Liber, Versus
1 1, 26 | hic Iuno ante Argos (sic credidit
2 1, 63 | dat mentem Iuno ac laudum spe corda fatigat.~
3 1, 138| scire ultra vetuit Iuno, fibraeque repente~
4 1, 548| Sed Iuno, aspectans Pyrenes vertice
5 2, 533| dextris sterne suis: Iuno iubet. ipsa propinqua~
6 4, 725| cum Iuno in stagni numen conversa
7 5, 207| expectat caedes immiti pectore Iuno.~
8 6, 468| mihi diva Fides Sarranaque Iuno,~
9 8, 27 | praescia Cannarum Iuno atque elata futuris.~
10 9, 296| cincta latus ferro Saturnia Iuno~
11 9, 535| Excipit hic Iuno longique laboris ab ira ~
12 10, 47 | in faciem pavidi Iuno conversa Metelli~
13 11, 397| dulce adridens: 'Eat improba Iuno ~
14 12, 201| placido cernebat pectore Iuno~
15 12, 704| mortali quam ferre datum?' Iuno inquit (et atram~
16 13, 364| generate,' inquit 'quem Sospita Iuno~
17 17, 357| Tum supplex Iuno: 'Neque ego, haec mutare
18 17, 370| Sic Iuno, et contra breviter sic
19 17, 522| audivit voces conterrita Iuno, ~
20 17, 567| Tunc Iuno, miserata virum, pastoris
21 17, 579| circumagit Iuno ac fallens regione viarum ~
22 17, 598| sistit Iuno ducem, facies unde omnis
23 17, 604| tunc superas Iuno sedes turbata revisit. ~
|