Liber, Versus
1 1, 1 | Ordior arma, quibus caelo se gloria tollit ~
2 1, 359| ad terram caelo decurrens ignea lampas.~
3 1, 463| fax caelo radios, ac saeva luce coruscum~
4 1, 535| scisso densa inter nubila caelo ~
5 2, 96 | ille vagam caelo demisit saepe volucrem,~
6 2, 282| testabor superos, et caelo nota relinquam~
7 2, 289| stelligero speculatur sidera caelo,~
8 2, 475| Desuper haec caelo spectans Tirynthius alto ~
9 2, 492| fer caelo auxilium et fessis da surgere
10 3, 90 | nivibus rupes suppostaque caelo ~
11 3, 205| nemorum, te moto turbida caelo ~
12 3, 342| tale nefas: caelo credunt superisque referri,~
13 3, 539| fessus renovat sua lumina caelo.~
14 3, 624| nostro templorum culmina caelo.~
15 4, 2 | montes et saxa minantia caelo~
16 4, 440| immenso tempestas horrida caelo ~
17 4, 742| piniferum caelo miscens caput Apenninus.~
18 5, 145| ingentem Assaraci caelo nutribat alumnum. ~
19 5, 212| velut erepto metuendi libera caelo~
20 5, 386| Alpes, nunc mixta Ceraunia caelo,~
21 6, 402| ibat et invidiam caelo divisque ferebat.~
22 6, 466| simul attollens ac lumina caelo~
23 6, 609| abrupto fregit caelo super agmina nubem.~
24 7, 19 | emerito sacrum caput insere caelo.~
25 7, 362| quam multa adfixus caelo sub nocte serena~
26 7, 454| si vester, caelo ac terris qui foedera sancit,~
27 7, 476| ponto innabunt, dum sidera caelo~
28 8, 518| adsuetae volucrem caelo demittere fundae.~
29 9, 289| intravit caelo superosque ad bella coegit.~
30 9, 303| vacuo descensum ad proelia caelo.~
31 10, 419| Hannibalem mutato evadere caelo.~
32 10, 433| incolis a caelo sedem, et Saturnia, nondum~
33 11, 410| sub hiberno somnos educere caelo~
34 11, 418| mittit se caelo niveis exercitus alis.~
35 11, 468| fulgent clara inter sidera caelo.~
36 12, 124| suffuso virus caelo Stygiaque per urbes~
37 12, 371| sed tristis caelo et multa vitiata palude.~
38 12, 411| attolletque duces caelo, resonare docebit~
39 12, 667| placido commota tonitrua caelo.~
40 13, 425| invisus caelo specus atque eructat acerbam ~
41 13, 587| permiscere fretum caelo. sedet ostia Ditis~
42 14, 263| verrere seu caelo libeat traxisse volucrem.~
43 14, 584| miseris rapuisset gaudia caelo.~
44 15, 562| Tellurem Noctemque et caelo sparsa precatur~
45 15, 677| micant stellarum lumina caelo,~
46 16, 295| solis renovabitur orbita caelo, ~
47 16, 651| obieci caelo caput atque in me omnia
48 17, 318| turmae, vidi contermina caelo ~
|