Liber, Caput
1 1 | praeposuisset. Sic enim ait: Neque angeli caelorum neque
2 1, 5 | Cham sive de Sem. Et, sicut ait vetus historia, ab his dissiminatum
3 1, 9 | Iacob dilectus Dei, sicut ait per prophetam: Iacob dilixi,
4 1, 10| gradientibus et, ut Scriptura ait, murum aquarum undique vallatis
5 1, 22| triumphum, Iacobo se ostendens ait: 'Surge, Iacobi comedi,
6 1, 30| martyres Saturnini denarrat. Ait enim: Sub Decio et Grato
7 1, 35| erectis ad caelum oculis ait: 'Iesu domine, qui gloriosus
8 1, 47| Tunc illa conversa ad eum ait: 'Si omnibus diebus vitae
9 1, 47| commotus pietate iuvenis ait: 'Unicos nos nobilissimi
10 1, 47| ille armatus crucis vexillo ait: 'Faciam quae hortaris'.
11 1, 47| in sepulchro deponeret, ait: 'Gratias tibi ago, domine
12 2, 1 | convenit; cui simpliciter ait: 'Ecce! ego praestolor beatum
13 2, 1 | audiens dixisse se denegaret, ait vir sanctus: 'Nonne aures
14 2, 1 | triginta dies ab ortu habens, ait ad eum episcopus: 'Adiuro
15 2, 1 | esset pater interrogaret, ait sacerdos: 'Non est hoc meum.
16 2, 1 | visum revelatum est; qui ait suis: 'Surgite velocius,
17 2, 2 | conflicto parati essent, ait Alamannorum rex: 'Quousque
18 2, 3 | inmerito Dominus in euangelio ait: ìSi sal infatuatum fuerit,
19 2, 3 | quo ipse vivebat errore, ait: 'Non patior, quod hi episcopi
20 2, 3 | super oculos caeci faciens, ait: 'In nomine Patris et Fili
21 2, 7 | praeciperat depraecantibus, ait sacerdus: 'Aspicite de muro
22 2, 7 | Orantibus autem illis, ait: 'Aspicite iterum!'. Et
23 2, 7 | viderunt qui ferret auxilium. Ait eis tertio: 'Si fideliter
24 2, 7 | consurgere. Quod renuntiantes, ait sacerdus: 'Domini auxilium
25 2, 7 | delivit. Expletoque bello, ait Aetius Thorismodo: 'Festina
26 2, 9 | Maximi tyranni, narraret, ait: Eo tempore Carietto et
27 2, 9 | essent, retulit; et deinceps ait: Post dies paucolus, Marcomere
28 2, 9 | huiusque nomen praetermissum, ait: Dehinc Eugenius tyrannus,
29 2, 9 | captam atque subversam, ait: Interea Respendial rex
30 2, 9 | et Francorum. Tamen cum ait, quod Constantinus, adsumpta
31 2, 13| audenter ad eos ingreditur, qui ait: 'Audite me, sacerdotes
32 2, 13| fuerat indicatus. Quo viso, ait: 'En ipsum quem elegit Dominus!
33 2, 21| cathedra resedentem. Cui ait pontifex: 'O meretrix execranda,
34 2, 21| amplius polluatur'. Cui ait: 'Et quia mihi meretricis
35 2, 23| oblatum pincerna poculum ait: 'Domine mi, vidi somnium,
36 2, 27| reciperit. Haec audiens rex, ait nuntio: 'Sequere nos usque
37 2, 27| praedae in medio positum, ait rex: 'Rogo vos, o fortissimi
38 2, 27| ad urcei percussorem; cui ait: 'Nullus tam inculta ut
39 2, 29| abstenere concubitum, ut ipsa ait: Iovisque et soror et coniux.
40 2, 30| corde, commotus in lacrimis, ait: 'Iesu Christi, quem Chrotchildis
41 2, 31| prodesse possunt. At ille ait: 'Libenter te, sanctissime
42 2, 32| quem ad se arcessitum, ait: 'Vallant me undique angustiae,
43 2, 32| evertant'. Ad haec Aredius ait: 'Oportit te lenire feritatem
44 2, 32| Chlodovechum regem abiens, ait: 'Ecce! ego humilis tuos,
45 2, 32| circa murus urbis resedente, ait Aredius: 'Si dignanter,
46 2, 34| crismaretur expetiit. Cui ait sacerdos: 'Si vere credis
47 2, 34| edocuit, debes exsequere. Ait autem: Si quis me confessus
48 2, 34| enim et beatus apostolus ait: Corde creditur ad iustitiam,
49 2, 34| salutem. Sic et propheta ait: Confitebor tibi, Domine,
50 2, 37| Igitur Chlodovechus rex ait suis: 'Valde molestum fero,
51 2, 37| cuiusdam pauperis faenum, ait: 'Nonne rex herbam tantum
52 2, 37| citius gladio peremptum, ait: 'Et ubi erit spes victuriae,
53 2, 37| loco sancto exhiberent, ait: 'Si tu, Domine, adiutor
54 2, 40| dum diversa respicerent, ait: 'In hanc arcellolam solitus
55 2, 42| conversusque ad fratrem eius, ait: 'Si tu solatium fratri
56 3, 6 | dispiciens consilium eius, ait: 'Stultum consilium esse
57 3, 7 | filium suum Theudobertum ait: 'Vade ad patruum tuum et
58 3, 11| sibi exhistimans Arvernus, ait: 'Me sequimini, et ego vos
59 3, 13| securi decipiuntur, sicut ait apostolus: Cum dixerint: '
60 3, 13| intellegentiae modo commota, ait: 'Si ita est hodie pessumdatus,
61 3, 14| multa] elatus superbia, ait: 'Quid mihi et Theudorico
62 3, 14| Ingressus autem Aregisilus, ait Munderico: 'Quousque hic
63 3, 14| his mollitus sermonibus, ait: 'Si egredior, conpraehensus
64 3, 14| adgregati'. Cui Aregisilus ait: 'Noli timere, sed, si vis
65 3, 14| aspiciens eum. Tunc pro signo ait Aregisilus: 'Quid aspicitis
66 3, 14| eum. At ille intellegens, ait: 'Evidentissime cognusco,
67 3, 15| quidam ex cocina domini sui ait: 'Utinam me permitteris,
68 3, 15| locatum secum hominem quendam, ait: 'Veni mecum et venunda
69 3, 15| bibere, in metatum eius. Ait ad eum homo: 'Dic tu, o
70 3, 15| ioculariter respondens viritatem, ait: 'Hac nocte delibero, si
71 3, 15| sopore quasi ebrius'. Qui ait: 'Fac ut libet'. Et haec
72 3, 15| puer de domino suo. Cui ait presbiter: 'Vera est enim
73 3, 18| ipso dolore quid diceret, ait simpliciter: 'Satius mihi
74 3, 18| lacrimis respersa facie, ait: 'Rogo, dulcissime frater,
75 3, 18| At ille convitiis actum ait: 'Aut eiece eum a te, aut
76 3, 29| esset quod agerent. Qui ait: 'Tonicam beati vincenti
77 3, 36| unus ex suspicione locutus, ait: 'En arcam, in qua non est
78 4, 3 | accepta, ad Ingundem rediens, ait: 'Tractavi mercidem illam
79 4, 5 | nivis candidam efferebat, et ait ad eum: 'Bene enim facis,
80 4, 6 | vanae conflatus gloriae, ait: 'Nostis enim fama currente,
81 4, 9 | exire niteretur nec possit, ait ad serpentem: ìEvome prius
82 4, 11| conversus ad clerum Turonicum, ait: 'Videtis nunc, fratres
83 4, 12| quibus, ut Sollius noster ait, nec dabat pretia contemnens
84 4, 13| occursum eius veniebant, et ait: 'Vae mihi, quia hi sunt
85 4, 13| historiografforum protulit, memoramus. Ait enim: Arduum videtur res
86 4, 14| audiens Chlothacharius rex, ait suis: 'Bene locuntur hii
87 4, 14| petentes. Et Chlotharius ait suis: 'Dissistete, quaeso,
88 4, 14| adquiescere voluerunt. Quibus ait Chlothacharius rex: 'Desistite,
89 4, 15| ante dispexerat. Cui rex ait: 'Ego primum praecipi, ut
90 4, 16| Dominus autem per euangelium ait: Qui non audit verba mea,
91 4, 24| in aeclesia legi, in qua ait: Vae his qui coniungunt
92 4, 26| uberrimam'. Cui ille: 'Numquid', ait, 'tu Romanam adisti urbem,
93 4, 26| profecta est. Quod cernens rex, ait: 'Rectius est enim, ut hi
94 4, 36| cum detegere coepisset, ait: 'Gratias tibi ago, Iesu
95 4, 40| nequaquam se hoc facturum, ait episcopus, qui coram erat: '
96 5, 3 | excusatus. Tunc sacerdos ait ad eum: 'Nosti enim, quae
97 5, 6 | eorum et separamini ab his, ait Dominus. Ideo doceat unumquemque
98 5, 14| visis, Fredegundis regina ait: 'Exploratores sunt et ad
99 5, 14| praeteriret, voce magna ait: 'Heu heu! Percussit Deus
100 5, 14| putans esse interfectores, ait ad Merovechum: 'Ut quid
101 5, 14| dicens: 'Retenuisti, ut ait frater meus, inimicum suum.
102 5, 17| osculantes se. Gunthchramnus rex ait: 'Evenit inpulso peccatorum
103 5, 18| Petri apostoli. Cui rex ait: 'Quid tibi visum est, o
104 5, 18| eclesiae, salutatisque nobis, ait: 'Audite me, o sacerdotes
105 5, 18| sacerdotes, verbi prophetici, quo ait: Si viderit speculatur iniquitatem
106 5, 18| fercolis. Visoque me, rex ait: 'O episcope, iustitiam
107 5, 18| adolatoribus contra me accensus, ait: 'Cum omnibus enim inveni
108 5, 18| quod coram eo erat positus, ait: 'Propter te haec iuscella
109 5, 18| de adolatoribus suis et ait: 'Victum me verbis episcopi
110 5, 18| voluntas adimpleatur?' Et ait: 'Ite, et accedentes ad
111 5, 18| locum; adveniensque et rex, ait ad episcopum: 'Si munera
112 5, 18| episcopus, prostratus solo, ait: 'Peccavi in caelo et coram
113 5, 18| Berthechramnus episcopus ait: 'Audi, o frater et coepiscope,
114 5, 18| Gailenum familiarem suum, ait: 'Una nobis usque nunc et
115 5, 19| dominica erat sculpta, et ait: 'Crucem tuam, Domine, frontem
116 5, 19| edicam'. Cui ille: 'Dic', ait, 'quod volueris. Proderit
117 5, 20| loquerentur in auribus tuis'. Qui ait: 'Loquimini quae libet'.
118 5, 20| domini nostri pereat'. Qui ait: 'Ite quantocius et laxate
119 5, 21| mandavit; et ad se delatum, ait presbitero: 'Aufer hinc
120 5, 34| cernens, sero penetens, ait ad regem: 'Diu nos male
121 5, 38| sacramenta ne humiliaretur, ait: 'Tu ipse accede et prosternere
122 5, 39| aliquot adveniens quidam ait reginae: 'Ut urbata de filiis
123 5, 43| aequalis in potestate, qui ait: Pater maior me est? Non
124 5, 43| iustitiam fateretur. Qui ait: 'Credo, haec omnia esse
125 5, 43| te meminere, quod alibi ait: Ego et Pater unum sumus.
126 5, 43| resuscitandum venit Lazarum, ait: Pater, gratias ago tibi,
127 5, 43| cum ad passionem venit, ait: Pater, clarifica me claritatem
128 5, 43| Et Iohannis euangelista ait: In principio erat Verbum,
129 5, 43| inferiorem sibi, sicut ipse ait in euangelio: Nisi ego abiero,
130 5, 43| Bene Filius ante passionem ait, quia, nisi ille ad Patrem
131 5, 43| Spiritus enim sanctus, ait Salomon, fugiet fictum.
132 5, 43| quasi insanus frendens, ait: 'Ante anima ab huius corporis
133 5, 44| mihi recitare iussisset, ait: 'Sic', inquid, 'volo, ut
134 5, 44| confessus'. Tunc iratus rex ait: 'Manifestum est mihi in
135 5, 44| potestas'. At ille commotus ait: 'Sapientioribus a te haec
136 5, 47| distinat'. Quod audiens rex, ait: 'Nequaquam, sed quia remotus
137 5, 47| Maiora', inquit, 'de te ait episcopus; dicit enim, reginam
138 5, 49| neglegentia accederet, oportere, ait, urbem custodia consignari.
139 5, 49| Modestus quidam faber lignarius ait ad eum: 'O infelix, qui
140 5, 50| hinc inde sermocinaremur, ait mihi: 'Videsne super hoc
141 5, 50| alta trahens suspiria, ait: 'Video ego evaginatum irae
142 6, 3 | coniungere debeant in pace, ait Chilpericus rex: 'Filii
143 6, 5 | blande adpraehensa manu, ait ad me, dicens: 'Veni, sacerdus
144 6, 5 | Illo quoque renitenti, ait rex: 'O mens dura et generatio
145 6, 5 | Haec eo dicente, Iudaeus ait: 'Deus non egit coniugium
146 6, 5 | patitur, qui per Moysen ait: Videte, videte, quia ego
147 6, 5 | ego sanabo'. Ad haec rex ait: 'Deus ab spiritali utero
148 6, 5 | potestati minori, de quo ipse ait: Ex utero ante lucifero
149 6, 5 | mundo misit sanatorem, sicut ait propheta tuus: Misit Verbum
150 6, 5 | eum per fidem renascitur, ait'. Ad haec Iudaeus respondit: '
151 6, 5 | vel adfici, alius propheta ait: Foderunt manus meas et
152 6, 5 | in regno suo, idem David ait: Dominus regnavit a ligno.
153 6, 5 | venturus erat, propheta tuus ait: Livore eius sanati sumus;
154 6, 5 | Christum, filium Dei, loquens, ait: Adorabunt te filii patris
155 6, 5 | tamen Paulus apostulus ait: Qui non credederit, quod
156 6, 5 | benedictione, discederit. Ait enim: 'Dicam', inquid, '
157 6, 6 | te, sanctissime pater', ait: 'Nolite timere pro me;
158 6, 6 | Domini adesse virtutem; et ait diacono: 'Infirmum, qui
159 6, 6 | nomen. Ille vero clara voce ait: 'Sic dicor'. Cum haec vidisset
160 6, 6 | haec vidisset diaconus, ait: 'Gratias tibi inmensas
161 6, 6 | intentione vanam vitans gloriam, ait: 'Sile, sile, dilectissime
162 6, 6 | vocat eum ad se vir Dei et ait: 'Vis recipere visum?' Cui
163 6, 6 | recipere visum?' Cui ille ait: 'Voluntas', inquid, 'mea
164 6, 6 | crucem sanctam faciens, ait: 'In nomine Iesu Christi
165 6, 6 | vinctum, vermibus plenum, ait: 'O domine mi, qualiter
166 6, 6 | fortiter potes?' Cui ille ait: 'Confortat me ille, pro
167 6, 18| ubi est illud quod Dominus ait: Spiritus Deus est; et illud
168 6, 18| illud Petri, quod Annaniam ait: Quod tibi visum est temptare
169 6, 18| mistica dona commemorans ait: Haec enim operatur unus
170 6, 26| repotantur mihi'. Cui rex ait: 'Non permittam te abire,
171 6, 26| cernens se mortem propinquam, ait: 'Ecce filium meum! Suscipe
172 6, 26| adveniente Gunthchramno, ait ex muro Mummolus: 'Si fides
173 6, 26| Quod cum convenisset, ait Gunthchramnus econtra, -
174 6, 26| conferantur'. Cui ille: 'Veni', ait, 'ne timeas'. Ingressus
175 6, 29| corpore, et circa horam nonam ait sororibus: 'Ecce iam leviorem
176 6, 29| nescio quo afflagitans, ait: 'Benedic', inquid, 'mihi,
177 6, 29| vernante luce radiabant. Et ait vir ad eam: 'Ecce fonte
178 6, 29| illa velociter perfectam, ait: 'Ecce', inquid, 'cellolam!
179 6, 30| imperialibus, et vocato Mauritio, ait: 'Ecce! cum consensu Sophiae
180 6, 31| dicente, Egidius episcopus ait: 'Si cum nepote tuo coniungeris
181 6, 32| repulit, fusisque lacrimis, ait: 'Et quia non extat de filiis,
182 6, 36| impletumque est illud quod ait apostolus: Quia diligentibus
183 6, 40| mundum, sicut ipse Paulus ait: Regi autem saeculorum inmortali
184 6, 40| sublevaret, sicut alibi ait: Omnibus omnia factus sum,
185 6, 40| manu baptizaretur: Hic est, ait, Filius meus dilectus, in
186 6, 40| de nubi splendida Pater ait: Hic est Filius meus carissimus,
187 6, 40| respondit Pater e caelo? Nonne ait: Et glorificavi et iterum
188 6, 45| conversa ad Francus, ita ait: 'Ne potitis, viri, quicquam
189 7, 1 | oculis, manibus elevatis, ait: 'O Domine misericors, quid
190 7, 1 | convocatis monachis et matrem, ait: 'Audite, o dilectissimi,
191 7, 1 | quid vidisset exponerit, ait: 'Cum me ante hos quattuor
192 7, 1 | illic decidens peream". Et ait vox, quae loquebatur mihi:
193 7, 1 | Salustius historiam scribens ait: Ubi de virtute adque gloriam
194 7, 6 | Gunthchramnus rex legatis illius ait: 'O miseri et semper perfidi,
195 7, 6 | auferre desiste'. Quibus ille ait: 'Ecce pactiones, quae inter
196 7, 14| regem; ingressique ad eum, ait episcopus: 'Gratias agimus
197 7, 14| regnoque restituit'. Cui rex ait: 'Illi enim dignae sunt
198 7, 14| Alius quoque legatorum ait: 'Rogat nepus tuus, ut Fredegundem
199 7, 14| antecipans rex verba eius, ait: 'O inimici regionis regnique
200 7, 22| Igitur cum ei ista narrassem, ait: 'Verum est somnium, quod
201 7, 27| cum Gundovaldo resederet, ait: 'Filium te Chlothacharii
202 7, 27| animos nostros'. At ille ait: 'Ego regis Chlothacharii
203 7, 27| statuam'. Cui episcopus ait: 'Verumne est ergo, quod
204 7, 29| promittentes. His ita loquentibus, ait Claudius Eberulfo: 'Delectat
205 7, 29| elevata contra basilica manu, ait: 'Martine beatissime, fac
206 7, 29| Illo quoque resedente, ait: 'Perpetratum est scelus
207 7, 31| caesariae crescente, regreditur. Ait ergo episcopus: 'Est hic
208 7, 31| haec pararetur insidia, ait: 'Noli fategare senem nec
209 7, 33| regis Childeberthi hasta, ait: 'Hoc est indicium, quod
210 7, 38| eorum, lacrimis perfusus, ait: 'Invitationem vestram in
211 7, 38| caelum manibus et oculis, ait: 'Iudex aeterne et ultio
212 7, 39| petit. At ille videns eum, ait: 'Quid sic', inquid, 'quasi
213 7, 39| timore consternatus paveret, ait ad eum quidam de adstantibus: '
214 7, 42| ad agentem voce flebili ait: 'Rogo, ut facias super
215 7, 47| percipere. Sic enim ipse ait: Beati pacifici, quoniam
216 8, 2 | interrogat rex: 'Quis', ait, 'est iste?' Diu enim erat,
217 8, 2 | conversus ad Palladium rex ait: 'Nec tibi, o Palladi episcope,
218 8, 5 | Me haec narrante, rex ait: 'Vidi et ego aliam visionem,
219 8, 6 | At ille obstupefactus ait: 'Et quis est dominus tuus,
220 8, 7 | pronuntiassent, statim commotus rex ait: 'Qui mihi semper infidelis
221 8, 13| praemissa, ostensis litteris, ait: 'Patruus tuus, o rex, diligenter
222 8, 15| montis illius subvertisset, ait: 'Potus cybusque meus erat
223 8, 16| coepit, conversusque ad me, ait: ìGratias ago Deo omnipotenti,
224 8, 16| quibusdam pro furtu argueritur, ait: ìIbo ad basilicam beati
225 8, 16| domus vicini sui argueritur, ait: ìVadam ad templum sancti
226 8, 16| ille, elevatis manibus, ait: ìPer omnipotentem Deum
227 8, 20| principio, Deo hominem creante, ait: Masculum et feminam creavit
228 8, 20| vina transferre pararet, ait: Quid mihi et tibi est,
229 8, 30| nequiverit' . Ad haec rex ait: 'Si quis sequitur iustitiam,
230 8, 31| sacerdos haec dolose proferre, ait: 'Et quis haec fecit nisi
231 8, 31| senior ad Fredegundem veniens ait: 'Multa enim mala in hoc
232 8, 43| regi'. At ille: 'Nescio', ait, 'quid loquaris. Tamen quia
233 9, 6 | et Dominus in euangelio ait, consurgere in novissimis
234 9, 8 | negare nequiret quae petebat, ait: 'Veniat coram nobis, et
235 9, 8 | cuius provolutus pedes, ait: 'Peccavi tibi ac genetrice
236 9, 9 | de eo habere voluit. Qui ait: 'Nisi morte devellar ab
237 9, 10| eo clericis vel famulis, ait: 'Scio te, beatissime sacerdos,
238 9, 10| Turbatus auditu episcopus ait: 'Et quid faciam, si hic
239 9, 10| Qui cum ista narrassent, ait rex Gunthchramnus: 'Inicite
240 9, 12| perculsus cordis dolore, ait: 'Si hic mortem evaserit,
241 9, 13| transmissum usque Parisius, ait: 'Si eum cum idoneis hominibus
242 9, 15| episcopis relegionis suae, ait: 'Cur inter vos et sacerdotes
243 9, 20| pollicetur'. Et rex ad haec ait: 'Non similiter ego gratias
244 9, 20| Lectis igitur pactionibus, ait rex: 'Iudicio Dei ferear,
245 9, 20| nobiscum legatus advenerat, ait: 'Dic, o Filex, iam enim
246 9, 20| Haec eo dicente, Filex ait: 'Pervenisse ad gloriam
247 9, 20| promittere voluit'. Rex ait: 'Non est optimum enim,
248 9, 20| postulat, disponsetur'. Rex ait: 'Si enim nepus meus implet,
249 9, 33| episcopo, haec ad se reversa, ait: 'Vae mihi, quae audivi
250 9, 34| se alapisque caederent, ait ad eam mater: 'Quid mihi
251 9, 34| filiae adstanti porregeret, ait ad eam: 'Iam enim lassata
252 9, 35| instaurari contra virum suum, ait ad eum: 'Ne accesseris illuc,
253 9, 35| statim ingressus domum, ait: 'Cur non sunt scamna haec
254 9, 38| quos rex ipse procedens, ait: 'Egrediemini in iudicio,
255 9, 39| dataque nobis salutatione, ait: 'Depraecor, sanctae sacerdos,
256 9, 40| suprestis erat - 'volo me', ait, 'ab hac frequentia congregationis
257 10, 4 | homines vinctos accepere, ait: 'Incertum apud nos habetur,
258 10, 8 | ad altarium accessisset, ait episcopus: 'Rumor populi
259 10, 8 | possit. Sed Innocentius ait: 'Si de filiis tuis unum
260 10, 13| resurrectionem praevidens, ait: Numquid qui dormit non
261 10, 13| resurgunt mortui'. Et presbiter ait: 'Numquid possunt ossa in
262 10, 13| ipse Dominus in euangelio ait, quia: Filius hominis veniet
263 10, 13| fratris Lazari dubitaret, ait: Scio, quia resurgit in
264 10, 13| novissima die. Cui Dominus ait: Ego sum resurrectio, via,
265 10, 13| retineri'. Et presbiter ait: 'In psalmo autem legimus:
266 10, 13| apostolus, in quo ipse, ut ait, Christus loquebatur, evidenter
267 10, 13| fructu resurgunt, sicut ait Paulus apostolus: Stulte
268 10, 13| Dominus beatis apostolis ait: Cum venerit, inquid, Filius
269 10, 16| impleret. De conviviis etiam ait, se nullam novam fecisse
270 10, 16| convivasse. De sponsalibus quoque ait, coram pontifice, clero
271 10, 19| ediceret. At ille confusus ait: 'Ad sententiam dandam super
272 10, 24| historia, terrore suffusus, ait: 'Et forsitan peregrinus
273 10, 24| tenens sudarium in manu sua, ait: 'Non poteras, o homo Dei,
274 10, 24| qui corruerat in terram, ait: 'Vade ad domum tuam. Ne
275 10, 25| iuxta illud quod Dominus ait in euangelio: Erunt pestilentiae
276 10, 28| Haec his dicentibus, rex ait: 'Promissionem, quam in
|