Liber, Caput

 1  3, 10|           Videns autem, se non posse evadere, ad eclesiam christianorum
 2  3, 33|       videret eo inminente non posse evadere, ne in manus inimici conruerit,
 3  4, 4 |       persequebatur. At ille, cum se evadere non posse videret, post
 4  4, 20|          extitit. Cumque se cerneret evadere non posse, Brittanias petiit,
 5  5, 35|              exalaret, cernens, quod evadere non posset, alta trahens
 6  7, 39|           adque, ira labente, possis evadere'. At ille, accepto consilio,
 7  8, 20|          quibusdam non posse prorsus evadere. Quod, credo, providentia
 8  8, 30|             crassatur, ut vix credat evadere, si tardius silire nequiverit' .
 9  8, 33|         muliere: 'Fugite, miseri, ut evadere possitis. Ecce iam igneum
10  9, 31| internitionem caeciderunt. Qui autem evadere potuerunt, vix, equite ascensu,