas futuram animam homicidae? Aliquod, credo,
74 XXXV | uitae!), ceterum totiens animam reuocari habere quotiens
75 XXXVI | reuertendum est. Constitueramus animam in ipso et ex ipso seri
76 XXXVI | facit accipere sexum. Et qui animam post partum carni superducunt
77 XXXVI | illam tunc Adae portionem animam agnoscam. Ceterum et ipsam
78 XXXVII | habitu, anima sensu. Ceterum animam substantia crescere negandum
79 XXXVIII| XXXVIII. DE CIBIS QVOMODO AD ANIMAM PERTINEANT. Quamquam autem
80 XXXVIII| quam carni, etsi propter animam. Auferenda est enim argumentatoris
81 XXXIX | administrentur. [NVLLAM FERE ANIMAM SINE DAEMONIO ESSE.] Cui
82 XLI | spiritu profano. Sequitur animam nubentem spiritui caro,
83 XLII | quoque interimat qui et animam; a nobis ut de postuma uita
84 XLIII | procuret, non et animae. Animam enim ut semper mobilem et
85 XLIII | et sepulturae, expectans animam quasi nondum conlatam et
86 LII | per aliena grassatur, quae animam per commoda expellit, quae
87 LIII | Hinc denique euenit saepe animam in ipso diuortio potentius
88 LIII | Christo est, sed interim animam consepto suo obstruit et
89 LV | mortuis idem?' Quo ergo animam exhalabis in caelum Christo
90 LV | quo constituimus omnem animam apud inferos sequestrari
91 LVI | illorum? Ita dicimus omnem animam quaqua aetate decesserit,
92 LVII | tunc spiritui minus licuit animam Samuelis effingere post
93 LVII | Saule. Absit alioquin, ut animam cuiuslibet sancti, nedum
94 LVIII | reddam. Cur enim non putes animam et puniri et foueri in inferis
95 LVIII | consueuit. Respice ad Mucii animam, cum dexteram suam ignibus
96 LVIII | haec congruentissimum est animam, licet non expectata carne,
97 LVIII | interpretamur, nemo dubitabit animam aliquid pensare penes inferos
|