Liber, Versus

 1    1, 147|                                 tristia corda duci, simul immedicabilis
 2    2, 2  |                                 tristia magnanimi portabat iussa
 3    2, 54 |   effundunt gemitus atque omina tristia vertunt~
 4    2, 651|              et Fidei poenas ac tristia fata piorum~
 5    5, 530|         ea dum variis permixtus tristia Mavors            ~
 6    6, 115|      hostis quaesisse necem, ni tristia letum,            ~
 7    6, 286|          heu quantis luimus mox tristia proelia damnis,~
 8    6, 310|       Hannibali. vellem hunc, o tristia nobis            ~
 9    6, 382|        et nostrae similem inter tristia mentem.~
10    7, 293|      effultus tergo et mulcebat tristia somno.~
11    7, 548| Sanguine Poenorum, iuvenis, tam tristia dicta~
12   10, 450|      lustrabat campos et saevae tristia dextrae            ~
13   11, 84 |                                 tristia dicta Iove et lueret verba
14   11, 356|    nequeas victor superesse. an tristia vincla~
15   11, 374|             festinant epulis et tristia fronte serenant,~
16   13, 309| spectabantque viros et laeta et tristia ferre~
17   13, 383|   Fortuna abstulerat permiscens tristia laetis~
18   13, 826|                                 tristia defensi ferro monumenta
19   14, 173|      equidem dignum memet, quae tristia vidi,~
20   15, 734|        donarunt pravi suffragia tristia campi!"~
21   16, 217|        nescire licet? quin ergo tristia tandem ~
22   16, 270|         talia caelicolae casuro tristia regno              ~