Liber, Caput

 1  2, 7 |   quaerit. Verum ubi primi atque alterius ustei claustra pulsat et
 2  4, 30|       adiuti amminiculo, litoris alterius plana contingere potuerunt.
 3  5, 3 | amplectur, quod nec hic ancillam alterius neque haec extranei servum
 4  5, 16|      superviveret, filius patris alterius tamquam proprius defensaret.
 5  5, 18|  voluistique regnum meum in manu alterius tradere'. Haec eo dicente,
 6  6, 27|       nullus eorum Parisius sine alterius voluntate ingrederetur,
 7  6, 31|         populus ipsius principis alterius dicionibus tradunt'. Dum
 8  9, 20|    Similiter convenit, ut nullus alterius leudis nec sollicitet nec
 9  9, 35|       erat, dicens: 'Hic a regno alterius veniens, diripuit equos
10 10, 15|     regina, filia regis regisque alterius consubrina; nolite facere,
11 10, 27|         pro eo quod unius filius alterius filium, qui sororem eius