Liber, Versus

 1    1, 39 |   hunc audet solum componere fatis.~
 2    1, 268|                  ergo instat fatis, et rumpere foedera certus,~
 3    2, 425|      magnis pandebat carbasa fatis.            ~
 4    2, 514|                    luctantem fatis petit inflammata Saguntum.~
 5    5, 76 |                prodigia! heu fatis superi certare minores!~
 6    7, 307|                          heu fatis quae sola meis currentibus
 7    8, 36 |           proelia, nec desit fatis ad signa movenda.~
 8    8, 152|   infelix dirisque exterrita fatis,~
 9    8, 158|                tum Cyrenaeam fatis agitantibus urbem~
10    9, 160|                  frater, cui fatis genitorem agnoscere ademptum.            ~
11    9, 543|                     Certatis fatis et spes extenditis aegras.~
12   10, 57 |                  sit spatium fatis, et, dum datur, eripe leto~
13   10, 658|                    si stabat fatis, potius, Carthago, maneres.~ ~ ~ ~
14   12, 154|     mons circum atque Aetnae fatis certantia saxa.~
15   13, 50 |  nostris aperit mala Pergama fatis.            ~
16   13, 504| deque tuis pendentia Dardana fatis.~
17   14, 198|           et cui non licitum fatis, Camarina, moveri:~
18   15, 549|  tibi, si patriae vis addere fatis,~
19   15, 781|                      Italiae fatis? hunc si non vincitis hostem,~
20   16, 131|   adiunget Latiis tua nomina fatis.' ~