Liber, Caput

1  2, 6 |          altaria perimentes. Nec remansit in ea locus inustus praeter
2  4, 48| increpabat ne ista committerent, remansit inlaesus. Quodsi hoc quis
3  4, 50|    derelictus a suis, cum paucis remansit, sed tamen ad bellum exire
4  6, 46|          plerumque: 'Ecce pauper remansit fiscus noster, ecce divitiae
5  7, 27|        de stirpe regum Francorum remansit, si tu haec quae dicis impleberis?'
6  7, 33|          peccatis, de stirpe mea remansit nisi tu tantum, qui mei
7  7, 36|          esse Chlothacharii, nec remansit in Galliis qui regnum illum
8  8, 32|     erant interfecit gladio, nec remansit ex his, nisi qui fuga labi
9  9, 10|       futura cognoscere cupiens, remansit inlusus. ~~~