Liber, Caput

 1  2, 34|  populum, o rex, ignorans, quia satius est, ut populus sequatur
 2  3, 6 |       duos hostium cuneos ruam. Satius enim et facilius victuria
 3  3, 11|      relinquimus et illos sequi satius praeoptamus'. At ille infidelis
 4  3, 18|      diceret, ait simpliciter: 'Satius mihi enim est, si ad regnum
 5  4, 12|   praebuit instrumenta, dicens, satius sibi esse ad tempus inaedia
 6  5, 28| proprias, alia regna petierunt, satius ducentes alibi peregrinare
 7  5, 43|   spurcitias praedicas adorari. Satius', inquio, 'faciebas, si
 8  5, 49|    contumaciter ista meditaris! Satius tibi erat silere, et, petita
 9  8, 12|      pro eo rogare non desinis! Satius enim tibi erat, res aeclesiae
10  8, 30|  publica cervice eius inmineat. Satius est enim, ut parvi contumaces