Caput

 1 I   |       novimus sicut unum deum. Magis honorem refert lex nuptiarum,
 2 I   |     concupiscet caro quam quae magis carnis sunt? Propter quod
 3 II  |  haeresim exprobrant  nec ulla magis ex causa Paraclitum negare
 4 III |        quasi non habentes, quo magis qui non habent habere non
 5 III |       avocans, sed exerte, cum magis nunc tempus in collecto
 6 III |  facile tibi persuadebis multo magis unicas nuptias competisse
 7 VII |       quod pertineat ad legem, magis nobis competunt argumentationes
 8 VII |        denuo nubat ---- quanto magis enim non imbet, si filios
 9 VIII|      in sequentibus facit, ubi magis apostolus aliquod exemplum
10 VIII|  sanctitatem carnis praecipere magis, non etiam obire meminissent,
11 X   |     praeculcandum est mulierem magis defuncto marito teneri, 
12 X   |        ne dicam marito, quanto magis illa, quae  neque suo neque
13 X   |      An in discordia? Ergo hoc magis evincta est, cum quo habet
14 X   | restitutio coniugii? Atquin eo magis  tenebimur, quia in meliorem
15 X   |     est vitae aeternae, in qua magis non separabit quos coniunxit
16 XI  |    veteris obliviscaris: debes magis illi placere, propter quem
17 XII |     universis impressioni, quo magis sciret plebs eum ordinem
18 XV  |    deus condidit. Nos vero non magis nuptias auferimus,  si secundas
19 XV  |  negationem? Utique enim illam magis excusari capit, quae in
20 XVI |   animam esse praesumens multo magis spiritum a deo non habet,