Liber, Caput

 1  2, 3 |         in virtute triumphaturus, elatus vanitate atque superbia,
 2  3, 14|         regium adserebat, [multa] elatus superbia, ait: 'Quid mihi
 3  4, 11|       Erat enim vanitatis coturno elatus, nullum sibi putans in sanctitate
 4  5, 5 |     proicerit, exspiravit; exinde elatus, Lingonas est sepultus.
 5  5, 14| nuntiassent, statim ille vanitate elatus, tamquam se iam in cathedram
 6  5, 48|        comitatu, in tali levitate elatus est, ut in domo ecclesiae
 7  5, 49|       Leudaste habebat, in tantum elatus fuerat, ut magi Simonis
 8  5, 49|       recessit ad propria. Semper elatus, inflatus, praesumptiosus;
 9  7, 41|           est, ita magni corporis elatus, ut duos aut tres pedes
10  9, 6 |         exalarent. Tantoque miser elatus erat, ut iuniorem sibi beatum
11  9, 9 |            Rauchingus ergo, summa elatus potentiam et, ut ita dicam,