Art. III DE ACTIONE AD
DAMNA REPARANDA
Can.
1483 - § 1. Pars laesa potest actionem contentiosam ad damna
reparanda ex delicto sibi illata in ipso iudicio poenali exercere ad normam
can. 1276. § 2. Interventus partis laesae non amplius admittitur, si factus non
est in primo gradu iudicii poenalis. § 3. Appellatio in causa de damnis fit ad
normam cann. 1309 - 1321, etsi appellatio in iudicio poenali fieri non potest;
si vero utraque appellatio, etsi a diversis partibus, interponitur, unicum fiat
iudicium appellationis salvo can. 1484. Can.
1484 - § 1. Ad nimias iudicii poenalis moras vitandas potest iudex
iudicium de damnis differre, donec sententiam definitivam in iudicio poenali
tulerit. § 2. Iudex, qui ita egit, debet, postquam sententiam tulit in iudicio
poenali, de damnis cognoscere, etsi iudicium poenale propter interpositam
impugnationem adhuc pendet vel accusatus absolutus est propter causam, quae non
aufert obligationem damna reparandi.
Can. 1485 - Sententia lata in iudicio
poenali, etsi in rem iudicatam transiit, nullo modo ius facit erga partem
laesam, nisi haec intervenit ad normam can. 1483.
|