Liber, Versus
1 1, 8 | terrarum Fortuna caput. ter Marte sinistro~
2 3, 93 | quod si promissum vertat Fortuna favorem~
3 4, 38 | quale dedit numquam rebus Fortuna secundis.~
4 4, 57 | sustulerat Fortuna moras, signumque furoris~
5 4, 607| nec, Fortuna, meum condes sub gurgite
6 4, 730| Hannibal, Ausoniae si te Fortuna creasset ~
7 4, 732| moras. brevis est magni Fortuna favoris.~
8 5, 93 | hoc possit Fortuna loco? sedet obuius hostis~
9 5, 226| fortuna stimulus spem proiecisse
10 5, 265| extincta sitis? modo quem Fortuna fovendo ~
11 5, 544| haud dispar fortuna tibi, Laevine, sed auso~
12 6, 368| spectandum Fortuna ducem. fert lumina contra~
13 7, 23 | quae fortuna viro, quodnam decus, ultima
14 7, 245| amplexu Fortuna fovet. iam copia quanto ~
15 7, 345| quid fortuna loci poscat, quid tempus,
16 7, 387| erudiit Fortuna meis, nec ducere verba~
17 7, 579| invidia, atque una fama et fortuna subactae.~
18 9, 9 | erumpunt vallo fortuna urgente sinistra~
19 9, 157| Sicine te nobis, genitor, Fortuna reducit~
20 9, 162| vulnere cognosco. saltem hoc, Fortuna, fuisset~
21 9, 328| quis astare loco dederat Fortuna secundo,~
22 9, 354| Iamque inter varias Fortuna utrimque virorum~
23 9, 409| id Fortuna dedit, iunctam inter proelia
24 9, 625| ausus digna viro, fortuna digna secunda, ~
25 10, 574| iam parta insigni. nostros Fortuna labores~
26 10, 597| dura inter pavidos alitur fortuna sedendo,~
27 11, 4 | Fortuna titubante, fides. adiungere
28 11, 39 | Ausoniae populo (sic tum Fortuna fovebat)~
29 11, 169| dura ad opem Fortuna vocat. nam laeta fovere~
30 12, 554| tacitum lacrimae: quidnam Fortuna minetur,~
31 13, 265| si dexter Poenis deus et Fortuna fuisset, ~
32 13, 383| Fortuna abstulerat permiscens tristia
33 14, 316| Par contra pelago miseris fortuna carinis.~
34 15, 320| Tunc et Tyndarei Latias fortuna Tarenti~
35 15, 397| alterius par atque eadem fortuna laborum~
36 15, 640| germanum Hannibalis. Latio Fortuna laborat~
37 15, 736| Gallorum induerat pavor, et Fortuna ruebat~
38 16, 29 | nutribat Fortuna duci. nam concitus Hannon ~
39 16, 209| mea quando adfert Libycum fortuna per undas ~
40 16, 616| dignum te Fortuna parem. vult Itala tellus ~
|