VIII. [1] Nunc
ad legem proprie nostram, id est evangelium conversi qualibus excipimur
exemplis, dum ad sententias pervenimus? Ecce statim quasi in limine duo nobis
antistites Christianae sanctitatis occurrunt, monogamia et continentia, alia
pudica in Zacharia sacerdote, alia integra in Iohanne antecursore, alia placans
deum, alia praedicans Christum, alia totum praedicans sacerdotem, alia plus
praeferens quam prophetam, scilicet eum, qui non tantum praedicaverit aut
demonstraverit coram, verum etiam baptizaverit Christum. [2] Quis
enim corpus domini dignius initiaret quam eiusmodi caro, qualis et concepit
illud et peperit? Et Christum quidem virgo enixa est, semel nuptura post
partum, ut uterque sanctitatis titulus in Christi censu dispungeretur per
matrem et virginem et univiram. [3] At
ubi infans templo exhibetur, quis illum in manus suscipit, quis in spiritu
primus agnoscit? Vir iustus et cautus et utique non digamus, vel ne
dignius mox a femina Christus praedicaretur vetere vidua et univire, quae et
templo dedita satis in semetipsa portendebat, quales spiritali templo, id est
ecclesiae, debeant adhaerere. [4] Tales arbitros infans dominus expertus
non alios habuit et adultus. Petrum solum invenio maritum per
socrum, monogamum praesumo per ecclesiam, qua super illum omnem gradum ordinis
sui de monogamis erat collocatura. [5] Ceteros
cum maritos non invenio, aut spadones intelligam necesse est aut continentes.
Nec enim, si penes Graecos communi vocabulo censentur mulieres et uxores
pro consuetudinis facilitate ---- ceterum est proprium vocabulum uxorum ----,
ideo Paulum sic interpretabimus, quasi uxores demonstret apostolos
habuisse. [6] Si enim de matrimoniis
disputasset ---- quod in sequentibus facit, ubi magis apostolus aliquod
exemplum nominare potuisset ----, recte videretur dicere: Non enim
habemus potestatem uxores circumducendi sicut ceteri apostoli et Cephas?
[7] At ubi ea subiungit, quae de
victuaria exhibitione abstinentiam eius ostendunt dicentis: Non enim habemus
potestatem manducandi et bibendi?, non uxores demonstrat ab apostolis
deductas, quas et qui non habent, potestatem tamen manducandi et bibendi
habent, sed simpliciter mulieres, quae illis eodem instituto quo et dominum
comitantes ministrabant. [8] Iam vero si
Christus reprobat scribas et Pharisaeos sedentes in cathedra Moysi nec facientes
quae docerent, quale est, ut et ipse super cathedram suam collocaret, qui
sanctitatem carnis praecipere magis, non etiam obire meminissent, quam illis
omnibus modis insinuaret et docendam et agendam? [9] in
primis de suo exemplo, tunc de ceteris argumentis, cum puerorum dicit esse
regna caelorum, cum consortes illis facit alios post nuptias pueros, cum ad
simplicitatem columbae provocat, avis non tantum innocuae, verum et pudicae,
quam unam unus masculus novit, cum Samaritanae maritum negat, ut adulterum
ostendat numerosum maritum, [10] cum
in revelatione gloriae suae de tot sanctis et prophetis Moysen et Heliam
secum mavult, alterum monogamum, alterum spadonem ---- non enim aliud
fuit Helias quam Iohannes, qui in virtute et spiritu venit Heliae ----, cum
ille vorator et potator homo, prandiorum et cenarum cum publicanis et
peccatoribus frequentator semel apud unas nuptias cenat multis utique
nubentibus; totiens enim voluit celebrare eas, quotiens et esse.
|