Liber, Versus

 1    1, 76 |            et se participem casus sociarat in omnis.~
 2    1, 139|          conticuere: latent casus longique labores. ~
 3    1, 596|             alternos maesti casus bellique marisque~
 4    2, 572|                  post belli casus vastique pericula ponti~
 5    2, 650|            Quis diros urbis casus laudandaque monstra            ~
 6    3, 12 |        hinc omen coeptis et casus scire futuros~
 7    3, 564|                    imperio. casus metuit iam Roma Sagunti.~
 8    4, 768|  reducebat miserandos annua casus~
 9    6, 121|         per varios praeceps casus rota volvitur aevi.~
10    6, 207|                    ingemuit casus iuvenum miseratus acerbos.~
11    8, 76 |               atque ubi iam casus adversorumque pavorem~
12    8, 302|            nequiquam didici casus praenoscere Marte.~
13    9, 411| longum tanto laetari munere casus~
14   10, 544|             formido incerti casus, tacitusque pererrat~
15   13, 450|              Quinam te, qui casus,' ait 'dux maxime, fessae            ~
16   13, 687| inde suos frater coniungere casus:~
17   14, 154|          tum veteres Siculo casus Mavorte piabat.~
18   16, 1  |           Bruttia maerentem casus patriaeque suosque ~
19   16, 455|                   et sortem casus. famulus florente iuventa              ~
20   16, 599|   horrebant cauta formidine casus. ~
21   17, 182|     haec postquam dicta, et casus patuere metusque, ~
22   17, 345|                   num Poeni casus ducis et Carthaginis angit              ~