|
QUATTUOR CONCESSIONES GENERALIORES
Proœmium
1. Proponuntur imprimis quattuor concessiones
indulgentiarum, quibus christifidelis commonetur ut actiones, quibus vita
quotidiana veluti intexitur, christiano spiritu informet, 1
et in suo vitae ordine ad perfectionem caritatis tendat. 2
2. Quattuor concessiones sunt revera generaliores et
earum singulae plura eiusdem generis opera complectuntur. Tamen non omnia
huiusmodi opera indulgentiis ditantur, sed ea tantum quae peculiari modo et
animo peraguntur.
Ita prima concessione, cuius haec sunt verba: «
Conceditur indulgentia partialis christifideli qui, in officiis suis gerendis
et vitae aerumnis tolerandis, animum ad Deum humili fiducia erigit, addita,
etiam tantum mente, pia aliqua invocatione », indulgentia ditantur ii tantum
actus quibus christifidelis, dum officia sua peragit et vitae aerumnas
sustinet, mentem ad Deum uti proponitur elevat. Hi peculiares actus, ob humanam
infirmitatem, non sunt frequentes.
Quod si quis tam diligens et fervens sit ut ad plura
diei momenta huiusmodi actus extendat, tunc ipse iuste meretur, praeter gratiae
incrementum, ampliorem poenae remissionem et, pro sua caritate, animabus in
purgatorio detentis abundantius subvenire potest.
Simili ratione sentiendum est de tribus ceteris
concessionibus.
3. Quia quattuor concessiones, ut patet, cum Evangelio
et cum doctrina Ecclesiae, a Concilio Vaticano II luculenter proposita, apprime
congruunt, in fidelium commodum loci de Sacra Scriptura et de actis eiusdem
Concilii deprompti ad singulas concessiones infra apponuntur.
***
|