Enchiridion
indulgentiarum quarto editur
Iesu, humani
generis Divini Redemptoris, merita, quorum infinitum est pretium, superabundantia
etiam ex iisdem progenita merita beatissimae Virginis Mariae et omnium
Sanctorum, Ecclesiae Christi indeficiens thesaurus commissa sunt ut, vi
potestatis ligandi et solvendi, ab Ipso suo Conditore tributae Petro aliisque
Apostolis, et per eos successoribus Summis Pontificibus et Episcopis, in
remissionem peccatorum et peccatorum sequelarum applicentur. Quod quidem
primaria, et, si agitur de peccatis mortalibus, necessaria ratione fit per
Reconciliationis Sacramentum.
Attamen etiam
remissa mortali culpa, et necessario nexu remissa aeterna poena, quam haec
culpa meretur, et remisso etiam levi seu veniali peccato, purificatione adhuc
potest peccator condonationem adeptus indigere, seu temporalis poenae adhuc
obligatione teneri, sive in terrena vita sive in altera, videlicet in statu
purgatorio, luendae. Remittendae huiusmodi poenae ex mirabili illo thesauro
depromitur indulgentia. Cuius itaque credenda doctrina et laudanda praxis
complectuntur et peculiari efficacia adipiscendae sanctitati adhibent mysteria
tantopere consolatoria Mystici Christi Corporis et Communionis Sanctorum.
Haec omnia
Summus Pontifex Ioannes Paulus II, in Bulla indictionis Magni Iubilaei a verbis
incipiente Incarnationis mysterium, luculenter commentatur.
Iuxta hoc
Magisterium, Apostolica Paenitentiaria occasionem sumit ex imminenti initio
sacri Iubilaei et ex diffusione per orbem catholicum memoratae Bullae ut iterum
- en quarta vice - Enchiridion indulgentiarum edatur, ad regulam typicae
illius publicationis diei 29 iunii 1968, quae receperat disciplinam inductam a
Constitutione apostolica Indulgentiarum doctrina.
Hac autem nova
editione principia de indulgentiarum disciplina prorsus non immutantur, sed
quaedam normae revisae sunt secundum novissima documenta ab Apostolica Sede
emanata.
Concessiones
vero iuxta criterium systematicum expressae sunt, ita quidem ut realis earum
numerus non sit imminutus, sed elenchus brevior factus sit; ratio insuper earum
significandarum electa est quae foveat pium caritatis affectum, sive in
singulis christifidelibus, sive in ecclesiali communitate.
Ita, in
primis, quarta concessio generalior inserta est, quae indulgentia ditat apertum
testimonium fidei in peculiaribus cotidianae vitae adiunctis. Ceterae magni
momenti novae concessiones respiciunt christianae familiae fundamenta firmanda
(consecrationem familiarum); universalis Ecclesiae in supplicando communionem
(fructuosam participationem sive dierum ad aliquem religiosum finem
universaliter dicatarum sive hebdomadae pro christianorum unitate); cultum
reddendum Iesu in Ss.mo Sacramento praesenti (eucharisticam
processionem).
Extensae etiam sunt nonnullae praecedentes
concessiones: e.g. quod attinet ad recitationem Rosarii marialis vel hymni
Akathistos, ad iubilares Ordinationum celebrationes, ad lectionem Sacrae
Scripturae, ad visitationes locorum sacrorum.
In hac Enchiridii editione ad facultates
coetuum episcopalium, pro orientalibus quidem iuxta eorum propria statuta, pro
latinis iuxta canonem 447 CIC, circa elenchos precum magis in proprio illorum
territorio diffusarum saepius attenditur. Et de facto numerus precum in Enchiridio relatarum notabiliter
auctus est, praesertim Traditionum orientalium.
Per hoc Decretum textus, qui sequitur, declaratur
authenticus et publici iuris fieri iubetur, ex auctoritate Summi Pontificis,
prout significatum est in audientia diei 5 iulii 1999 Moderatoribus Apostolicae
Paenitentiariae concessa.
Ipsa vero Apostolica Paenitentiaria, mentem Beatissimi
Patris secuta, vota promit ut christifideles, Sacrorum Antistitibus doctrina et
pastorali navitate praeeuntibus, pietati suae augendae in gloriam Divinae
Augustissimae Trinitatis, per sacrarum indulgentiarum usum intimo animi
religioso affectu operam dent.
Contrariis quibuslibet minime obstantibus.
Datum Romae, ex aedibus Paenitentiariae Apostolicae, die
16 iulii 1999, in commemoratione B.M.V. a Monte Carmelo.
Villelmus
WakefieldS.R.E. Card. Baum
Paenitentiarius Maior
Aloisius de Magistris Ep. tit. Novensis
Regens
L. e S.
In PA tab., n.
6999I
***
|