Liber, Versus

 1    1, 42 |            Intulerit Latio, spreta me, Troius' inquit~
 2    3, 370|          vitifera et Latio tantum cessura Lyaeo.            ~
 3    3, 588|    hi tantum parient Latio per vulnera regnum~
 4    4, 729|     O felix famae et Latio lacrimabile nomen~
 5    5, 120|            auspicium Latio quod in armis dextera praestat.            ~
 6    6, 339|              o diram Latio lucem, fastisque notandum~
 7    8, 234|              fatalis Latio miles. placavimus iras~
 8    9, 1  |     Turbato monstris Latio cladisque futurae~
 9   10, 48 | Quid vanos,' inquit 'Latio spes unica consul,~
10   10, 656|     impositum, donec Latio decederet hostis.~
11   13, 616|  namque ubi cognovit Latio surgentia bella~
12   13, 741|              exercet Latio et perruptis molibus Alpis~
13   14, 393|      audivisse manum Latio cum milite puppes. ~
14   15, 393| Marcellum abstulimus Latio. deponere forsan~
15   15, 640| germanum Hannibalis. Latio Fortuna laborat~
16   15, 733|             cessavit Latio dextra, et quot funera Poenis~
17   16, 214|    tempestas ruat et Latio suprema minetur, ~
18   16, 306|   omnis Hiber, omnis Latio sub nomine miles ~
19   16, 688|                   in Latio fecere senem, cui tertia
20   17, 353|              immisti Latio. tremuerunt moenia Romae, ~
21   17, 515|            profectum Latio. contra, si concidat unus,              ~