CAPUT II DE COLLEGIO EPISCOPORUM
Can. 49 - Collegium Episcoporum, cuius
caput est Romanus Pontifex cuiusque membra sunt Episcopi vi sacramentalis
ordinationis et hierarchica communione cum Collegii capite et membris et in quo
corpus apostolicum continuo perseverat, una cum capite suo et numquam sine hoc
capite subiectum quoque supremae et plenae potestatis in universam Ecclesiam
exsistit.
Can. 50 - § 1. Potestatem in universam
Ecclesiam Collegium Episcoporum sollemni modo exercet in Concilio Oecumenico. §
2. Eandem potestatem Collegium Episcoporum exercet per unitam Episcoporum in
mundo dispersorum actionem, quae ut talis a Romano Pontifice est indicta aut
libere recepta ita, ut verus actus collegialis effciatur. § 3. Romani
Pontificis est secundum necessitates Ecclesiae seligere et promovere modos,
quibus Collegium Episcoporum munus suum in universam Ecclesiam collegialiter
exercet.
Can. 51 - § 1. Solius Romani Pontificis est
Concilium Oecumenicum convocare, eidem per se vel per alios praeesse, item
Concilium transferre, suspendere vel dissolvere eiusque decreta confirmare. §
2. Eiusdem Romani Pontificis est res in Concilio Oecumenico tractandas
determinare atque ordinem in eodem Concilio servandum constituere; propositis a
Romano Pontifice quaestionibus Patres Concilii Oecumenici alias addere possunt
ab eodem Romano Pontifice approbandas. Can.
52 - § 1. Ius et obligatio est omnibus et solis Episcopis, qui membra
sunt Collegii Episcoporum, ut Concilio Oecumenico cum suffragio deliberativo
intersint. § 2. Ad Concilium Oecumenicum insuper aliquot, qui episcopali
dignitate non sunt insigniti, vocari possunt a suprema Ecclesiae auctoritate,
cuius est eorum partes in Concilio determinare.
Can. 53 - Si contingit, ut Sedes Apostolica
durante Concilii Oecumenici celebratione vacet, ipso iure hoc intermittitur,
donec novus Romanus Pontifex Concilium Oecumenicum continuari iusserit aut
dissolverit.
Can. 54 - § 1. Concilii Oecumenici decreta
vim obligandi non habent, nisi una cum Concilii Patribus a Romano Pontifice
approbata ab eodem sunt confirmata et eiusdem iussu promulgata. § 2. Hac
confirmatione et promulgatione, vim obligandi ut habeant, etiam egent decreta,
quae fert Collegium Episcoporum, cum actionem proprie collegialem ponit
secundum alium a Romano Pontifice indictum vel libere receptum modum.
|