Caput

 1 I   |   ipsius persecutionis, utrum a deo veniat an a diabolo, quo
 2 I   |   responderit: 'Ergo et malum a deo et delictum a deo, nihil
 3 I   |       malum a deo et delictum a deo, nihil iam in diabolo, nihil
 4 I   |         respiciens eam inprimis deo dignam esse et, ut ita dixerim,
 5 I   |  iudicatur; porro iudicium soli deo competit. Haec pala illa,
 6 II  |        II. Si, quod iniquitas a deo non est, sed a diabolo,
 7 II  |     infirma mundi electa sunt a deo, ut confundantur fortia,
 8 II  |   incutere temptationem, nisi a deo accepisset potestatem, nec
 9 II  |         potestatem, nisi eam de deo impetrasset; tantum potestatem
10 II  |          nationibus deputatis a deo ac per hoc diabolo expositis
11 IV  |      esse. Si enim persecutio a deo evenit, nullo modo fugiendum
12 IV  |     modo fugiendum erit, quod a deo evenit, sicut duplex ratio
13 IV  |      neque possit evadi, quod a deo evenit. Non debet devitari,
14 IV  |      enim bonum esse omne, quod deo visum est. Et numquid ideo
15 IV  |    portenderet bonum esse, quod deo visum est? Multa quidem
16 IV  |       Multa quidem sunt, quae a deo eveniunt et alicuius malo
17 IV  |     immo bonum est ideo, quia a deo venit ut divinum, rationale;
18 IV  |      statu quidem bonum, quod a deo venit ---- nihil enim a
19 IV  |         venit ---- nihil enim a deo non bonum, quia divinum,
20 IV  |      recusare, eo amplius, quod deo visum est, iam vero nec
21 IV  |        nec posse vitari, quia a deo evenit, cuius voluntas non
22 IV  | fugiendum, aut malum exprobrant deo, si persecutionem uti malum
23 IV  |  devitat ----, aut fortiores se deo existimant, qui putant se
24 V   |       est utrumque aut totum in deo; si in nobis aut confiteri
25 V   |     negare est ----; si vero in deo totum est, cur non totum
26 V   |      Quale est, ut ad fugiendum deo honorem reddas, qui possit
27 VII |   praecepto. Primo quidem, si a deo persecutio est, quale est,
28 X   |       Ioppen Tarsum, quasi et a deo transfretaret; sed illum,
29 XII |         Christus, quam indignum deo et dispositionis eius, qui
30 XII |         habent. Si non possumus deo servire et mammonae, possumus
31 XII |         mammonae, possumus et a deo redimi et a mammona? Quis
32 XII | regnorum et imperiorum utique a deo dispositum statum, in cuius
33 XII |  quomodo reddam, quae sunt dei, deo, utique proinde imaginem
34 XII |         Christianum? Quid autem deo debeo sicut denarium Caesari
35 XII |     filius fudit ipsius? Quodsi deo quidem hominem et sanguinem
36 XII |         eo sum tempore, ut quod deo debeo expostuler, utique
37 XII |      expostuler, utique fraudem deo facio id agens, ne quod
38 XII |    reddens, quae sunt Caesaris, deo vero, quae sunt dei, abnegans! ~
39 XIII|      debitis peccatorum, quibus deo detinebamur, si nobis id