Liber, Versus
1 2, 5 | abstulit una dies, cum Fors non aequa labori ~
2 2, 458| carpebatque dies urbem, dum signa manusque~
3 2, 495| statque dies ausis olim tam tristibus
4 3, 382| sed non multa dies generi, properatque senectus,~
5 3, 663| namque dies confundit iter, peditemque
6 4, 485| iamque dies rapti cursu navoque labore, ~
7 4, 711| inde ubi prima dies iuris, clavumque regendae~
8 5, 591| atra, Sychaee, dies properato funere carpsit?'~
9 6, 98 | necdum exorta dies, Marus instat vulneris aestus:~
10 6, 452| vixdum clara dies summa lustrabat in Oeta~
11 6, 549| vivet; eritque dies, tua quo, dux inclite, fata~
12 7, 450| ecce dies pietatis adest. quis credere
13 8, 192| orta dies totum radiis impleverat
14 8, 274| parvum iter est. quae prima dies ostenderit hostem,~
15 9, 183| qualis nulla dies omni surrexerit aevo.~
16 11, 528| ultus caede dies: non plus optasse liberet~
17 11, 572| haud procul est funesta dies. atrocia novi~
18 12, 105| atque actos sine Marte dies ac stare pudebat. ~
19 12, 273| ille dies primus docuit, quod credere
20 12, 655| atque dies fugere, atque armari ad
21 13, 393| iamque dies iterumque dies absumpta
22 13, 393| iamque dies iterumque dies absumpta querelis:~
23 13, 487| lenta dies sepelit putri liquentia
24 13, 627| eripuit sine honore dies et funere carpsit?'~
25 13, 686| illa suprema dies, et laude inclusimus aevum.' ~
26 13, 854| hic Marius: nec multa dies iam restat ituro~
27 15, 53 | sed current albusque dies horaeque serenae,~
28 15, 416| forte dies priscum Tyriis sollemnis
29 16, 92 | ille dies, quo te armorum, Carthago,
30 16, 109| nec finem daret ille dies animosaque virtus, ~
31 16, 303| Iamque dies praedicta aderat, coetuque
32 17, 358| quis est fixa dies, pendenti nube resedi, ~
|