Art. III DE LITIS
CONTESTATIONE
Can.
1195 - § 1. Litis contestatio habetur, cum per iudicis
decretum controversiae obiectum ex partium petitionibus et responsionibus
desumptum definitur. § 2. Partium petitiones responsionesque praeterquam in
libello litis introductorio possunt vel in responsione ad citationem exprimi
vel in declarationibus ore coram iudice factis; in causis autem difficilioribus
partes convocandae sunt a iudice ad dubium vel dubia concordanda, quibus in
sententia respondendum sit. § 3. Decretum iudicis partibus intimandum est; quae
nisi iam consenserunt, possunt intra decem dies ad eundem iudicem recurrere, ut
decretum mutetur; res autem expeditissime decreto eiusdem iudicis definienda
est.
Can. 1196 - Obiectum controversiae semel
definitum mutari valide non potest nisi novo decreto, gravi de causa, ad
instantiam partis et auditis ceteris partibus earumque rationibus perpensis.
Can. 1197 - Lite contestata posseseor rei
alienae desinit esse bonae fidei ideoque, si damnatur, ut rem restituat,
fructus quoque a die litis contestationis reddere debet et damna reparare.
Can. 1198 - Lite contestata iudex congruum
tempus partibus praestituat probationibus proponendis et explendis.
|