Liber, Versus
1 6, 96 | postquam properata, sopor sua munera tandem~
2 6, 592| meditantur opem, atque ad munera belli~
3 7, 194| munera,' et haud ultra latuit deus.
4 7, 304| incussa revocat castrorum ad munera planta,~
5 7, 543| vanis fora laeta viris! nunc munera Martis~
6 7, 748| nec prius aut epulas aut munera grata Lyaei~
7 8, 135| illum infelix hausit, quo munera primum ~
8 9, 267| minitans propere discribit munera pugnae,~
9 10, 384| munera destituis fato patriamque
10 10, 527| arsuros, Gradive, tibi. tum munera iussa,~
11 10, 593| munera sortito invadunt. celer
12 11, 237| demens? en, qui divum mihi munera tanta~
13 11, 286| donec pulsa fames et Bacchi munera duram ~
14 14, 177| attollit vitaque exaequat munera vitae. ~
15 14, 407| orba gubernacli subeuntem munera Taurum. ~
16 14, 663| ab arte datum servantia; munera Rubri~
17 15, 88 | laudes genitum, capiat si munera divum~
18 15, 132| gravia ancipitis deposcit munera Martis.~
19 15, 423| Trinacrius Libyco rex inter munera pignus~
20 16, 205| auri ferrem, nivei nunc munera dentis, ~
21 16, 281| sed, postquam miti reiecit munera vultu, ~
22 16, 447| primus ecum volucrem, Massyli munera regis ~
23 17, 32 | conscia, vel sola subeat pia munera dextra.' ~
|