abbat-estis | eundo-obpro | obpug-vicum | videb-zuend
bold = Main text
Annus grey = Comment text
1001 DCCCLXXXV | turremque statim aggressi valide obpugnant, et quia necdum perfecte
1002 DCCCLXXVIIII | Aurelianensium episcopum misit, obsecrans Hludowico regi, ut partem
1003 DCCCLXXX | Hludowici. Hi vero qui Viennam obsederant videntes nil inimicis posse . .,
1004 DCCCLXXXVI | ingressi Senonas civitatem obsederunt. Sed Evrardus archiepiscopus
1005 DCCCXCII | eius Gozbertus post haec obsessus atque in brevi vitam finivit. ~
1006 DCCCXCVII | multitudinem exercitus, ne obsiderentur, in Sequanam redierunt,
1007 DCCCLXXXVIII | civitatem, ne iterum ipsa obsideretur. Nortmanni vero per Maternam
1008 DCCCXCIIII | custodibusque delegatis, sub obtentu pacis acceptis a Rothberto
1009 DCCCLXXX | incluserunt, pacemque ei obtulerunt, quam ille rennuit suscipere.
1010 DCCCXCV | ad Arnulfum, in itinere obviant; qui vix fuga lapsus est,
1011 DCCCLXXXVIII | exercitu Danorum exercitum obviavit super Axonam fluvium commissoque
1012 DCCCLXXXI | Contra quos rex ire perrexit obviavitque eos in pago Witmau, in villa
1013 DCCCLXXXV | gravis pugna usque ad solis occasum. Sed Dani multis suorum
1014 DCCCXCVI | Quintini, ab Heriberto in bello occiditur. Nortmanni vero iam multiplicati
1015 DCCCLXXVI | Sequanam ingressi incendiis et occisione regnum Francorum crudeliter
1016 DCCCLXXX | captis suorum plurimis atque occisis. Timor quoque et tremor
1017 DCCCLXXVII | dum in his principes regni occupantur, Karolus imperator ad hoc
1018 DCCCLXXVIIII | vindicat partemque Burgundiae occupat. Sed Nortmanni incendiis
1019 DCCCLXXVIII | regem, ut sibi Aristallio occurreret pacis gratia. Qui festine
1020 DCCCLXXXVI | eius reditum praescientes occurrerunt ei ante portam turris. Sed
1021 DCCCLXXX | parat redire in regnum suum, occurritque Nortmannis a praeda revertentibus.
1022 DCCCLXXXVI | liberati sunt. Nam ferme octo mensibus, antequam imperator
1023 DCCCLXXXVI | diebus, id est XV. Kal. Octobris, Bellovagus civitas igne
1024 DCCCXCIII | remanserant, ut inimicitias et odium, quod habebant contra Odonem
1025 DCCCXCIIII | Karolo ex parte Arnulfi cum Odone rege amicitiam habebant.
1026 DCCCXCVI | circumventus a fidelibus Odonis et, licet invitus, venit
1027 DCCCLXXX | illum interfecit. Quo mortuo omisit rex illos insequi. Multi
1028 | omnium
1029 DCCCXCVII | dies singulos incresceret, onmibus rogare coepit, ut Karolo
1030 DCCCLXXXIIII | quod sibi iniunctum fuit opere implere studuit, Ambianis
1031 DCCCLXXXVIIII| faciunt ipsumque castrum oppugnare non cessant. ~
1032 DCCCXCV | humi prostratus devotissime oravit ac uberrime flevit, inibi
1033 DCCCXCVIIII | Remigii positum. Post haec ordinato episcopo Hereveo Remis synodoque
1034 DCCCLXXXVIII | Interim, dum haec aguntur, ordinatur Dodilo Camaracensium vel
1035 DCCCLXXXVI | crematur. In quo incendio omnis ornatus monasterii sancti Vedasti
1036 DCCCLXXVIIII | excidiosa inter Francos orta est dissensio. Nam Hugo
1037 DCCCLXXXI | ibi ruere Nortmannos, rex ovans repedavit trans Hisam, perpauci
1038 DCCCXCVIIII | etiam placito debuerunt se pacificari Heribertus et Balduinus,
1039 DCCCXCVIIII | Camaracense; et primitus pacificati sunt Karolus rex atque Zuendebolchus,
1040 DCCCXCVII | remisit eum ad locum suum, pacificato Heriberto cum eo. Balduinus
1041 DCCCLXXVII | regno eius abirent. Et facta pactione spoliantur aecclesiae, et
1042 DCCCXCIII | habebant contra Odonem regem, panderent, Remis adunati consilium
1043 DCCCLXXVII | ei resistere, praedicto papae munera, quae sancto deportabat
1044 DCCCLXXVI | sanctum Petrum et praedictum papam, atque dehinc benedictione
1045 DCCCLXXVII | apostolicus et imperator Papiae civitati essent, subito
1046 DCCCLXXVII | iterum Italiam ingressus est, Papiaeque civitati Iohannes papa ei
1047 DCCCXCII | nescius, quae mala sibi parabant. At ubi fines attigit Aquitaniae,
1048 DCCCLXXVIIII | infirmatur et die sancto parasceuen anno aetatis suae circiter
1049 DCCCLXXX | nemini nec etiam aetati parcebant, sed omnia ferro et igne
1050 DCCCLXXXIIII | tempus mortuo Engelwino Parisiorum episcopo Gauzilinus abba
1051 DCCCLXXVIIII | nomen regis sibi vindicat partemque Burgundiae occupat. Sed
1052 DCCCLXXXVIIII| audito Ramnulfus dux maximae partis Aquitaniae cum sibi faventibus
1053 DCCCXCVIII | conveniunt Karolumque in sede paterna restituunt. Balduinus vero
1054 DCCCXCIIII | consobrinum eique regnum paternum concessit adiutoresque ei
1055 DCCCXCII | ipso etiam incendio omnia patrocinia sanctorum, quae habuimus,
1056 DCCCXCVII | Karolo erant, videntes suam paucitatem et nullum tutum habere locum
1057 DCCCXCII | civitatem mox cepit. Et post paucos dies diiudicatus, sed rex
1058 DCCCXCII | Walkerum pacem fecit, quae pax illi abstulit vitam. ~ Nortmanni
1059 DCCCLXXXII | scapulas superliminare et pectus sella equi attrivit eumque
1060 DCCCLXXXI | praeda infinita hominum, pecudum et iumentorum. Indeque eisdem
1061 DCCCLXXXVIIII| navale iter atque per terram pedestre et equestre agentes, in
1062 DCCCLXXXIII | Latverum cum equitibus et peditibus atque omni suppellectili
1063 DCCCLXXXV | Hugonem abbatem, qui dolore pedum ab hac profectione se abstinuit,
1064 DCCCXCII | resociaret aut de regno suo pelleret aut vita privaret. Ille
1065 DCCCLXXXV | erant coeperunt laborare pro penuria aquae. Quid multa? Pacem
1066 DCCCXC | Nortmanni vero coeptum iter peragentes castra sibi adversus civitatem
1067 DCCCLXXVIIII | omnem terram Menapiorum perambulando ferro et igne vastant. Post
1068 DCCCXCII | Ludunensium, quod a rege perceperat, per tirannidem obtinuit,
1069 DCCCLXXVI | benedictione apostolica percepta remeavit in Franciam. Mortuo
1070 DCCCLXXXV | Karolus imperator nuntio percepto acceleravit iter et venit
1071 DCCCLXXXVIII | episcopus Sigemundus timore perculsus iussit lapidibus obfirmari
1072 DCCCLXXXIIII | Et dum rex aprum vellet percutere, quidam e suis Bertoldus
1073 DCCCXCVI | commotus propter castella perdita, dum depraedari non cessat
1074 DCCCLXXVIIII | sitientes ad interitum et perditionem regni mense Novembrio in
1075 DCCCXCVI | Herkengerus, omnibus iam perditis, contulerunt se ad regem
1076 DCCCLXXXII | sed nil eos haec pugna perdomuit. Karlomannus Compendio palatio
1077 DCCCLXXXVIII | ut sibi imperatum fuerat, peregerunt, ei renuntiant, quo die
1078 DCCCLXXXII | cultus aut gladio aut fame peremptis aut ultra mare venditis
1079 DCCCLXXXV | obpugnant, et quia necdum perfecte firmata fuerat, eam se capi
1080 DCCCLXXVII | imperator ad hoc negotium perficiendum Hludowicum filium suum delegit
1081 DCCCXCVIIII | dictum nefas est, multis perfossum vulneribus interfecerunt
1082 DCCCXCV | Fulchonem archiepiscopum, qui pergebat ad Arnulfum, in itinere
1083 DCCCLXXXV | Hlotharii et regno Karlomanni pergere Luvanio contra Nortmannos.
1084 DCCCXCI | adunato exercitu Ambianis pergit, sed nil ibi prospere gessit.
1085 DCCCXCVII | Ligerem hiemandi gratia pergunt. Odo vero rex venit ad quoddam
1086 DCCCLXXXVI | enumerare potest, qualia pericula ibi pertulerint, vel quot
1087 DCCCLXXXVI | manu valida. Sed quia dux periit, ipse nil utile gessit. ~
1088 DCCCLXXXVI | imperatori innotescerent velocius perituram civitatem, nisi auxilium
1089 DCCCXCIII | essent, in suaque poscit permanere fide. Post pascha Domini
1090 DCCCLXXIIII | obsidibus inlesos abire permisit. In illis etiam diebus plaga
1091 DCCCLXXXV | etiam conditione abire illis permissum est. ~ Hac Nortmanni patrata
1092 DCCCLXXXI | ovans repedavit trans Hisam, perpauci vero Dani, qui evasere,
1093 DCCCLXXX | consilio regum et principum eum perpetuo damnavere anathemate. Karolus
1094 DCCCLXXXIIII | pascha inchoatur tributum persolvi. Spoliantur aecclesiae et
1095 DCCCLXXV | Karolus iter, quod arripuerat, pertendere studuit, donec Romam ad
1096 DCCCXCVI | placita totus hic annus pertransiit. Odo rex placitum cum suis
1097 DCCCLXXXVI | potest, qualia pericula ibi pertulerint, vel quot milia hominum
1098 DCCCLXXV | Romam ad limina beati Petri pervenit, ibique ab Iohanne papa
1099 DCCCLXXVI | dehinc Hludowico fratre suo, pessimo usus consilio regnum ipsius,
1100 DCCCLXXIIII | Nortmannos obsedit, sed pessimorum consilio acceptis obsidibus
1101 DCCCXCV | indutias sub spetie pacis petendo, et quia primores Karoli
1102 DCCCLXXXVIII | cum honore in regnum suum petens, ut indulgentiam eis daret
1103 DCCCLXXVI | misit pacis gratia, sed quod petiere non impetrantes ad eum,
1104 DCCCXCII | re autem vera Flandris petiturus. Balduinus Atrebatis iter
1105 DCCCLXXVII | quae sancto deportabat Petro, dedit, inter quae crucifixum
1106 DCCCLXXVI | muneribus honoravit sanctum Petrum et praedictum papam, atque
1107 DCCCLXXXVIII | qui se spreverant delicta pie indulsit atque in societatem
1108 DCCCXCIIII | finem discordiae. Verum pietas Dei non concessit sanguinem
1109 DCCCLXXVI | aguntur, Dani seu Nortmanni, piraticam exercentes, Sequanam ingressi
1110 DCCCXCVI | Remis. Igitur per varia placita totus hic annus pertransiit.
1111 DCCCLXXXV | itaque uterque exercitus placiti die advenerunt ad dictum
1112 DCCCXCV | partem regni, qualemcumque ei placuerit, Karolo et eis consentiat
1113 DCCCLXXXVIII | combusserunt murosque quantum placuit destruxerunt; atque inibi
1114 DCCCLXXIIII | permisit. In illis etiam diebus plaga locustarum facta. ~
1115 DCCCLXXXIIII | crematis. Per omnes enim plateas iacebant cadavera clericorum,
1116 DCCCLXXXVIII | vivi sinerentur abire. Quid plura? Refertur ad multitudinem,
1117 DCCCXCVIII | atque Neustriam, insuper plurima eversa castra, interfectis
1118 DCCCXCVIII | aliquibus suorum interfectis plurimisque vulneratis, Nortmanni more
1119 DCCCLXXXIIII | accepto vulnere supervixit plus VII diebus atque in eodem
1120 DCCCLXXXIIII | illis, ad ultimum XII milia pondera argenti cum suo pondere
1121 DCCCLXXXIIII | pondera argenti cum suo pondere imposuerunt regi et Francis
1122 DCCCLXXXVI | transire atque in unum castra ponere. Deinde misit custodes in
1123 DCCCLXXXV | Hisam in loco qui dicitur Ad pontem Hiserae, quod Aletramno
1124 DCCCLXXXIII | DCCCLXXXIII. Cui in sede pontificali Folcho, vir admirabilis
1125 DCCCLXXXV | acceleravit iter et venit usque Pontionum, ibique omnes qui fuerant
1126 DCCCLXXXVII | erat nepos, in regni solio ponunt. Ast inferiores Franci inter
1127 DCCCLXXXVIII | obsides dant. Reserantur portae, fit via Christianis, ut
1128 DCCCXCIII | constantes essent, in suaque poscit permanere fide. Post pascha
1129 DCCCLXXVIIII | discordantibus Nortmanni ultra mare positi, eorum audientes discordiam,
1130 DCCCLXXVII | dicitur Nantua intra Alpes posito II. Non. Octobr. indictione
1131 DCCCXCVIIII | aecclesia beati Remigii positum. Post haec ordinato episcopo
1132 DCCCLXXXVII | finivit vitam praesentem, possessurus caelestem, ut credimus.
1133 | postquam
1134 DCCCXCIIII | veniens castra adversus eos posuit. Cumque hi qui cum Karolo
1135 DCCCLXXXVI | et quia nil aliud agere poterat, Christo eos commendabat.
1136 DCCCLXXXVI | tamen mortalium enumerare potest, qualia pericula ibi pertulerint,
1137 DCCCXCII | sineret illum prius esse potestativum de suo, quod Deus illi concessit,
1138 DCCCLXXVII | a quodam Sedechia Iudaeo potionatus in loco qui dicitur Nantua
1139 DCCCXCII | invasit, ita ut accolae terrae prae magnitudine famis sua relinquerent
1140 DCCCXCII | Balduinus vero ad hoc non praebuit assensum. Iterum rex alios
1141 DCCCLXXXV | imperator rediit in terram suam, praecipiens eos qui erant ex regno quondam
1142 DCCCLXXXVI | interficiuntur modis atque in flumine praecipitantur. Indeque ipsam turrim destruunt.
1143 DCCCLXXXII | archiepiscopus, vir merito a cunctis praedicandus, ex hac vita discessit. ~
1144 DCCCLXXXVI | nuntiaretur, a Nortmannis deforis praedicatur episcopum esse mortuum.
1145 DCCCXC | obsidione positus Lista praedictae civitatis [episcopus] diem
1146 DCCCXC | libere posset ire quo vellet. Praedictus vero Alstingus die sollempnitatis
1147 DCCCLXXXI | petentes multisque honusti praedis, sani et sine inpedimento
1148 DCCCLXXXVI | milia hominum in diversis praeliis ibi corruerint ex utraque
1149 DCCCLXXXVI | veniens cum ingenti exercitu praemisit Heinricum dictum ducem Austrasiorum
1150 DCCCLXXXVIII | regem ire non distulit, praemisitque ante se Theodericum cum
1151 DCCCLXXXI | deleri, convocato exercitu praeparat se ad proelium. At Nortmanni
1152 DCCCLXXXV | suam obfirmantes turrim ad praeparationem pugnae. Sequenti die iterum
1153 DCCCXCII | Aquitaniae, Ebulus, eius adventum praesciens, in fugam versus interfectus
1154 DCCCLXXXVI | Nortmanni eius reditum praescientes occurrerunt ei ante portam
1155 DCCCXCV | filiumque suum rex Arnulfus in praesentia Odoni regis nomine Zuendebolchum
1156 DCCCXCII | diiudicatus, sed rex non sibi praevidit, capite eum iussit truncari.
1157 DCCCLXXXVIII | reciperet. Inter quos erant primi huius discordiae Fulcho
1158 DCCCXCVIIII | in pago Camaracense; et primitus pacificati sunt Karolus
1159 DCCCXCV | etiam a parte Karoli et primorum eius Heribertus et Herkengerus
1160 DCCCLXXX | episcopi cum consilio regum et principum eum perpetuo damnavere anathemate.
1161 | prius
1162 DCCCXCII | regno suo pelleret aut vita privaret. Ille credulus factus consilium
1163 DCCCXCV | Zuendebolchus cum suis Karolum privari vitam cogitabant, ab ipsa
1164 DCCCLXXXVIII | transissent et longius a civitate processissent, Nortmanni eos omnes insecuti
1165 DCCCLXXX | et pacis foedera inter se procurante Hugone abbate firmant, regratiatis
1166 DCCCLXXXVI | subveniret, diversis modis proeliatum est. ~ Circa autumni vero
1167 DCCCLXXXVI | venire fecit, sed nil ibi profecit atque in suam rediit regionem.
1168 DCCCXCV | intercurrentibus nuntiis distulit rex profectionem et Karoli fidelibus indixit
1169 DCCCLXXXV | quia aliam non habebant, prohibent. Hi vero qui in castro erant
1170 DCCCXCII | vel quod Egfrido comiti promiserant. Per hoc itaque, quod Evrebertus
1171 DCCCXCVII | quantum sibi visum fuit, promisitque maiora et remisit eum ad
1172 DCCCLXXXVI | civitatis redemptio illis promissa est et data et via sine
1173 DCCCLXXXVIII | hortatusque est, ut in sua promissione maneret, iussitque, ut secum
1174 DCCCLXXXVII | propter tributum ab imperatore promissum, pro qua re Askrichus ad
1175 DCCCXCVIII | regem Karolum et fidem ei promittens suasit illi atque suis fidelibus
1176 DCCCLXXXI | sani et sine inpedimento ad propria repedavere castra. Iberum
1177 DCCCLXXXI | proelium. At Nortmanni omnia prospera agentes cum magno exercitu
1178 DCCCXCV | coramque eius sepulchro humi prostratus devotissime oravit ac uberrime
1179 DCCCXCI | adversum Nortmannos et Deo se protegente ipsum cepit castrum, interfecta
1180 DCCCLXXX | eosque delerent. Sed non provenit ita ut voluerunt. Nam non
1181 DCCCLXXVIIII | captivarique. Boso etiam dux provinciae per tirannidem nomen regis
1182 DCCCLXXXII | quia iuvenis erat, quandam puellam, filiam cuiusdam Germundi,
1183 DCCCLXXXVIIII| fuerunt, simul et de ipso puerulo, ne quid mali de eo suspicaretur. *
1184 DCCCXCIII | Hludowici filium, adhuc puerulum, ad dictum placitum venire
1185 DCCCLXXXVIIII| adducens secum Karolum puerum, filium Hludowici regis,
1186 DCCCLXXXV | turrim ad praeparationem pugnae. Sequenti die iterum Nortmanni
1187 DCCCLXXXI | habitatoribus. Et circa purificationem sanctae Mariae iterum, moventes,
1188 | qua
1189 DCCCXCVIIII | agerent. Unde contigit quadam die, ut Manasses, quidam
1190 DCCCXCII | Atrebatis, ipse in Flandras ante quadragesimam perrexit. ~ Sed die lunae
1191 | quale
1192 DCCCXCV | mittunt, ut partem regni, qualemcumque ei placuerit, Karolo et
1193 DCCCLXXXVI | mortalium enumerare potest, qualia pericula ibi pertulerint,
1194 | qualiter
1195 | quamvis
1196 DCCCLXXXVI | litteras misit mandans, ut quantotius Germaniam peteret et Heinrico
1197 DCCCLXXXII | Bosonem tyrannum non sinebat quietum esse. ~ Nortmanni vero
1198 DCCCXCVI | cum duce Hundeo nomine et quinque barchis iterum Sequanam
1199 DCCCXCV | disponit ire ad Sanctum Quintinum et Perronam. Nam Sancti
1200 DCCCLXXVII | voluit, sed, ut dicitur, a quodam Sedechia Iudaeo potionatus
1201 | quot
1202 DCCCLXXVIIII | Sumnam in villa sua defertur. Ragnelmus Tornacensium episcopus moritur
1203 DCCCLXXXV | debuerunt, contigit ruere Ragnoldum ducem Cinomannicum cum paucis,
1204 DCCCLXXXII | Nortmanni non cessant a rapinis, fugatis omnibus *accolis,
1205 DCCCXCV | Hekfridus propter dictam rationem. Missi vero Balduini regressi *
1206 DCCCXCVIIII | placitum, volens sibi regem reblandiri, ut terram, quam ei tulerat,
1207 DCCCLXXXIIII | incendunt atque ab Ambianis recedunt. Rex vero et Franci transito
1208 DCCCLXXXVIII | indulsit atque in societatem recepit et, ut de reliquo sibi fideles
1209 DCCCLXXVIIII | consobrinis. Quod ille audiens, recepta parte regni, abiit in terram
1210 DCCCLXXXVIIII| Aquitanios itaque rex ex parte receptos, festinavit propter Nortmannos
1211 DCCCXCV | nuntiatum est, qui iam a Lauduno recesserat, episcopo Didone indutias
1212 DCCCLXXXVIII | Franciam et regnum sibi debitum reciperet. Inter quos erant primi
1213 DCCCXCV | consentiat atque eos in pace recipiat. Quod rex libentissime annuit,
1214 DCCCXCII | afflicta erat, aliquatenus recuperare posset; et quia Ramnulfus
1215 DCCCXCVIIII | terram, quam ei tulerat, redderet. Cumque hoc contradiceret
1216 DCCCXCV | Statimque rex iussit illis reddi claves castelli omnesque
1217 DCCCXCVIIII | matris aecclesiae extorres reddiderunt. Rex vero cum Rothberto
1218 DCCCLXXXV | estis, et vultis, ut ad vos redeamus; quod faciemus'. ~ His etiam
1219 DCCCLXXXVI | Nam utrumque, et civitatis redemptio illis promissa est et data
1220 DCCCLXXXIIII | diuturnam contionem in eundo et redeundo, renuntiando nunc his, nunc
1221 DCCCLXXXVII | imperatorem abiit et pro quo ierat rediens secum detulit; datoque tributo,
1222 DCCCLXXXVII | occisionibus terram in solitudinem redigerunt. Sigefridus vero cum suis
1223 DCCCXCVII | rex misit ad eos, regnum redimere volens; et facto placito
1224 DCCCXCIII | vero mense Karolus cum suis redit in Francia inprovise, atque
1225 DCCCLXXXVI | introiit. Nortmanni eius reditum praescientes occurrerunt
1226 DCCCXCVII | dirigunt, quatinus ad memoriam reduceret, quod senior eorum filius
1227 DCCCLXXXVIII | sinerentur abire. Quid plura? Refertur ad multitudinem, et sub
1228 DCCCXCII | Post haec Balduinus castrum refirmat et parat se ad resistendum.
1229 DCCCXCVII | nullum tutum habere locum refugii, iterum ad Odonem regem
1230 DCCCLXXXVII | videntes imperatoris vires ad regendum imperium invalidas, eiecto
1231 DCCCLXXXVI | monasteria, vicos, palatia regia, interfectis et captivatis
1232 DCCCLXXVII | quale non fuit ab ullis regibus factum. Ipse vero per Alpes
1233 DCCCLXXVIIII | Mariae, quam eius pater regio culto Compendio suo in palatio
1234 DCCCLXXXVI | profecit atque in suam rediit regionem. Gauzlinus vero, dum omnibus
1235 DCCCLXXXIIII | Sigefridum Danum Christianum regique fidelem, qui nepos fuerat
1236 DCCCLXXXII | Condato sibi sedem firmant regnumque Karlomanni acriter devastant.
1237 DCCCLXXX | procurante Hugone abbate firmant, regratiatis his qui a se disciverant.
1238 DCCCLXXXVI | auxilium ei daretur. Dehinc regressus ipsam civitatem de eius
1239 DCCCLXXXVIII | discurrerent, Balduinus relictis sociis ivit ad regem Odonem
1240 DCCCLXXXVIIII| eo, regressi a Parisius relictoque Sequanam, per mare navale
1241 DCCCLXXVII | regno cum suis primoribus relinquendum et iterum iter parat, quo
1242 DCCCXCII | prae magnitudine famis sua relinquerent loca. ~ Post haec Balduinus
1243 DCCCLXXXV | reperta. Nam hi qui castrum reliquerant omnia sua inibi dimiserunt
1244 DCCCXCV | consilio accepto Karolum reliquerunt et se ad Zuendebolchum contulerunt.
1245 DCCCXCVII | multitudine fidentes omnes reliquias regni ferro et igne devastant.
1246 DCCCXCII | suum velle, quid agerent, remandaret, Balduinum a Flandris advocantes
1247 DCCCLXXXIIII | loca; pauci iuvenes cum eo remanserunt venandi causa in Basiu silva.
1248 DCCCLXXVI | benedictione apostolica percepta remeavit in Franciam. Mortuo dehinc
1249 DCCCXCVIIII | atque in aecclesia beati Remigii positum. Post haec ordinato
1250 DCCCLXXXIII | petivere loca, ibique aestivo remorati tempore Flamingos e terra
1251 DCCCLXXXII | His etiam diebus Hincmarus Remorum archiepiscopus, vir merito
1252 DCCCLXXX | ei obtulerunt, quam ille rennuit suscipere. Circumdata itaque
1253 DCCCLXXXIIII | contionem in eundo et redeundo, renuntiando nunc his, nunc illis, ad
1254 DCCCLXXXVIII | imperatum fuerat, peregerunt, ei renuntiant, quo die ad condictum placitum
1255 DCCCLXXXI | Gandavum rediere suisque reparatis navibus terra marique iter
1256 DCCCLXXVII | Alpes Provintiae in Franciam repedare voluit, sed, ut dicitur,
1257 DCCCLXXXI | sine inpedimento ad propria repedavere castra. Iberum circa sollempnitatem
1258 DCCCLXXXV | diripientes omnia inibi reperta. Nam hi qui castrum reliquerant
1259 DCCCLXXXV | cum navibus in Sequana repertis fluvium transierunt et sedem
1260 DCCCLXXVII | in eodem regno in loculo *reposuerunt, donec transferretur in
1261 DCCCLXXXI | venerunt omnesque quos ibi repperere interfecere et circuita
1262 DCCCLXXXVI | civitatem de eius absentia nimis repperit merentem; non tamen in ea
1263 DCCCLXXXVI | civitate, a principibus regni requirens auxilium et, ut imperatori
1264 DCCCLXXXIII | Franci, videntes Nortmannorum res prospere in omnibus accrescere,
1265 DCCCXCIIII | rege amicitiam habebant. Resederuntque et illi ex alia parte dicti
1266 DCCCLXXXVIII | spetie pacis obsides dant. Reserantur portae, fit via Christianis,
1267 DCCCLXXXVII | Usque aestivo tempore ibi residerunt, incendiis et occisionibus
1268 DCCCLXXXI | citius equo descendens locum resistendi et audaciam suis donaret,
1269 DCCCLXXXVI | intra turrim erant acriter resistentibus, fit clamor multitudinis
1270 DCCCLXXXIIII | inmutari fidem vellent, eis resisterent. Nortmanni vero sua castra
1271 DCCCLXXXVII | quia nullus erat qui eis resisteret, iterum per Sequanam Maternam
1272 DCCCLXXXVIII | urbem. Quibus viriliter resistit Teutbertus comes, donec
1273 DCCCXCII | disciverant, eos aut sibi resociaret aut de regno suo pelleret
1274 DCCCLXXXVI | turris, ut mane facto pons restauraretur; quod Nortmannis minime
1275 DCCCXCVIII | Karolumque in sede paterna restituunt. Balduinus vero propter
1276 DCCCXCV | ab ipsa profectione suum retinuere regem missosque suos ad
1277 DCCCXC | Alstingus mandaverat - populum retinuit, sed cognita veritate post
1278 DCCCLXXX | Hoc modo Hludowico ad sua reverso, Hludowicus et Karlomannus
1279 DCCCLXXX | castra concremavit, atque ita revertitur in sua. Hoc etiam tempore
1280 DCCCLXXXI | igne cuncta vastantes, sani revertuntur ad castra. ~ Interim Hludowicus
1281 DCCCXCVIIII | Rex vero cum Rothberto et Richardo atque Heriberto coepit
1282 DCCCXCIIII | Karolus vero contulit se ad Richardum; quem insecutus Odo rex,
1283 DCCCLXXXI | Centula monasterium sancti Richarii et sancti Walerici, omnia
1284 DCCCLXXXVI | comes suis adhortationibus roborabat. Nortmanni tamen cotidie,
1285 DCCCXCVI | Perronam obsedit hominesque Rodulfi inde eiecit. Fulcho vero
1286 DCCCXCVII | singulos incresceret, onmibus rogare coepit, ut Karolo servarent
1287 DCCCLXXXII | regnum Fresonum, quod olim Roricus Danus tenuerat, dedit. Coniugemque
1288 DCCCXCV | vero Balduini regressi *cum Rotberto egerunt ea quae senior illorum
1289 DCCCLXXXVI | nomine, et terram patris sui Rothberti Odoni comiti concessam,
1290 DCCCXCVIII | habitatoribus. Post haec Rothbertus comes, frater regis Odoni,
1291 DCCCLXXXV | Iulio VIII. Kal. Augusti Rotomagum civitatem ingressi cum omni
1292 DCCCXCIII | emendarent et memores essent sacramenti quae sibi iuraverant. Atque
1293 DCCCLXXXVI | sancti Vedasti in thesauro et sacris vestibus et libris et kartis
1294 DCCCXCVII | monasterio in pascha eum de sacro fonte suscepit. ~ Verum
1295 DCCCLXXXIII | fugere compulerunt et undique saevientes omnia ferro et igne depopulantur.
1296 DCCCLXXX | Scaldum monachi, canonici, sanctimoniales cum corporibus sanctorum
1297 DCCCXCIIII | pietas Dei non concessit sanguinem finem litis finiri. Per
1298 DCCCLXXVIIII | devastationibus inhiantes sanguinemque humanum sitientes ad interitum
1299 DCCCLXXXI | in villa quae dicebatur Sathulcurtis, et commissum est proelium.
1300 DCCCXCV | petunt, obsides regi dant, ad sauum dirigunt seniorem, ut, quid
1301 DCCCLXXXII | sedens iocando eam insecutus scapulas superliminare et pectus
1302 DCCCLXXXV | venistis? Non fuit necesse. Nos scimus, qui estis, et vultis, ut
1303 DCCCXCVI | Karolus vero hoc audito secessit in regnum Zuendebolchi. ~
1304 DCCCLXXXIIII | Hisam erant aliquatenus securi esse. A die itaque purificationis
1305 DCCCLXXXIIII | Octobrio inter eos haec securitas data est. ~ Sed Nortmanni
1306 DCCCLXXVII | sed, ut dicitur, a quodam Sedechia Iudaeo potionatus in loco
1307 DCCCLXXXII | paterno fugiens, rex equo sedens iocando eam insecutus scapulas
1308 DCCCLXXXVII | Nortmanni vero [usque] Segonnam et Ligerem more solito pervagati
1309 DCCCLXXXII | superliminare et pectus sella equi attrivit eumque valide
1310 | semper
1311 DCCCLXXXVIII | non modica gessit bella semperque victor extitit. Cumque Berengerum
1312 DCCCXCV | dant, ad sauum dirigunt seniorem, ut, quid illis agendum
1313 DCCCXCVII | filius esset sui quondam senioris, et partem aliquam ei ex
1314 DCCCLXXXVI | Hionam fluvium ingressi Senonas civitatem obsederunt. Sed
1315 DCCCLXXXVII | diebus moritur Evrardus Senonensis episcopus, cui succedit
1316 DCCCXCV | sancti Vedasti coramque eius sepulchro humi prostratus devotissime
1317 DCCCLXXXV | advenerant, cum navibus in Sequana repertis fluvium transierunt
1318 DCCCXCV | Constricti vero hi qui sequebantur Karolum - nam Odo rex eis
1319 DCCCLXXXV | ad praeparationem pugnae. Sequenti die iterum Nortmanni accurrunt
1320 DCCCLXXXVIII | creatum regem, cum his qui se sequi deliberaverant rediit Italiam.
1321 DCCCXCVIIII | atque Heriberto coepit sermocinari de Nortmannis, quid agerent.
1322 DCCCXCVII | rogare coepit, ut Karolo servarent fidem. ~
1323 DCCCLXXXII | aecclesiis usque ad solum dirutis servitoribusque divini cultus aut gladio
1324 DCCCLXXXV | actum utile. Tunc Nortmanni sevire coeperunt incendiis, occisionibus
1325 DCCCXCII | est. Nam casu hora diei sexta ipsum castrum igne accensum
1326 | sicut
1327 DCCCLXXXVI | Christiano iuvare studeret, cum Sigefrido rege Danorum amicitiam fecit,
1328 DCCCLXXXVIII | itaque comite, episcopus Sigemundus timore perculsus iussit
1329 DCCCXCI | voluit. Nam amissa praeda per silvas dispersi evasere atque ita
1330 DCCCXCVIII | effectus rediit ad sua. Similiter fecit et Richardus, [insuper
1331 DCCCLXXXII | veniens Bosonem tyrannum non sinebat quietum esse. ~ Nortmanni
1332 DCCCLXXXVIII | coeperunt, ut data civitate vivi sinerentur abire. Quid plura? Refertur
1333 DCCCXCVII | Qui dum languor per dies singulos incresceret, onmibus rogare
1334 DCCCXCII | aecclesia beati Petri, in sinistra parte altaris, in monasterio
1335 DCCCLXXXVI | amisso equo a dextris et a sinistris adversarios caedens, civitatem
1336 | sit
1337 DCCCLXXVIIII | moritur sepeliturque in Sithiu monasterio. Hludowicus etiam
1338 | sive
1339 DCCCLXXXVIIII| Aquitaniam perrexit, ut sibi eos sociaret. Quo audito Ramnulfus dux
1340 DCCCLXXXVIII | partim terroribus sibi sociari festinabat. Sed cum ei fidem
1341 DCCCXCII | Odoni regi infesti fuerant, sociatis sibi aliis, ut possent compleri
1342 DCCCLXXX | tyrannus invaserat, receperunt. Sociatoque sibi Karolo rege, fratre
1343 DCCCLXXXVIII | delicta pie indulsit atque in societatem recepit et, ut de reliquo
1344 DCCCLXXVIII | honoraverunt domnum apostolicum et socium itineris eius Bosonem delegerunt
1345 DCCCLXXXVII | in Sequanam rediit agens solita et circa autumni tempora
1346 DCCCLXXXVII | et occisionibus terram in solitudinem redigerunt. Sigefridus vero
1347 DCCCLXXXI | repedavere castra. Iberum circa sollempnitatem sancti Petri Atrebatis venerunt
1348 DCCCXC | Praedictus vero Alstingus die sollempnitatis sancti Iohannis ewangelistae
1349 DCCCLXXXIIII | aecclesiastica mancipia; tandem soluto tributo, mense Octobrio
1350 DCCCXCVIIII | obsides regi dederunt, dato spatio ad sua exportanda. Ad dictum
1351 DCCCLXXVIII | Iohannes papa ab Lantberto duce Spolitanorum iniuriatus Franciam venit,
1352 DCCCLXXXVIII | adclamatur. Ibique eis qui se spreverant delicta pie indulsit atque
1353 DCCCXC | ingressi Noviomagum petunt ad statuenda sibi castra hiemalia. Illis
1354 DCCCLXXXI | Camaracensium venit castrumque sibi statuit in loco qui dicitur Strum
1355 DCCCLXXX | trans Scaldum erant, ut die statuta venientes, hi ex una parte
1356 DCCCLXXXVIII | iret ad condictum placitum. Statuto itaque die Odo rex fretus
1357 DCCCXCII | Indeque fames valida et sterilitas terrae nobis invasit, ita
1358 DCCCLXXXVII | amissum imperium fertur a suis strangulatus; tamen in brevi finivit
1359 DCCCXCV | dirigunt Arnulfum. Odo vero rex strenuis secum assumptis viris ire
1360 DCCCLXXXVI | ex suis viros nobiles et strenuos ad custodiam turris, ut
1361 DCCCLXXXI | statuit in loco qui dicitur Strum ad debellationem Danorum.
1362 DCCCLXXXVI | populo Christiano iuvare studeret, cum Sigefrido rege Danorum
1363 DCCCXCIII | ut constantes essent, in suaque poscit permanere fide.
1364 DCCCXCII | compleri quae volebant, suaserunt regi, ut relicta Francia
1365 DCCCXCVIII | Karolum et fidem ei promittens suasit illi atque suis fidelibus
1366 DCCCLXXXVIII | dedissent, quo eius dominatui se subderent, contulerunt se ad Arnulfum
1367 DCCCLXXXVIII | Francos, qui suo nolebant se subdi dominationi, partim blanditiis,
1368 DCCCLXXXV | eum venerunt eiusque se subdidere imperio; atque ita Karolus
1369 DCCCLXXXVI | ipsius turris adeunt ignemque subponunt, et hi qui infra erant fracti
1370 DCCCLXXXIIII | episcopo Gauzilinus abba subrogatur in sedem eius. Nortmanni
1371 DCCCLXXXIIII | Christianum atque aecclesias subrui, destructis moeniis et villis
1372 DCCCLXXXV | necant, captivant, aecclesias subruunt, nullo resistente. Iterum
1373 DCCCLXXXVI | flentibus, eo quod suis subvenire non possent, et quia nil
1374 DCCCLXXXII | ferro et igne devastant, subversis moeniis et monasteriis atque
1375 DCCCLXXXVII | Senonensis episcopus, cui succedit Waltherus iuvenis. Usque
1376 DCCCLXXXVI | venerat redire festinavit. Nam Suessionis apud Sanctum Medardum terram
1377 DCCCLXXX | Indeque Menapios atque Suevos usque ad internitionem delevere,
1378 DCCCLXXVIIII | filius Hlotharii regis arma sumens inconsulte non mediocrem
1379 DCCCLXXXVIII | regno suisque consulens, sumptis primoribus e suis, ad regem
1380 DCCCLXXX | amicitia Hugonis abbatis suorumque dominorum cum Hludowico
1381 DCCCXCIIII | delegavit hos qui erant ex superiori Francia. Qui reversi ab
1382 DCCCLXXXII | iocando eam insecutus scapulas superliminare et pectus sella equi attrivit
1383 DCCCXCVIIII | Heribertus, Winetmarus inprovise superveniens Fulchoni archiepiscopo
1384 DCCCLXXXVI | adiutorium e civitate illis superveniret, obpugnare coeperunt. Illis
1385 DCCCLXXVII | imperatori cum manu valida superveniri. Unde commotus imperator,
1386 DCCCLXXXVI | nudassent illum armis suis, supervenit quidam e Francis Ragnerus
1387 DCCCXCI | custodum illi inprovise superveniunt Dani eumque fugere coegerunt. ~
1388 DCCCLXXXIIII | vulneravit, et accepto vulnere supervixit plus VII diebus atque in
1389 DCCCLXXXV | machinas construunt, ignem supponunt et omne ingenium suum apponunt
1390 DCCCLXXVIIII | multique alii eis consentientes supradictum regem Hludowicum in regno
1391 DCCCLXXX | obtulerunt, quam ille rennuit suscipere. Circumdata itaque urbe
1392 DCCCLXXXVIIII| puerulo, ne quid mali de eo suspicaretur. *Aquitanios itaque rex
1393 DCCCLXXVIIII | partem regni Hlotharii, quam suus genitor Karolo inter se
1394 DCCCXCVIIII | ordinato episcopo Hereveo Remis synodoque facto, omnes interfectores
1395 | tale
1396 | tam
1397 | tandem
1398 DCCCXCV | ad eum venirent, quatinus tantae calamitatis malum inter
1399 | tantum
1400 DCCCLXXXI | ad hiemandum. ~ Hac etiam tempestate Hludowicus rex senior obiit.
1401 DCCCLXXXI | transiens Hisam fluvium Latverum tendere coepit, quo credebat Nortmannos
1402 DCCCXCVIIII | omnibus, hi qui ipsum castrum tenebant missos dirigunt ad Balduinum
1403 DCCCXCVIII | more solito loca inoportuna tenentes rediere ad naves. ~ Hiemis
1404 DCCCXCII | mandans cum sua gratia velle tenere abbatias sui consobrini.
1405 DCCCXCVI | regni, quam eius fideles tenuerant, Karolo concedere. Sed Rodulfus
1406 DCCCLXXXII | quod olim Roricus Danus tenuerat, dedit. Coniugemque ei dedit
1407 DCCCLXXXII | Sumnam. Unde cum exercitu per Terasciam iter agentes Hisam transierunt.
1408 DCCCLXXXII | contra Nortmannos, sed statim terga vertunt, ibique Walo Mettensis
1409 DCCCLXXXVIIII| et equestre agentes, in territorio Constantiae civitatis circa
1410 DCCCLXXXVI | interemerunt, magnumque dolorem et terrorem Christianis fecit, Danis
1411 DCCCLXXXVIII | partim blanditiis, partim terroribus sibi sociari festinabat.
1412 DCCCXCII | monasterio sancti Vedasti. Tertio vero die post eius obitum,
1413 DCCCLXXX | etiam itinere Heinricus Teutbaldum filium Hucberti gravi devicit
1414 DCCCLXXXVIII | Quibus viriliter resistit Teutbertus comes, donec interiit cum
1415 DCCCXCIIII | finiri. Per idem tempus Teutboldus Lingonicae urbis episcopus
1416 [Title] | Textus~ ~
1417 DCCCXCV | tulerat Rodulfus filio Theoderici. Sed intercurrentibus nuntiis
1418 DCCCLXXXVIII | alii Odonem, inter quos Theodericus comes eminebat, in regno
1419 DCCCLXXXVI | monasterii sancti Vedasti in thesauro et sacris vestibus et libris
1420 DCCCLXXXIIII | iuvare vellet, casu regem in tibia vulneravit, et accepto vulnere
1421 DCCCXCVII | Nortmanni ad naves reversi, timentes multitudinem exercitus,
1422 DCCCLXXXI | Hludowicum regem adolescentem timere coeperunt. Rex quoque adunato
1423 DCCCLXXX | facta congressione apud Timiomum nobiliter eos vicisset,
1424 DCCCLXXX | plurimis atque occisis. Timor quoque et tremor eorum cecidit
1425 DCCCLXXXVIII | comite, episcopus Sigemundus timore perculsus iussit lapidibus
1426 DCCCLXXX | DCCCLXXX. Nortmanni vero Tornacam civitatem et omnia monasteria
1427 DCCCLXXVIIII | sua defertur. Ragnelmus Tornacensium episcopus moritur per indictionem
1428 | tot
1429 | tota
1430 | totus
1431 DCCCLXXXIIII | principibus suae gentis tractaret, ut tributum acciperent
1432 DCCCLXXXIIII | Compendio palatio conveniunt tractaturi, quid illis esset agendum.
1433 DCCCXCVIIII | adunato exercitu resedit tractaturus, quid agerent de suis inimicis.
1434 DCCCXCV | Quintini castrum, per noctem tradendo eum abintus, tulerat Rodulfus
1435 DCCCLXXXI | fluvium Sumnam mense Iulio transeunt, cuncta vastantes more solito
1436 DCCCXCI | indeque per Bracbantum rediere transeuntesque Scaldum per invia loca parant
1437 DCCCLXXVII | loculo *reposuerunt, donec transferretur in Franciam, quod postea
1438 DCCCLXXXI | Hludowicus vero rex cum exercitu transiens Hisam fluvium Latverum tendere
1439 DCCCLXXXVIII | ducerent. Cumque amnem Maternam transissent et longius a civitate processissent,
1440 DCCCLXXVII | postea per diversa loca translatum est. Franci vero mense Decembrio
1441 DCCCLXXVIII | Nortmannos. Qui festinanter Trecas civitati ei occurrit, mutuoque
1442 DCCCLXXX | occisis. Timor quoque et tremor eorum cecidit super inhabitantes
1443 DCCCLXXXII | et monasteria, civitates Treveris nobilissimam et Coloniam
1444 DCCCLXXXIIII | iacerent mortui, et erat tribulatio omnibus et dolor, videntes
1445 DCCCLXXXVI | caedens, civitatem ingressus tristem populum reddidit laetum.
1446 DCCCLXXXV | omnes ad loca sua cum magna tristitia, nil actum utile. Tunc Nortmanni
1447 DCCCLXXXI | gloriosissimeque de eis triumphavit. Et patrata victoria ex
1448 DCCCXCII | praevidit, capite eum iussit truncari. Hocque actum est, antequam
1449 DCCCLXXX | Gauzlinum cum aliis multis ad tuitionem regni contra Nortmannos
1450 DCCCLXXXVI | absque vulneribus illis tulit. Quod statim imperatori
1451 DCCCLXXXVIII | circa Alpes consistunt, Tullo adunati Hrodulfum nepotem
1452 DCCCLXXXV | valde elati Parisius adeunt turremque statim aggressi valide obpugnant,
1453 DCCCXCVII | suam paucitatem et nullum tutum habere locum refugii, iterum
1454 DCCCLXXX | petentes civitates, quas tyrannus invaserat, receperunt. Sociatoque
1455 DCCCXCV | prostratus devotissime oravit ac uberrime flevit, inibi etiam missam
1456 | ubique
1457 DCCCLXXVII | aureum, quale non fuit ab ullis regibus factum. Ipse vero
1458 DCCCXCVIIII | omnes discordantes sine ullo effectu reversi sunt [unusquisque
1459 | unam
1460 DCCCLXXXIII | sua fugere compulerunt et undique saevientes omnia ferro et
1461 DCCCLXXX | suscipere. Circumdata itaque urbe ille se firmissime intus
1462 DCCCXCIIII | tempus Teutboldus Lingonicae urbis episcopus excecatus est
1463 DCCCLXXXVII | Berengarius etiam regnum Italiae usurpat. Hroderardus Camaracensium
1464 DCCCLXXVI | Hludowico fratre suo, pessimo usus consilio regnum ipsius,
1465 | uterque
1466 DCCCLXXVI | exercitum dirigit, sed nil utiliter egere. Unde de redemptione
1467 DCCCLXXVI | Unde instinctu diabolico utrique, Karolus imperator et Hludowicus
1468 | utrumque
1469 DCCCXCIII | deliquissent per suum eis vadium emendarent et memores essent
1470 DCCCLXXXVI | accurrerunt turrim eamque vallantes, ne adiutorium e civitate
1471 DCCCXCV | sancti Vedasti obsidione vallavit. Sed miseratus Christianitati
1472 DCCCLXXVIIII | Decembrio corpus sancti Vedasti Vallis supra Sumnam in villa sua
1473 DCCCXCVI | excepto Remis. Igitur per varia placita totus hic annus
1474 DCCCLXXXVI | eum cum suis, omnia ferro vastabat et igne. Quod cum imperator
1475 DCCCLXXVIIII | perambulando ferro et igne vastant. Post haec Scaldum fluvium
1476 DCCCXCVIII | tempore rediere ad naves, vastatam Aquitaniae partem atque
1477 DCCCLXXVIIII | mense Iulio igne et gladio vastaverunt, nemine sibi resistente.
1478 DCCCLXXXVI | imperatori innotescerent velocius perituram civitatem, nisi
1479 DCCCLXXXIIII | iuvenes cum eo remanserunt venandi causa in Basiu silva. Et
1480 DCCCLXXXII | peremptis aut ultra mare venditis et accolis terrae deletis,
1481 DCCCLXXXVI | diebus, id est ....., Hugo venerabilis abba ex hac vita decessit
1482 DCCCLXXXV | rediere ad sua. Francosque qui venerant ex regno Karlomanni irrisere
1483 DCCCLXXXVI | castra movit inde et quo venerat redire festinavit. Nam Suessionis
1484 DCCCXCIII | ire] contra Odonem regem, veneruntque contra eos Richardus, Willelmus
1485 DCCCLXXX | Scaldum erant, ut die statuta venientes, hi ex una parte fluminis
1486 DCCCXCV | ut Odo et Karolus ad eum venirent, quatinus tantae calamitatis
1487 DCCCLXXXV | irrisere Dani: 'Ut quid ad nos venistis? Non fuit necesse. Nos scimus,
1488 DCCCXCII | arripuit quasi Atrebatis venturus, re autem vera Flandris
1489 DCCCXCII | Atrebatis venturus, re autem vera Flandris petiturus. Balduinus
1490 DCCCLXXXVI | Danis faceret. Et factum est vere consilium nimis miserum.
1491 DCCCXC | populum retinuit, sed cognita veritate post eorum discessum multum
1492 DCCCXCII | adventum praesciens, in fugam versus interfectus est iuxta quoddam
1493 DCCCXCII | Evreberti, qui nimis fuerat *versutissimus, contra voluntatem regis
1494 DCCCLXXXI | egressi, omnem exercitum vertit in fugam, pluresque ex eis,
1495 DCCCLXXXII | Nortmannos, sed statim terga vertunt, ibique Walo Mettensis episcopus
1496 DCCCLXXXV | proelium a mane usque ad vesperum, noxque dirimit proelium;
1497 DCCCLXXXVI | Vedasti in thesauro et sacris vestibus et libris et kartis deperiit.
1498 DCCCXCII | iter arripiens per aliam viam antecessit regem venitque
1499 DCCCLXXX | apud Timiomum nobiliter eos vicisset, nisi contigisset Hugonem
1500 DCCCLXXXI | exceptis aecclesiis, et vicum monasterii et omnes villas
|