Part,Chapter,Paragraph

 1     II, 1,2|       ordinandus Christum tamquam « diaconum » imitare valeat. Intercessio
 2     II, 1,4|          spiritualis vitae forma ad diaconum particulari modo pertinet,
 3     II,IV,1|          igitur libertas intellecta diaconum « ducet ut sui ipsius dominium
 4     II,IV,1|           vitam insidias nectunt »; diaconum « brevi, "hominem ad alteros"
 5    III, 1,2|        diversae dioecesis, Superior diaconum Ordinario loci praesentabit,
 6    III, 2,3|            certitudo humilem reddet diaconum, qui numquam Christi opus
 7    III, 2,3|            humano responsabilis.~Ad diaconum etiam competit, si quidem
 8    III, 3,3|             suum habebit sensum, si diaconum adiuvabit ut Christum melius
 9    III, 3,3|             quod inter Episcopum et diaconum contrahitur: solus Episcopus
10    III, 3,3|             perficit: reddit namque diaconum multo interius participem
11    III, 3,4|        hierarchicam communionem. Ad diaconum enim etiam spectat congruenter
12    III, 4,2|      energiae spiritualis. Etiam ad diaconum quodammodo applicari potest
13    III, 4,3| conversionis processum, qui afficit diaconum uti talem, hoc est totam
14    III, 4,5|            librorumque liturgicorum diaconum adiuvabit ad iugiter detegendas
15    III, 4,5|   peragantur exercitationes, quibus diaconum tertio quoque anno assistere
16    III, 4,5|           caritas urget et impellit diaconum ad cooperandum cum Episcopo