Caput

 1 II  |         est disciplina: ante quis deo haereticus sit necesse <
 2 III |          suadeat, quod innupti de deo cogitent, nupti vero, quomodo
 3 VI  |          quando credidit Abraham  deo et deputatum est ei in iustitiam?
 4 VI  |          agnoscere nisi tunc, cum deo credidit, siquidem secundum
 5 VII |    Christum induerunt, sacerdotes deo patri suo fecit secundum
 6 VII |           neque mortui sumus, qui deo vivimus, neque mortuos sepelimus,
 7 X   |           Ceterum quomodo gratias deo in aeternum canemus,  si
 8 X   |        reformabimur? Ergo qui cum deo erimus, simul erimus, dum
 9 XI  |        illi placere, propter quem deo placere non maluisti. Haec
10 XII |   sacerdotes, quia sacerdotes nos deo et patri fecit; cum ad peraequationem
11 XIII|   resurrexit, uti fructum feramus deo. Cum enim eramus in carne,
12 XIII|        tenebamur,  ad serviendum [deo] in novitate spiritus et
13 XIV |       spiritus alienus, tantum ut deo et Christo dignum sit, quod
14 XIV |            quod superducitur?  Si deo et Christo dignum fuit duritiam
15 XIV |            cur non dignius sit et deo et Christo infirmitatem
16 XVI | praesumens multo magis spiritum a deo non habet, iam nec psychicus
17 XVII|           pudenda protexit, semel deo erubuit, semel ruborem suum