Liber, Caput

1  2, 37|      se advenire, scilicet ut, lumine beati confessoris adiutus
2  5, 3 |     his cereum comprimi, donec lumine privaretur; iterum cum inluminatus
3  5, 43|    sine sapientia, quando sine lumine, quando sine vita, quando
4  7, 1 | lectulo, et ecce! subito magno lumine cellola clarificata contremuit.
5  8, 15| scatiret. Ex hoc mihi miraculi lumine animus magis accendit totam
6  8, 33|      quidam e civibus, accenso lumine, in prumptuario est ingressus,
7  8, 33|   necessaria erant, abscessit, lumine secus cupella olei derelicto.
8  8, 33|        pandit egressum. Ex quo lumine adpraehensa domus incendio
9 10, 14|    puerumque, qui praeibat cum lumine, nescio quid commotus, pugno