|
CONCLUSIO
89. Didascalia
Apostolorum diaconis primorum saeculorum commendant: « Sicut dicit Dominus
Deus in Evangelio: Qui vult esse inter vos maior, sit vester diaconus, et
qui vult esse inter vos primus, sit vester servus, sicut filius hominis non
venit ministrari, sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis:
ita ergo et vos diaconos oportet facere, ut, si necessitas vos exegerit et
animam pro fratre ponere per ministerium vestrum, ponatis ».(92) Quae
invitatio etiam hodie ad diaconatum vocatos instanter interpellat, eos incitans
ut ad suum futurum ministerium impenso studio se praeparent.
90.
Conferentiae Episcopales et Ordinarii totius orbis terrarum quibus hoc
documentum tradetur, provideant ut idem una cum suis presbyteris et eorum
communitatibus attento animo perpendere velint. Id enim pretiosum orientamentum
erit iis Ecclesiis, in quibus diaconatus permanens vitalis et operosus existit;
aliis autem efficaci incitamento erit ut istud pretiosum donum Spiritus, quod
est ministerium diaconale, renovent.
Summus
Pontifex Ioannes Paulus II hanc « Rationem fundamentalem institutionis
diaconorum permanentium » approbavit atque evulgari iussit.
Romae,
ex Aedibus Congregationum, d. d. XXII m. Februarii, in festo Cathedrae Sancti
Petri, a.D. MCMXCVIII.
Pius
Card. Laghi
Praefectus
+ Iosephus
Saraiva Martins
Archiepiscopus titularis Thuburnicensis
A secretis
|