Liber, Caput

1  1, 33|           martyrium, ut diximus, in terris sociati, ad caelestia pariter
2  2    |             et cum libuit arentibus terris infudit, qui viduae paupertatem
3  5, 28| infligebantur multi tam de reliquis terris quam de mancipiis; quod
4  6, 2 |           navis acta vento, inpulsa terris in frustra minuitur. Legati
5  6, 5 |           dilecto suo. Post haec in terris visus est et cum hominibus
6  8, 40|           tam in fluminibus quam in terris agere non cessabat. Nam
7  9, 6 |        potuit excitare, donec, dato terris diae, altius solis lampas
8 10, 13|          illa quae iaceuntur semina terris; quae commendata sulcis,
9 10, 19|             non fuerit, culmis, qui terris est editus, non ariscit'.