Titulus,Caput,Art.,Can.

501 XXIV,9,   0,1149  |                praescriptione ad normam iuris aliove legitimo modo exceptis
502 XXIV,9,   0,1157  |          obtineri potest, ut exercitium iuris alicui inhibeatur.~ ~
503 XXIV,9,   0,1159  |              rei et inhibitio exercitii iuris decerni nullatenus possunt,
504 XXIV,9,   0,1160  |              vel inhibitionem exercitii iuris concedit, praeviam imponere
505 XXIV,9,   0,1162  |           praestentur, sine praeiudicio iuris per sententiam definiendi. §
506 XXIV,10,   2,1182 |             tulit, ad ordinariam normam iuris.
507 XXV,1,   1,1185   |                 actore scripti ad omnes iuris effectus.~ ~
508 XXV,1,   2,1190   |           iudicio stare debet ad normam iuris.~ ~
509 XXV,1,   2,1191   |        tutissimus est, servatis legibus iuris particularis. § 2. De facto
510 XXV,1,   5,1237   |                 1238 - Testis ad normam iuris a iudice citatus pareat
511 XXV,1,   5,1254   |                 utendum est, quoties ex iuris vel iudicis praescripto
512 XXV,1,   8,1290   |             nisi agitur de causa favore iuris fruente, quo in casu pro
513 XXV,1,   2,1339   |      particulari propriae Ecclesiae sui iuris aliud statuitur, sententiam
514 XXV,2,   0,1353   |                  ne sententia ad normam iuris feratur, iudex expleta audientia
515 XXVI,1,   1,1374  |                sit ad ordinariam normam iuris; quo in casu eam remittit
516 XXVII,1,   0,1405 |          eparchiales, ut leges poenales iuris particularis in eodem territorio,
517 XXVII,1,   0,1420 |              Can. 1420 - § 1. Poenam vi iuris communis irrogatam remittere
518 XXVII,1,   0,1420 |            valent etiam circa poenas vi iuris particularis vel praecepti
519 XXVII,1,   0,1420 |               particulari Ecclesiae sui iuris cavetur. § 3. Poenam vero
520 XXVII,1,   0,1428 |                per sententiam ad normam iuris irrogatas reum submittere
521 XXVII,1,   0,1429 |             instituti vitae consecratae iuris pontificii vel patriarchalis,
522 XXVII,1,   0,1430 |               actus exercendi ad normam iuris communis; item dari non
523 XXVII,2,   0,1440 |                  Can. 1440 - Qui normas iuris de communicatione in sacris
524 XXVII,2,   0,1465 |                 cuicumque Ecclesiae sui iuris, etiam Ecclesiae latinae,
525 XXVII,2,   0,1465 |        transitum ad aliam Ecclesiam sui iuris quomodocumque inducere praesumpsit,
526 XXVIII,1,   1,1469|            censet, duos iudices aliosve iuris peritos; consideret etiam
527 XXVIII,2,   0,1486|               exercendi, nisi ad normam iuris citatus comparere neglexit;
528 XXIX,1,   0,1491  |               1° non obligantur legibus iuris particularis sui territorii,
529 XXIX,1,   0,1491  |                neque obligantur legibus iuris particularis territorii,
530 XXIX,1,   0,1491  |               3° sed obligantur legibus iuris communis et legibus iuris
531 XXIX,1,   0,1491  |               iuris communis et legibus iuris particularis propriae Ecclesiae
532 XXIX,1,   0,1491  |     particularis propriae Ecclesiae sui iuris, etsi, ad leges eiusdem
533 XXIX,1,   0,1491  |                  etsi, ad leges eiusdem iuris particularis quod attinet,
534 XXIX,1,   0,1493  |                 Can. 1493 - § 1. Nomine iuris communis in hoc Codice veniunt
535 XXIX,1,   0,1493  |              communes. § 2. Nomine vero iuris particularis veniunt omnes
536 XXIX,1,   0,1493  |         consuetudines, statuta aliaeque iuris normae, quae nec universae
537 XXIX,1,   0,1496  |                inhabilitantes, in dubio iuris non urgent; in dubio facti
538 XXIX,1,   0,1501  |      consuetudinem, generalia principia iuris canonici cum aequitate servata,
539 XXIX,1,   0,1502  |              prioris materiam. § 2. Lex iuris communis vero, nisi aliter
540 XXIX,1,   0,1502  |               cavetur, non derogat legi iuris particularis nec lex iuris
541 XXIX,1,   0,1502  |              iuris particularis nec lex iuris particularis pro aliqua
542 XXIX,1,   0,1502  |                 pro aliqua Ecclesia sui iuris lata derogat iuri magis
543 XXIX,2,   0,1506  |               ecclesiali respondet, vim iuris obtinere potest. § 2. Iuri
544 XXIX,2,   0,1507  |                Ea tantum consuetudo vim iuris habere potest, quae est
545 XXIX,2,   0,1507  |            praeter legem canonicam, vim iuris obtinet tantum, si legitime
546 XXIX,3,   1,1518  |      particulare propriae Ecclesiae sui iuris alios terminos statuit;
547 XXIX,3,   1,1520  |                1520 - § 1. Decretum vim iuris habet, postquam ei, ad quem
548 XXIX,3,   1,1520  |                 recusavit vel ad normam iuris vocatus ad decretum accipiendum
549 XXIX,3,   3,1538  |         dispensare potest tam a legibus iuris communis quam a legibus
550 XXIX,3,   3,1538  |                 communis quam a legibus iuris particularis propriae Ecclesiae
551 XXIX,3,   3,1538  |     particularis propriae Ecclesiae sui iuris in casu speciali christifideles,
552 XXIX,3,   3,1538  |       christifideles, in quos ad normam iuris potestatem suam exercet,
553 XXIX,3,   3,1538  |       christifideles, in quos ad normam iuris potestatem suam exercet,
554 XXX,1,   0,1540   |                 Praescriptionem tamquam iuris subiectivi acquirendi vel
555 XXX,1,   0,1542   |                 officii, quod ad normam iuris exercitium ordinis sacri