Liber, Versus

 1    2, 162|           palantisque fuga, praeceps ad litora cursu~
 2    3, 308|                 tanta fuga est: certant pennae, campumque
 3    6, 201|  crediderat celerique fuga iam nabat Aquinus.~
 4    7, 505|             invenisse fuga: liceat si vincere, finem            ~
 5    9, 83 |                   sed fuga nuda viri. sumpto nam prodere
 6   11, 229|             non illum fuga, non clausi occuluere penates,~
 7   13, 134|           consternata fuga positos ad moenia campos.~
 8   14, 133|              promisit fuga, praeveniens dux occupat
 9   14, 445|                  quos fuga praecipitis partem glomerarat
10   14, 560|                 terga fuga celeri Libyae convertit
11   16, 69 |               avertit fuga confestim dispersa per agros. ~
12   16, 118| huic fesso, quos dura fuga et nox suaserat atra, ~
13   16, 563|    praerapida potuere fuga, venator Aconteus, ~
14   17, 176|      non una concussa fuga. se, triste profatu, ~
15   17, 445|                 terga fuga, 'State ac nostram ne prodite
16   17, 588| agminibus, volucrique fuga sine Marte ruentes ~