Liber, Versus

 1    2, 287|  exitiale caput; monui et, dum vita, monebo,~
 2    4, 395|       erepta posuerunt proelia vita.                    ~
 3    4, 817|    certare Aeneadis dum stabit vita memento.~
 4    5, 374|        manis pulsus nostra. si vita relinquat,~
 5    5, 411|           consulis ante oculos vita spoliasse Libonem.~
 6    5, 564|           ni tibi origo foret, vita donatus abires.'~
 7    6, 296|                        Huic si vita duci nostrum durasset in
 8    9, 124|   precor, dextrae, non ut mihi vita supersit~
 9    9, 534|                                vita atque extingui primordia
10   10, 66 |                             me vita pulchraque indignum morte
11   10, 284|                  quid superest vita, nisi caecae ostendere plebi~
12   10, 439| linquam nec linqui patiar, dum vita manebit.~
13   11, 43 |        nulla macula non inlita vita.~
14   11, 189|                  quod patet et vita non aequa exire potestas.'~
15   13, 288|        domus, aut coniunx, aut vita manebit~
16   13, 875|    metue:' exclamat vates 'non vita sequetur~
17   15, 607|   castra regi. verum fratri si vita supersit,~
18   16, 609|    nova. verum et patriae, dum vita manebit, ~