abduc-aufer | auger-consu | conta-dispe | dispi-fatig | fato-indol | indub-magia | magic-offen | offer-praes | praet-renun | repas-suade | suaru-uixit | ulcer-zenon
bold = Main text
Caput grey = Comment text
1503 XIII | XIII. Ad hoc dispicere superest, principalitas
1504 XXXIII | sed tacent pennae, sed displicet uox, et poetae nihil aliud
1505 LVIII | est quae concipit, quae disponit, quae mandat, quae impellit?
1506 XV | corde et cerebro uiuere, qui dispositionem animae humanae de condicione
1507 LIII | defatigatio denegauit, quantum de dispostione destituti hominis, non de
1508 LVII | etiam prompta humatione dispunctas euocaturam se ab inferum
1509 XXXIII | grauius debet credi in dispunctione uitae quam in administratione,
1510 XXXIII | si demutantur, non ipsae dispungentur quae merebuntur. Euacuabitur
1511 II | quaeruntur incerta, latius disputantur praesumpta. Quanta difficultas
1512 XIII | quamuis de animo quoque disputaturi, faciem tamen operis frontemque
1513 XLIII | DE SOMNO. De somno prius disputemus, post, mortem qualiter anima
1514 XVII | scilicet et callosa membra dissentiunt. Igitur hoc modo nulla
1515 XX | distinguunt, et nos secundum fidem disserenda suo iam uouimus titulo.
1516 XLVIII | redemerunt et impetrandorum et disserendorum. Ieiunus autem nescio an
1517 XVI | rationale, quo docet, quo disserit, quo salutis uias sternit,
1518 IX | Forte nescio quid de anima disserueramus, cum ea soror in spiritu
1519 V | corporis autem similitudinem et dissimilitudinem capere et animam, <animam>
1520 V | corpus similitudini uel dissimilitudini obnoxium. Item corporalium
1521 XXXII | notatur, cum substantiae dissimilitudo conspicitur. Ipsum enim
1522 XLIII | ut alibi agere uideatur, dissimulatione praesentiae futuram absentiam
1523 XXXIII | praeter naturam eruditis feris dissipant, et quidem uiuentem, immo
1524 LII | abire corporis nauem an dissipatam, dum animae nauigatio euertatur. ~
1525 IX | alia color sociat, natura dissociat) ----, sed quoniam omne
1526 XLVIII | magis quieta, quod aestas dissoluat animas et hiems quodammodo
1527 IX | compositum et structile affirmat; dissolubile autem omne compositicium
1528 XLVI | negotiis diuinitatem et dissoluens ordinem rerum et in passiuitate
1529 XLII | nihil ad nos. Si enim quo dissoluimur praeter nos, etiam quo compingimur
1530 XLII | hominis est pati mortem dissolutricem corporis et peremptricem
1531 XVIII | ubi erit animus? Quae enim distant, abesse inuicem debent,
1532 X | est, ut unum credas, cum distantiam non das, ut ipsa sit anima
1533 IX | terminum, ut illud trifariam distantiuum, longitudinem dico et latitudinem
1534 XI | scripturam et secundum spiritus distinctionem, et hic spiritum ingratis
1535 XLVIII | poterunt. Nam quod et de cibis distinguendis uel derogandis nunc praesumptio
1536 XXIX | quaerit contrarietatum genera distinguere, quasi non et haec tam absolute
1537 LII | et fortuitorum bifariam distinxit humanus affectus, in ordinariam
1538 XIV | non idcirco haec quoque distributio animae ad animae sectiones
1539 LVIII | pauperem et diuitem. Et quia distuli nescio quid ad hanc partem,
1540 XXXVI | posterior enim Eua). Ita diu caro informis est, qualis
1541 LII | concretionem sororum substantiarum diuellit ac dirimit. Nam etsi prae
1542 XXVII | diuidentur, et materiae diuersae habebuntur ex distantia
1543 II | proprietatibus etiam inter similia diuersis, nihil diuinae licentiae
1544 XXXII | quae substantiui status diuersitatem committit, tunc et reliquae
1545 XVIII | aliud admittimus quam rerum diuersitates, corporalium et spiritalium,
1546 II | curiositatis, tamen plus diuersitatis inuenias inter philosophos
1547 I | Sane Socrates facilius diuerso spiritu agebatur, siquidem
1548 XIV | ipsum quidem corpus ita diuidatur in membra, ut isti uolunt
1549 XXVII | Immo si tempora seminum diuidentur, et materiae diuersae habebuntur
1550 LI | indiuisibiliter accidentem. Diuidetur autem et mors, si et anima,
1551 XVII | quae quamdiu uiget, tamdiu diuidit. Auditum uero quid aliud
1552 XIV | est et dissolui mori est. Diuiditur autem in partes, nunc in
1553 XXVIII | magister, his forsitan artibus diuinabat, ne dicam somniabat? Quid,
1554 XV | Aegyptii renuntiauerunt et qui diuinarum commentatores uidebantur,
1555 XVIII | incorporales supermundiales, diuinas et aeternas, quas appellat
1556 XXVIII | probatus diuinitatem operis ex diuinatione uocis. Si uero Samius sophista
1557 XLVI | etiam summum apicem inter diuinationes somniis extulit cum Philochoro
1558 XXIV | periculi aut gaudii augurem. Si diuinationi non obstrepit corpus, nec
1559 XXII | rationalem, dominatricem, diuinatricem, ex una redundantem. Sequitur
1560 XLVI | institutioni inter cetera praesidia diuinatricum artium et disciplinarum
1561 XXXIII | gesserit, uolo iudicii utique diuini iustitiam grauitatem maiestatem
1562 XXVIII | pronepotibus eius, certe diuinior multo, qui decursus generis
1563 XLI | et deus Christus. Sic et diuinitas animae in praesagia erumpit
1564 XLVII | siquidem et Nabuchodonosor diuinitus somniat et maior paene uis
1565 XXXIII | autem extremius quam quod diuinius. Deus itaque iudicabit plenius,
1566 LVIII | esse, inquis, in iudicio diuino negotium suum sine ulla
1567 XXIV | conuersatae et consciae diuinorum illic et inde delatae et
1568 XXVIII | Aegyptii. Sed nullus sermo diuinus nisi dei unius, quo prophetae,
1569 VI | propellere? Sed quomodo diuisi uidentur in homine sensus
1570 XIV | concretio sit potius ipsa diuisio. Specta portentosissimam
1571 X | spiritus, diuidi possunt, ut diuisione eorum alterius discedentis,
1572 XIV | nuncupentur et quibus ex se diuisionibus detineantur et quibus in
1573 XLVI | eximi. Homerus duas portas diuisit somniis, corneam ueritatis,
1574 XIV | quidem solidus, opera uero diuisus. Non longe hoc exemplum
1575 LVIII | refrigeria: habes pauperem et diuitem. Et quia distuli nescio
1576 IX | somniis fungitur. Sic et diuiti apud inferos lingua est,
1577 II | existimauit antiquitas, nedum diuos, ut Mercurium Aegyptium,
1578 XXVIII | consecratum recognouit et suum dixit et de signis uulgo ignotis
1579 XXXII | et manifestis substantiis doceam. Ceterum si et atomos Epicuri
1580 IV | animam uolens. Et natam autem docemus et factam ex initii constitutione.
1581 II | dicendo persuadentis quam docendo. Formas rebus imponit, eas
1582 XXXII | lapathi, ne plus ridere quam docere cogamur. Dicimus animam
1583 XVI | domino: et rationale, quo docet, quo disserit, quo salutis
1584 XXXIII | capiant! Bene philosophi docetis, utiliter suadetis leuiora
1585 XX | acuunt uel obtundunt! Acuunt doctrinae disciplinae artes et experientiae
1586 XXXV | ex pessimis praeceptis doctrinam ueritatis agnosci. Spero
1587 XXIV | excidet, studiorum; excidet doctrinarum, disciplinarum; excidet
1588 III | concussa est> per philosophatas doctrinas hominum miscentes aquas
1589 LVIII | expectat anima corpus, ut doleat aut gaudeat? Nonne et de
1590 XXIII | uisibilium recognoscunt. Doleo bona fide Platonem omnium
1591 LVIII | inferos anima et gaudere et dolere sine carne, quia et in carne
1592 LVI | maceretur enormitate solacii dolore nutriti. Ita querellas animae
1593 XXIV | animae, ut nondum immersae domesticis ac publicis curis, ut ipsis
1594 LVI | simul et ne quis defunctum domi detinens ipse amplius cum
1595 LIII | paulatim instrumentis et domiciliis et spatiis suis paulatim
1596 II | quod animam quasi coram in domicilio suo tractando magis norit.
1597 LVII | operatione, sed expugnatoria dominatione tractamus multiformem luem
1598 XXII | ut supra scripsimus, et dominationem rerum et diuinationem interdum,
1599 XXII | ingenia mutabilem, rationalem, dominatricem, diuinatricem, ex una redundantem.
1600 XLVI | usque Macedoniam ex somnio dominatum de Callisthene disco. Nouerunt
1601 XLIX | daemonum in illo climate dominatur. Si enim et Aristoteles
1602 IX | quas in ecclesia inter dominica sollemnia per ecstasin in
1603 III | definitiones caelestes, id est dominicas, ut et illa quibus ethnici
1604 XVI | ordinis: non potestis duobus dominis seruire, pater et ipse cognominatus:
1605 XVII | fruendisque fallaces et mendaces dominos praefecerit sensus. An non
1606 XXX | oblitterauenint, siluas arua domuerunt, feras pecora fugauerunt,
1607 XXXVIII| huius nominis profutura domui toto inquilinatus sui tempore,
1608 LVIII | ergo fiet in tempore isto? Dormiemus? At enim animae nec in uiuentibus
1609 XLIV | Vxor hoc prodidit. Inimici dormientem nacti pro defuncto cremauerunt.
1610 XLVII | interdiu absistit, ut uel dormientibus obrepat qua potest, si uigilantibus
1611 XLIII | uiuere, discis uigilare, dum dormis. ~
1612 XLIII | caloris. Ego me nunquam ita dormisse praesumo, ut ex his aliquid
1613 LI | matrimonium cum in pace dormisset et morante adhuc sepultura
1614 XLVI | ceteris, apud quae nemo dormitat, quid aliud pronuntiabimus
1615 LV | caelorum. Sed in aethere dormitio nostra cum puerariis Platonis
1616 XLIII | somnus Adae mors erat Christi dormituri in mortem, ut de iniuria
1617 LVIII | animae nec in uiuentibus dormiunt; corporum enim est somnus,
1618 XLI | nubentem spiritui caro, ut dotale mancipium, et iam non animae
1619 II | publico sensu, quo animam deus dotare dignatus est. Hunc nacta
1620 LVII | Aegyptiis magicarum uirgarum dracones; sed Mosei ueritas mendacium
1621 XII | admittitur, ut substantia duae res sint animus atque anima,
1622 XII | quomodo unum utrumque, ex duarum substantiarum confusione,
1623 XXV | sceleris necessitate nec dubitabat, credo, Hicesius, iam natis
1624 XLVI | interim libera est. Quo nemo dubitauerit domus quoque daemoniis patere
1625 LVII | si fieri possit, electos. Dubitauit, si forte, tunc prophetam
1626 XVIII | tibi uidetur intellectus duce uti sensu et auctore et
1627 III | statum eius aliunde <de>ducunt, hi exitum aliorsum abducunt,
1628 XVIII | cognitor sacramentorum, dummodo et ipse propria uis animae,
1629 XIV | Apollophanen, sed et in duodecim apud quosdam Stoicorum,
1630 IX | interior, alius exterior, dupliciter unus, habens et ille oculos
1631 LI | cerebro, quod aliquamdiu durare praestat secreta munitio.
1632 XXVIII | atque alius, tanto et in durioribus fefellit, qui molliora
1633 XVII | tactus. Horum fidem Academici durius damnant, secundum quosdam
1634 | e
1635 XXV | dirigitur caeco latrocinio; e0mbruosfa&kthn appellant de infanticidii
1636 XVI | concupiscentiuum, quod uocant e0piqumhtiko&n, ut illud quidem commune
1637 XXXII | iudicas, confiteris animam non eandem, similem dicendo, non ipsam.
1638 XLIII | fons generis, Adam, ante ebibit soporem quam sitiit quietem,
1639 L | genera miranda, sed aut ebriosos reddit Lyncestarum uena
1640 XLVI | enim, inquiunt, per cornu, ebur autem caecum est. Aristoteles
1641 XLVI | corneam ueritatis, fallaciae eburneam; respicere est enim, inquiunt,
1642 LI | feminam quandam uernaculam ecclesiae, forma et aetate integra
1643 XVIII | esse alterius alicuius, ecquid tibi uidetur intellectus
1644 XXXI | Pythagoras contra nec edendis, ut animalibus abstinens.
1645 XXXVIII| ex omni ligno, inquit, edetis, et secundae post diluuium
1646 XII | tamen eundem alibi animam edicit. Hoc etiam Aristoteles denotauit,
1647 XVI | quod deus iussu quoque ediderit, nedum id quod proprie afflatu
1648 XIX | prouidentissimi fructicis edidicit, timens etiam ruinam. Has
1649 XLIII | praesentiae futuram absentiam ediscens (de Hermotimo sciemus),
1650 XLIII | laborauit, immo quam et edit, immo quam et profatus
1651 XXV | substantiam carnis; eam editam et de uteri fornace fumantem
1652 XXVI | praeuento necdum plenius edito, tantum manu nato. Et si
1653 LVII | fine signaque portentosiora editurus ad euertendos, si fieri
1654 XXIII | dehinc ex his uisibilibus edoctas recordari. Cum igitur huiusmodi
1655 VIII | audacia iudicent; alioquin non educabunt, ut degenerem, quem solis
1656 XXXII | delicatis atque curatis educata, non dico paleas, sed spinas
1657 XXV | sicut exspiratione nouissima educi. Videbimus an ex sententia
1658 XXV | non et ex animae semine educimur? Cur autem et ueteres astrologi
1659 XXXVIII| de paradiso integritatis educit, exinde scabida etiam in
1660 XXV | fungi. Denique et mortui eduntur; quomodo, nisi et uiui?
1661 VI | conspectum et linguam in effatum, uelut sigillario motu superficiem
1662 IX | condicionis istius semen effecit. ~
1663 XXXIII | splendidissimis Sullanis effertur, quod exsequias conuiuium
1664 XIV | habebuntur quam uires et efficaciae et operae, sicut de quibusdam
1665 VIII | quia digressa ea grauiora efficiantur corpora defunctorum, cum
1666 L | uena uinosa aut lymphaticos efficit Colophonis scaturigo daemonica
1667 IX | effigiatam, tamquam alio eam modo effigians intellectualibus formis,
1668 Prae | et an corporalis, et an effigiata, unum esse animam et spiritum,
1669 IX | immortalitate? Omne enim effigiatum compositum et structile
1670 IX | IX. DE EFFIGIE. Cum animae corpus adserimus
1671 LVII | minus licuit animam Samuelis effingere post deum mortuos consulente
1672 V | manifestis corporalibus effingunt, ut Hipparchus et Heraclitus
1673 XXVII | erit quod per uirus illud efflamus. Cum igitur in primordio
1674 XXVII | diuersa, etiam unita pariter effluant pariterque insinuata sulco
1675 XXVII | hominem ex utraque substantia effruticent, in quo rursus semen suum
1676 XXV | compingi atque produci, sed et effuso iam partu nondum uiuo infanti
1677 XVIII | erit eo per quem est, quo eget, cui debet totum quod attingit?
1678 XXIII | in superioribus cum deo egisse in commercio idearum et
1679 XVIII | sincerum quodque rerum, si egressus potissimum ab oculis et
1680 LVIII | beniuolos, in quibus carne non eguit, sine carne recreabitur.
1681 XXXV | postea resumas ex his quae eierasti, quae illi reddidisti, ne
1682 XXXIX | partu Lucinae et Dianae eiulatur, dum per totam hebdomadem
1683 LIII | mentione mortis aliquid de eiuscemodi exitu interstruam, in quo
1684 | eiusdem
1685 XXVII | et hoc modo contemporales eiusdemque momenti. Ne itaque pudeat
1686 XXV | ipsis paene balneis fetus elabitur, et statim uagitus auditur.
1687 XXIII | exemplaribus recensere, nouum elaborauit argumentum, maqh&seij a)
1688 LIII | decedens, non uigore, actu elanguens, non statu, constantiam,
1689 VII | maerentis? Et quid illic Eleazari nomen, si non in ueritate
1690 XI | Iudam quoque aliquamdiu cum electis deputatum usque ad loculorum
1691 LVII | euertendos, si fieri possit, electos. Dubitauit, si forte, tunc
1692 XXX | onerosi sumus mundo, uix nobis elementa sufficiunt, et necessitates
1693 XXXII | secundum philosophos ex elementiciis substantiis censetur.
1694 XXXII | quaecumque de aemulo producentur elemento, de aqua scilicet; perinde
1695 XXXII | anima hominis complebit elephantum? Quomodo item obducetur
1696 XXIII | si argumentum Platonis elidam. ~
1697 LIII | uis semel omnia uitalia elidens, ut apoplexis, interior
1698 XXX | saxa panguntur, paludes eliquantur, tantae urbes quantae non
1699 XLIII | corpus amica ui soporis elisum, blanda quietis necessitate
1700 XXVI | quisque utero. Exsultat Elizabeth, Johannes intus impulerat;
1701 VI | suspicari (sic Chrysippus ad elleborum). Tale aliquid, opinor,
1702 XVII | adscribendum est fallaciae elogium. Si enim ratione haec accidunt,
1703 II | mirum, si istud ita dixerim) eloquii quiduis struere atque destruere
1704 VI | exitu animae mulsam aquam de eloquio Platonis infudit aut micas
1705 XX | Colyttum pueri mense citius eloquuntur praecoca lingua, siquidem
1706 XVII | Item ut turris habitus eludat, interualli condicio compellit
1707 LVII | aduersus apostolos Simon et Elymas magi; sed plaga caecitatis
1708 XXIV | reginae lingua genas eius emaculans. Mores bestiam relinquent,
1709 LI | tuentur, ita argumentation es emendicant, ut uelint credi etiam post
1710 XXXIV | aeque et hominibus hominem ementitus in Iudaea quidem filium,
1711 LIII | resipiscit, ut de somnio emergens ab imaginibus ad ueritates.
1712 XLVIII | extimis noctibus, quasi iam emergente animarum uigore prodacto
1713 XXVIII | horrorem, de adytis fallaciae emergit ut ab inferis redditus.
1714 III | existere, ut probabiles quique emicarent. Nihil omnino cum philosophis
1715 XIV | per sensualia uariis modis emicet, non tam concisa quam dispensata.
1716 XVI | quod proprie afflatu suo emiserit? Inrationale autem posterius
1717 III | sophistam ad praeconium emittens. Si qua igitur in hunc modum
1718 XXXIII | expediat apud Pythagoran et Empedoclen sententiam pati? Nam et
1719 XLVII | interpretationem et praeter enarrationem facultatis, ipsi proprie
1720 LV | Ario aut circa lunam cum Endymionibus Stoicorum? Immo, inquis,
1721 XXV | illic caloris paraturam enitentibus necessariam, quas afflari
1722 XXXIII | Pauum se meminit Homerus Ennio somniante; sed poetis nec
1723 L | ueruecem. Translatus est Enoch et Helias nec mors eorum
1724 LVIII | curiositati satisfecimus; enormi autem et otiosae tantum
1725 VI | artibus ali creditur. Sed enormis intentio philosophiae solet
1726 XXXII | ideas Platonis offenderem et entelechias Aristotelis occuparem, inuenirem
1727 III | infuscant, ea erunt Christianis enubilanda et percutientibus argumentationes
1728 | eodem
1729 VIII | magnificentia auctoris ex operum eorundem diuersitate signatur, ut
1730 XLVI | leonem anuli recognoscunt. Ephorus scribit. Sed et Dionysii
1731 XVIII | Meminerat scilicet et Epicharmi Comici: animus cernit, animus
1732 XLVI | insignioribus perstringens Epicuro pudorem imperabo. Astyages
1733 XLIV | tale quid uitii quod etiam Epimeniden in fabulam impegit quinquaginta
1734 XVI | concupiscentiam: si quis episcopatum concupiscit, bonum opus
1735 LIII | defecisse praesumitur, cum uires equorum defatigatio denegauit, quantum
1736 XXX | alios fines examina gentis eractant. Nam et origines nunc in
1737 | eratis
1738 LVI | inferum habebuntur quas ui ereptas arbitrantur, praecipue per
1739 LV | saeculo inuenerit, obuiam ei ereptis in aerem, cum his qui mortui
1740 XXIII | quae illud exsuscitarit et erexerit et constantius animarit
1741 XVIII | enim in Phaedone: 'Quid tum erga ipsam prudentiae possessionem?
1742 XXXIII | gratulabuntur, si metallorum et ergastulorum et operum publicorum ipsorumque
1743 LI | iam corruptelae materias erogarat? Vngues autem cum exodia
1744 XXX | non statim supparetur quod erogatum, in totum absumi periclitetur
1745 IV | constitutione. Nec statim erra<b>imus utrumque dicentes, quia
1746 X | inter artificia exsectionis errante. Philosophi pro certo renuntiauerunt
1747 II | portus offenditur prospero errore, nonnunquam et in tenebris
1748 XXXIV | denariis forsitan de lupanari. Erubesce, Simon, tardior in requirendo,
1749 XXVII | Natura ueneranda est, non erubescenda. Concubitum libido, non
1750 LIV | sapientibus multo superioribus erudiri affirment. Vbi erit scholae
1751 II | struere atque destruere eruditi magisque dicendo persuadentis
1752 XXIV | feritatis leo mansuetudinis eruditione praeuentus et cum toto suggestu
1753 LIV | Quis autem illis postumae eruditionis usus ac fructus iamiam conflagratione
1754 XXXIII | exquisitis et iam praeter naturam eruditis feris dissipant, et quidem
1755 XXXIV | quod de Troia gloriosius eruitur quam de lupanari, mille
1756 XLIX | facile per carnis teneritatem erumpere in superficiem. Sed et quod
1757 XXXIV | dementiae huiusmodi sententia erupit sub nomine haeretico, quae
1758 XXXVIII| ecce dedi uobis omnia in escam tamquam olera faeni, prospectam
1759 XXIII | sollicitatas refert animas terrenis escis de supercaelestibus sedibus
1760 X | etiam uisu sine oculis et esu sine denticulis et digestu
1761 XLIII | uel excessu. Quid, si et esum et potum de naturae sortibus
1762 XXIV | memor semper manducandi in esurie et bibendi in siti, et oculis
1763 XXXV | simpliciter intellegendam. Nam et ethnicus homo aduersarius noster
1764 XXXII | bestias posse transferri, etiamsi secundum philosophos ex
1765 XXXIII | dispungentur quae merebuntur. Euacuabitur ratio iudicii, si meritorum
1766 XLVI | Telmessenses nulla somnia euacuant, imbecillitatem coniectationis
1767 XXXIII | iustitiam saeculi citius euadant, isti, ut tardius eam capiant!
1768 XXXVIII| et uarie per accidentia euadere pro artibus, pro institutis,
1769 XLVI | uisione destituto tabernaculo euadit; ut cum Polycrati Samio
1770 XX | uarii: alia integro statu euadunt, alia etiam meliora respondent,
1771 LVIII | cum carcerem illum, quem euangelium demonstrat, inferos intellegimus
1772 XXXIII | gladio, ne corpus quoque euaserit ferrum, nihilominus iugulo
1773 V | Accerseri<n>t Eubulum aliquem et Critolaum et
1774 LVII | quae iam quiescentes animas euellere ab inferis creditur et conspectui
1775 Prae | patiatur anima, et unde eueniant: De ui mortis, et de Menandro
1776 X | mortis et uitae concursus eueniat. Sed nullo modo eueniet;
1777 XXV | si animae de frigusculis euenirent; cum substantia enim et
1778 XX | operis et curae, pro temporum euentu, pro licentia casuum; ita
1779 LIII | regionum aut uiarum uitalium euersio est: materiarum, ut fellis,
1780 XXVI | imperfectos edere potuissent pro euersione naturae, ut altera seminis
1781 XXIV | praecipua, totum illud pariter euersum est, cui accommodata est,
1782 LII | dissipatam, dum animae nauigatio euertatur. ~
1783 XXIV | decursio satis non erit ad euertendam memoriam tanti ante corpus
1784 LVII | portentosiora editurus ad euertendos, si fieri possit, electos.
1785 XLV | concutere, aliud mouere, aliud euertere, aliud agitare. Igitur quod
1786 XVII | procacissima? Totum uitae statum euertis, omnem naturae ordinem turbas,
1787 XVII | ita et imaginem uibrans euertit lineam recti. Item ut turris
1788 XVII | ualetudini? Omnes itaque sensus euertuntur uel circumueniuntur ad tempus,
1789 XXXVIII| sustineatur, denique derogatis eis euigescat, postremo subtractis intercidat.
1790 XLIII | corporis agitandi. Ita cum euigilauerit corpus, redditum officiis
1791 XXIII | Phaedone, quod animae hinc euntes sint illuc, et inde huc ;
1792 LIII | ipsius statim angeli facie, euocatoris animarum, Mercurii poetarum. ~
1793 LVII | prompta humatione dispunctas euocaturam se ab inferum incolatu pollicetur.
1794 XXVIII | daemon in illo fuit qui et in Euphorbo res sanguinis gessit? Denique
1795 XXXIV | Homerus sicut in Pythagora Euphorbus atque ita hac etiam metempsychosi
1796 XLVI | nondum eum enixa praeuidit. Euphorion pro mulgauit. Mithridaten
1797 VI | ex alio est. Nihil porro exalio est, nisi, dum gignitur,
1798 XXX | popularitatis in alios fines examina gentis eractant. Nam et
1799 XIX | probat et nutricem spiritu examinat et gerulam spiritu agnoscit,
1800 X | arterias. Quale est autem in examinatione humanae animae culicis atque
1801 II | caligines animaduertens apud examinatores animae taedio quaestionum
1802 LVII | interiorem mentis aciem excaecare perfacile est. Corpora denique
1803 XVII | ipsius dei prouidentiam excaecas, qui cunctis operibus suis
1804 XXXIV | Stesichori postea oculis, quem excaecasset ob conuicium carminis, dehinc
1805 II | quaestiones ad dei litteras, exceptis plane quae sine laqueo alicuius
1806 XXXVI | quaestiones inde, opinor, excessimus quo nunc reuertendum est.
1807 XLV | Hanc uim ecstasin dicimus, excessum sensus et amentiae instar.
1808 LIII | LIII. DE ANIMARVM EXCESSV. Sed quo deinde anima nuda
1809 XXIV | naturalem scientiam naturalium excidere; artium excidet, studiorum;
1810 XXV | an de ista sententia sibi exciderit. Ostendit enim animam de
1811 XXXIX | reatui uouet aut aliquem excipit crinem aut totum nouacula
1812 LVI | ab adulescentia iuuentae excitata et censeat a iuuenta senectae
1813 XLIV | labe quam Soranus opponit excludens incubonem, aut tale quid
1814 LVII | magis curans quam hoc ipsum excludere quod praedicamus, ne facile
1815 XXXII | translatione conferre, a quibus excludi ac respui magis haberet
1816 IV | ei deputaremus. Hoc Plato excludit innatam et infectam animam
1817 VI | huius definitionis gradum exclusero. Ecce enim incorporalia
1818 XXV | censentur colorem quoque excoctae? Vnde illis animam, quibus
1819 XXVIII | fraude (uitae septennio excruciatae infra terram inedia ignauia
1820 XL | quando nec qui obsequitur excusatur. ~
1821 XXV | uobis, cum ad nouum sonum excutitur; an et ciborum uanitates
1822 X | denota pupulas. Sed et exedunt tineae: demonstra mandibulas,
1823 L | quam de Christo etiam suo exegit. Nec magiae tantum dabit
1824 XLIII | communis iam mortis effingitur exemplar. Voluit enim deus, et alias
1825 VI | extrinsecus ab alio secundum exempli propositionem corpus agnoscam.
1826 VI | odorem odoratui, quorum exemplo etiam anima corpori accedit,
1827 XXVII | Graecorum, quare corpus exempta ea friget? Denique ut adhuc
1828 VIII | unius corporis pondere exempto, si anima corpus. Quid enim,
1829 XXXV | restituendus, de quo non est exemptus, sed mundo reddendus, de
1830 LV | mortuis idem?' Quo ergo animam exhalabis in caelum Christo illic
1831 LIV | confluendo et ibi desidendo exhalent et quasi caeno immunditiarum
1832 LII | prae gaudio quis spiritum exhalet, ut Chilon Spartanus, dum
1833 I | omne ingenium crudelitatis exhauriat, interea in isto tenebrosiore
1834 I | iam cicutis damnationis exhaustis, iam morte praesente utique
1835 X | aliquo alatur necesse est: exhibe pabuli transmittendi decoquendi
1836 VI | proinde et philosophus exhibeat illam incorporalibus pasci.
1837 LVII | inferis creditur et conspectui exhibere, non alia fallaciae uis
1838 LVII | ueritatis, ut omnem mortuorum exhibitionem incorporalem praestrigias
1839 LI | etiam mortem indiuisibilem exigit credi, non quasi immortali,
1840 XXXIII | compensatio proprii facinoris exigitur. Inde in ignem datur, ut
1841 LIII | quia postera est, nec quia exigua est, statim et ipsa peritura
1842 XXIV | dilutioris diuinitatis et exilioris felicitatis, ut flatum,
1843 XXXIV | huius eam propositi compotem exilisse de patre et in inferiora
1844 XX | Opimitas sapientiam impedit, exilitas expedit, paralysis mentem
1845 XLIII | potum de naturae sortibus eximas? Nam et in his plurima somni
1846 L | tantum dabit quisquam, ut eximat mortem aut repastinet uitis
1847 VIII | idcirco quid de corporalium eximere censu, quia ceteris corporalibus
1848 XLVI | eam euentui omnibus debito eximi. Homerus duas portas diuisit
1849 XXVI | nisi totum: et priusquam exires de uulua, sanctificaui te.
1850 XXX | neque plures aut pauciores exissent quam redirent. Inuenimus
1851 XXXI | et metensomatosis cotidie existant, cur solus Pythagoras alium
1852 III | nullas haereses oportuisset existere, ut probabiles quique emicarent.
1853 XLIV | Ne, quia facile est uulgo existimare secessionem animae esse
1854 XXVIII | quidam; diuinum Albinus existimat, Mercurii forsitan Aegyptii.
1855 XV | corporis, in quibus plurimum existimatur principale consistere, et
1856 XLVI | potestatum, sed et periculorum et exitiorum: ut cum Caesar in praelio
1857 XXXIV | etiam illam Helenam fuisse exitiosissimam Priamo et Stesichori postea
1858 LI | erogarat? Vngues autem cum exodia neruorum sint, merito neruis
1859 XXX | poiki/aj uocant, consilio exonerandae popularitatis in alios fines
1860 XXIV | ideoque et a primordio exorbitationis capacem et inde etiam obliuionis
1861 LVII | etiam rebus probamus, cum in exorcismis interdum aliquem se ex parentibus
1862 XXVIII | decursus generis humani ab exordio mundi quoque per singulas
1863 III | haereticum. Ceteris hinc exordium inducam. ~
1864 LIV | qui philosophiam scilicet exornauerint amore puerorum. Adeo etiam
1865 XIV | Posidonium, qui a duobus exorsus titulis, principali, quod
1866 XLVI | eius ex isdem locis uitem exortam toti Asiae incubasse. Hoc
1867 XXX | mille annos semel orbis expauit. Et hoc enim sensibile fecisset
1868 XXVI | Stoica forma, quid ille qui expectabatur, qui adhuc intus detinebatur
1869 LV | si forte, in Abrahae sinu expectandae resurrectionis solacium
1870 XLIII | plasticae et sepulturae, expectans animam quasi nondum conlatam
1871 LIII | uniuersitati cohaerentes expectantur ab illa, non derelinquuntur.
1872 LVIII | inhorrentem? Semper autem expectat anima corpus, ut doleat
1873 LIII | exitus mortis ediximus, expectet quis a nobis rationes singulorum
1874 XXXIII | uncos et scopulos, cui non expediat apud Pythagoran et Empedoclen
1875 LIII | lucem, statim semetipsam in expeditione substantiae recognoscit
1876 II | quaestionum, quot implicationes expeditionum. Sed et medicinam inspexi,
1877 XXV | temperaturam et ingenia expeditiora, omnibus Sarmatis etiam
1878 LI | cotidie deficiente carne expelli uidentur. Comae quoque alimenta
1879 LII | quae animam per commoda expellit, quae tunc mori affert,
1880 XXVII | aestu quo genitale uinis expellitur, nonne aliquid de anima
1881 XXIV | animam longe infra deum expendimus, quod natam eam agnoscimus
1882 XXXV | delicto mora resurrectionis expenso. Quid his sensibus aptius?
1883 XVIII | de deo suo quoque campo experiemur cum haereticis. Nunc de
1884 XIX | lactantium et paruulorum experiendo laudem nec pueritiam nec
1885 XX | doctrinae disciplinae artes et experientiae negotia studia; obtundunt
1886 III | philosophis super anima quoque experiremur, patriarchis, ut ita dixerim,
1887 XII | autem nihil istorum animam experiri, ut non et animo deputetur,
1888 XXXIII | aduersus humana iudicia, si ea experta est? Namque illa sicarium
1889 LIII | tamen quod est loci huius explebimus, ne, quia uarios exitus
1890 XXVIII | Scimus etiam magiae licere explorandis occultis per catabolicos
1891 X | omnia interna eius liquido explorarit, ipsa morte mutante quae
1892 I | sine Christo? Cui Christus exploratus sine spiritu sancto? Cui
1893 LIII | quo deinde anima nuda et explosa deuertit, sine dubio prosequemur
1894 XLVI | omnia spargens, ut euentui exposita et fortuita. Porro si ita
1895 XLVIII | religionem. Sic enim et daemonia expostulant eam a suis somniatoribus
1896 XVIII | intellectualium uirium notam expresserint, sapientium scilicet, quia
1897 LIII | concretione carnis et ipsa expressione colatur, certe de oppanso
1898 IX | densatum omni intus linea expressum esse, quam densatus impleuerat,
1899 LVI | senectae ponderata, et fenus exprimat et agrum urgeat, nauiget
1900 XLVI | retractatu quibus anima iactatur exprimere. Et quando perueniemus ad
1901 LIII | Procul dubio cum ui mortis exprimitur de concretione carnis et
1902 XLV | quoque Christianam sententiam expromere, ut de accidentibus somni
1903 XXXIV | conuersus ad ueritatis expugnationem quasi pro solacio ultionis,
1904 LVII | inuitatoria operatione, sed expugnatoria dominatione tractamus multiformem
1905 XXXV | uniuersis quae arguunt eam expunctis, quia non natura quid malum
1906 LV | terrae triduum mortis legimus expunctum, id est in recessu intimo
1907 XXII | recedam, ut ordinem eius expungam. Definimus animam dei flatu
1908 XLIX | animae pro modo aetatis expungantur in uita, animaduertant succussus
1909 LVIII | furtiuum sibi anima gaudium exquirit et a corporis tunc importuna
1910 XXXIII | illa sicarium uariis et exquisitis et iam praeter naturam eruditis
1911 X | sed ipsa inter artificia exsectionis errante. Philosophi pro
1912 XXV | illos quoque recogitare qui exsecto matris utero uiui aerem
1913 X | aut lanius, qui sexcentos exsecuit, ut naturam scrutaretur,
1914 XXXV | et iudex te tradat angelo exsecutionis, et ille te in carcerem
1915 XXXIII | Sullanis effertur, quod exsequias conuiuium patitur, quod
1916 XXXV | reliquatricem delictorum, donec exsoluat nouissimum quadrantem detrusa
1917 XXXV | ad custodiam delegatus ad exsolutionem totius debiti arteris. Tum
1918 XXV | infantis adduci, sicut exspiratione nouissima educi. Videbimus
1919 XXI | si uenena malignitatis exspuerint. Haec erit uis diuinae gratiae,
1920 I | motum secundum naturam, aut exsternata, si non secundum naturam?
1921 XXVIII | tamen ut hanc sententiam exstrueret, non turpi modo, uerum etiam
1922 XXXII | aquae illa quae arida et exsuccida: denique siccitatibus gaudent
1923 LI | ipsius corporis substantia exsuccior? Quid, si et genus mortis
1924 XXXIII | regressa resurrexisse uideatur, exsultans aduersus humana iudicia,
1925 XXVI | uiuunt in suo quisque utero. Exsultat Elizabeth, Johannes intus
1926 XXXVIII| istam processu membrorum exsurgere a quarto decimo fere anno,
1927 XXIII | uitae consecutum, quae illud exsuscitarit et erexerit et constantius
1928 II | necessitatem artificii ad extendendos de anima retractatus: late
1929 XXXII | obducetur in culice? Si tantum extendetur aut contrahetur, profecto
1930 IX | erit homo interior, alius exterior, dupliciter unus, habens
1931 LVII | affingitur; nec magnum illi exteriores oculos circumscribere, cui
1932 XLV | ratione naturae; nec enim exterminat, sed auocat mentem. Aliud
1933 XLVIII | colatiora somniari affirmant sub extimis noctibus, quasi iam emergente
1934 L | antichristum sanguine suo extinguant. Obiit et Iohannes, quem
1935 XXIV | nata substantia innatae uim extinguat. Magnae autem ac multae
1936 LVII | tanta praesumptio se artis extollit, ut etiam prophetarum animas
1937 XXXIV | ereptam, decenni proelio extorquet, non latens, non fallens,
1938 XXV | animam extraneam alias et extorrem uteri prima adspiratione
1939 LVII | saeuus et immaturus finis extorsit, quasi ad uicem offensae.
1940 LVII | prophetae, a daemonio credamus extractam, edocti quod ipse satanas
1941 XLIII | anima decurrat. Non utique extranaturale est somnus, ut quibusdam
1942 XLIII | deducentes totam naturalium et extranaturalium discretionem, ut et quae
1943 XXV | cum dicit perinde animam extraneam alias et extorrem uteri
1944 LI | proponit, suis in solacium, extraneis in testimonium. Magis enim
1945 XLVI | incusant. Quis autem tam extraneus humanitatis, ut non aliquam
1946 V | Aristotelen. Fortassean extruentur magis ad auferendam animae
1947 XLVI | inter diuinationes somniis extulit cum Philochoro Atheniensi.
1948 XXX | antiquitatum paulatim humanum genus exuberasse, dum Aborigines uel uagi
1949 LVI | scelestae quaeque animae inferis exulant. Alteram ergo constituas,
1950 LIII | enuntiat et uidet, tunc exultat aut trepidat, prout paraturam
1951 LII | iocundius uiuere est in exultatione in honore in requie in uoluptate.
1952 XXXI | Pythagoras uero ne per fabalia quidem transeundum discipulis
1953 LV | et prophetas compotes sui faceret, habes et regionem inferum
1954 L | paucissimi lauant? Suspectam enim faciam tantam raritatem securissimi
1955 XXVII | praefatione operis unius, faciamus hominem, uniuersa posteritas
1956 XVIII | uisuntur, et Plato haereticis: facies occultorum ea quae apparent,
1957 XXXII | quaecumque mensura, quid faciet in amplioribus longe uel
1958 XVIII | uidelicet, quia deceptui faciles, sapientes autem intellectualium
1959 XXX | scilicet breuior et idcirco facilior ante extingui quam redaccendi?
1960 XXXVII | alii habitus accedunt pro facilitate materiae, qua duxerit eam
1961 XXXV | inlicitis satisfiat (scilicet facinora tributa sunt uitae!), ceterum
1962 XXXIII | transfixis compensatio proprii facinoris exigitur. Inde in ignem
1963 XXXV | Carpocraten: si omnium facinorum debitrix anima est, quis
1964 XXV | cum hebete unco, quo totum facinus extrahitur uiolento puerperio.
1965 XXIV | natura compotem animam facis idearum illarum, an non? '
1966 LVI | aetates, quae corporum modos faciunt. Quo ergo pacto potest infantis
1967 IV | quantum ad fidem nostram factae nataeue animae, depulsa
1968 IV | Et natam autem docemus et factam ex initii constitutione.
1969 IV | Nam et factor ipse parens facti potest dici; sic et Plato
1970 XVIII | eius a conditione mundi de factitamentis intellecta uisuntur, et
1971 LVIII | conscientia posterior erit facto. Ita huic quoque ordini
1972 IV | accipit esse generatur. Nam et factor ipse parens facti potest
1973 XI | liberalitate conlatum ignorante factore, cum scriptura factoris
1974 XI | ignorante factore, cum scriptura factoris magis dei sui conscia nihil
1975 XXI | infectorum? Atque ita quod natum factumque constiterit, eius natura
1976 IV | commercia. Capit itaque et facturam pro in esse poni, siquidem
1977 XXXI | miliarii aeui interimat facultatem recensendi, quia ignotae
1978 XLVII | et praeter enarrationem facultatis, ipsi proprie ecstasi et
1979 XXXVIII| omnia in escam tamquam olera faeni, prospectam non tam animae
1980 XVII | dispensandis fruendisque fallaces et mendaces dominos praefecerit
1981 XXXIV | extorquet, non latens, non fallens, non cauillabundus. Vereor,
1982 XLVI | industria etiam per beneficia fallentes medicinarum et admonitionum,
1983 XVII | Adeo, inquiunt, sic quoque fallimur sensibus, dum sententias
1984 LVII | defunctorum delitescentis, nisi fallor, etiam rebus probamus, cum
1985 XVII | causa carebit. Quodsi causae fallunt sensus et per sensus opiniones,
1986 XVII | contrectauerunt de sermone uitae. Falsa utique testatio, si oculorum
1987 XLVI | abducunt ex insinuatione falsae? Et utique non clausa uis
1988 II | quam efficiunt aut adiuuari falsis aut patrocinari. Hoc itaque
1989 XXX | sustinet. Reuera lues et fames et bella et uoragines ciuitatum
1990 XLVIII | scilicet diuinitatis, quia familiarem dei norunt, quia et Daniel
1991 XXX | omnia negotiosa, solitudines famosas retro fundi amoenissimi
1992 XXXIII | et subigendae quaeque in famulatoriis et fatigandae in operariis
1993 XLIX | Sardiniae notat incubatores fani sui uisionibus priuantem,
1994 XXV | desideretis, illi etiam fastidiatis; an et ualetudinibus inuicem
1995 XXXIII | contemptibilia de poenis, fastidibilia de gratiis, quae nec pessimi
1996 XXVIII | ignauia umbra, cui tanti fuit fastidium caeli, quam non accesserit
1997 XXXIII | recensere, si non sublimiore fastigio praesidet humana censura,
1998 XXXIX | proponitur, dum ultima die Fata Scribunda aduocantur, dum
1999 XXXII | ascensu etiam scalarum fatigabilis, submersu etiam piscinarum
2000 XXXIII | quaeque in famulatoriis et fatigandae in operariis et foedandae
2001 XLIII | fatigatur. Porro nec semper ex fatigatione concipitur somnus, et tamen
2002 XLIII | somno magis reficitur quam fatigatur. Porro nec semper ex fatigatione
|