Liber, Versus

 1    1, 458| hunc superos tribuisse diem, ruit ocius amens~
 2    3, 13 |                   ante diem bellique vices novisse petebat.~
 3    3, 135|            extremumque diem primus tulit; ire per ora            ~
 4    3, 142|              prolatare diem. sedeamne, ut noverit una~
 5    4, 399|          si modo ferre diem serosque videre nepotes~
 6    5, 28 |          quam coepisse diem: consul carpebat iniquas,~
 7    5, 56 |    solis equi sparsere diem. iamque orbe renato~
 8    5, 619|      antiquum expavere diem. lacus ater in altos~
 9    6, 406|             agnoscisne diem? an teneris non haesit in
10    7, 172|            extremumque diem pes dexter et hora Lyaeum,~
11    8, 136|        sunt conspecta, diem et convivia mente reduxit~
12    9, 36 |       ereptum revocata diem.' sic turbidus aegra~
13    9, 342|                  posse diem? tantumne datis confidere
14   10, 326|   At Poenus, per longa diem certamina saevis~
15   10, 376|  spondenti, cum quinta diem nox orbe tulisset,~
16   10, 408|                  utque diem hunc totiens nequiquam averterit
17   10, 621|              inluxisse diem, quo castris viderit ire~
18   11, 268|                 iamque diem ad metas defessis Phoebus
19   11, 414|        imbellem donare diem. tum deinde madenti~
20   12, 634|            unum, Roma, diem. sed non te crastina nobis~
21   12, 669|       venturam~ crebra diem, modo patria virtus~
22   14, 8  |             extremumve diem et terrarum invisere metas.~
23   14, 243|            ausus adire diem, maestoque Acheronte relicto~
24   15, 809|                 Iamque diem solisque vices nox abstulit
25   16, 230|       egrediens Aurora diem, stabulisque subibant              ~