2. Ad operam institutoriam deputati

20. Personae, quae dependenter ab Episcopo (vel a Superiore maiore competenti) et in arcta cooperatione cum communitate diaconali peculiare munus in candidatis ad diaconatum permanentem formandis exercent, sunt: rector institutionis, tutor (ubi numerus id exigat), moderator spiritus et parochus (vel minister, cui candidatus commissus est ad tirocinium diaconale explendum).

21. Rectoris institutionis ab Episcopo (vel a Superiore maiore competenti) nominati est varias personas institutioni addictas coordinare, integrae educationis operae praeesse eamque in singulis aspectibus suis animare, cum familiis aspirantium et candidatorum uxoratorum eorumque communitatibus amicalem consuetudinem fovere. Praeterea, officium ei incumbit Episcopo (vel Superiori maiori competenti) iudicium exprimendi, audita sententia ceterorum formatorum,(²⁸) moderatore spiritus excluso, de idoneitate aspirantium ad admissionem inter candidatos et candidatorum promovendorum ad diaconatus ordinem.

Propter sua haud facilia et magni momenti onera, rector institutionis summa cura eligendus est. Oportet sit homo vivae fidei et fortis sensus Ecclesiae, ampla experientia pastorali ornatus, necnon per prudentiam, aequum animum et communionis capacitatem probatus; solida insuper scientia theologica et paedagogica pollere debet.

Presbyter aut diaconus esse poterit, at desiderandum est ne apud diaconos ordinatos auctoritatem exerceat. Immo exoptandum esset ut hoc officium in formatione aspirantium et candidatorum distinctum remaneat.

22. Tutor, designatus a rectore institutionis inter diaconos vel presbyteros experientiae probatae et nominatus ab Episcopo (vel a Superiore maiore competenti), est uniuscuiusque aspirantis et candidati maxime proximus comes. Eius est cuiusque itinerario propius adesse atque suum auxilium et consilium praestare ad obvenientes, si quae sint, difficultates solvendas necnon ad varia formationis momenta personali nisu intimius sibi adsciscenda. Requiritur etiam ut cum institutionis rectore cooperet in diversis paedagogicis inceptis praedisponendis atque in iudicio de idoneitate efformando et exhibendo Episcopo (vel Superiori maiori competenti). Secundum circumstantias officium ei tradetur pro una sola persona aut pro parvo coetu curam gerendi.

23. Moderator spiritus ab unoquoque aspiranti vel candidato eligitur atque ab Episcopo vel Superiore maiore approbandus est. Eius est operam interiorem quam Spiritus in anima vocatorum efficit discernere, simulque continuae conversioni assistere eamque fovere; praeterea suggestiones proponere debet idoneas ad genuinae spiritualitatis diaconalis maiorem maturationem obtinendam atque incitamenta efficacia dare ad virtutes acquirendas cum eadem conexas. Hac de causa, aspirantes et candidati invitentur ut spirituali directioni se committant nonnisi sacerdotum probatae virtutis, optima theologica scientia, profunda experientia spirituali, exquisito sensu paedagogico, necnon fervido animo in ministerium intento ornatorum.

24. Parochus (vel alius minister) a rectore institutionis eligitur communi consilio coetus educatorum atque prae oculis habitis diversis loci et vitae adiunctis, in quibus candidati versantur. Eius est candidatum sibi commissum in vivam ministerii communionem assumere atque, sub suo personali ductu, actionibus pastoralibus initiare, quae sibi aptiores visae fuerint; operam insuper dabit labori expleto periodice una cum ipso candidato expendendo atque curabit rectori de progressione formationis in tirocinio notitias referre.