TITULUS XXX DE PRAESCRIPTIONE ET
DE TEMPORIS SUPPUTATIONE
CAPUT I DE PRAESCRIPTIONE
Can. 1540 - Praescriptionem tamquam iuris
subiectivi acquirendi vel amittendi necnon ab obligationibus se liberandi
modum, prout est in iure civili, Ecclesia recipit, nisi aliud iure communi
statuitur.
Can. 1541 - Nulla valet praescriptio, nisi
bona fide nititur non solum initio, sed toto decursu temporis ad
praescriptionem requisiti salvo can. 1152.
Can. 1542 - Praescriptioni obnoxia non sunt:
1° iura et obligationes, quae sunt legis divinae; 2° iura, quae obtineri
possunt ex solo privilegio apostolico; 3° iura et obligationes, quae vitam
spiritualem christifidelium directe respiciunt; 4° fines certi et indubii
circumscriptionum ecclesiasticarum; 5° obligationes et onera celebrationem
Divinae Litnrgiae respicientia; 6° provisio canonica officii, quod ad normam
iuris exercitium ordinis sacri requirit; 7° ius visitationis et obligatio
oboedientiae ita, ut personae in Ecclesia a nulla auctoritate ecclesiastica
visitari possint et nulli auctoritati iam subsint.
CAPUT II DE TEMPORIS SUPPUTATIONE
Can. 1543 - Nisi aliter iure expresse
cavetur, tempus supputetur ad normam canonum, qui sequuntur.
Can.
1544 - § 1. Tempus continuum intellegitur, quod nullam patitur
interruptionem. § 2. Tempus utile intellegitur, quod ita ius suum exercenti aut
persequenti competit, ut ignoranti aut illi, qui agere non potest, non currat.
Can. 1545 - § 1. In iure dies intellegitur
spatium constans ex 24 horis continuo supputandis et incipit a media nocte;
hebdomada spatium 7 dierum; mensis spatium 30 dierum, annus spatium 365 dierum,
nisi mensis et annus dicuntur sumendi, prout sunt in calendario. § 2. Si tempus est continuum, mensis et
annus semper sumendi sunt, prout sunt in calendario.
Can. 1546 - § 1. Dies, a quo calculus
incipit, non computatur in termino, nisi huius initium coincidit cum initio diei
aut aliter expresse iure cavetur. § 2. Dies, ad quem calculus dirigitur,
computatur in termino, qui, si tempus constat ex uno vel pluribus mensibus aut
annis, ex una vel pluribus hebdomadibus, finitur elapso ultimo die eiusdem
numeri aut, si mensis die eiusdem numeri caret, elapso ultimo die mensis.
|