|
Nec solum praetaxata potus cupiditas, verum etiam,
cibi plerosque canina inescat aviditas, quorum voluptates inordinatae,
cogitationes inconcinnae, novos sibi cibi somniant apparatus. Qui dum exactori quotidianum escae
debitum nimis abundanter exsolvunt, exactor superabundans suo cogitur reddere
debitori. Isti, quidquid
possident, in arca stomachi thesaurisant. Et quamvis illud
commissum non rubigo corrosionis dente demordeat, nec vel peculantis furis
sophisma subripiat, [0463B] ipsum tamen decoquentis caloris latrocinio
turpiori, turpius evanescit. Isti, bursam ad nummorum
vomitum, arcam pecuniarum invitant ad nauseam, ut exactori stomacho possint
accuratius adulari. Interius
ventrem ciborum locupletant divitiis, exterius in nuda et pura positi
paupertate. Haec pestilentia etiam
non vulgari humilitate contenta, profundius progreditur ad
praelatos, qui salmones et lucios, caeterosque pisces aequipollenti
generositate praesignes, variis decoctionum cruciatos martyriis, baptizandi
adulterantes officium, sacri piperis fonte baptizant, ut ex tali baptismate
baptizati, multiformis saporis gratiam consequantur. In eadem mensa terrestre
animal piperis inundatione submergitur, [0463C] piscis natat in pipere, avis
ejusdem viscositate ligatur: dumque tot animalium genera uno
ventris ergastulantur in carcere, aquatile animal secum terrestre, aeriumque
genus in eodem sepulcro tumulari miratur. Quibus si
detur licentia exeundi, egressuris vix portae sufficit amplitudo. Hae praefatae
pestes pontem faciunt, per quem ad luxuriae lupanaria
pervenitur. Hae sunt introductiones per quas quis furandi artem
ingreditur. Hae morbos pariunt, seminant paupertates. Hae sunt nutrices discordiae, sorores insaniae, intemperantiae
matres, immunditiae venatrices. Per has, humanum genus modestiae limites
excedit, temperantiae frena postponit, castitatis sigilla confringit, meae
largitionis gratiam non attendit. Cum enim [0463D] mea largitas tot hominibus
fercula procuret, tot fercula copiosa compluat, ipsi tamen gratiae ingrati,
nimis illicite licitis abutentes, frena gulae laxantes, dum comedendi mensuras
excedunt, lineas potationis in infinitum extendunt; qui palata salsorum
seducentes acumine, ut saepe et multum bibant, saepius sitire coguntur.
|