Liber, Caput
1 1 | ipse Dominus manifestat, dicens: De die autem illa et ora
2 1, 31| quod Iudaeis exprobrat, dicens: Quia meretrices et publicani
3 2, 1 | haec audiens inridebat, dicens: 'Nonne verum dixi, istum
4 2, 1 | flens et eiulans atque dicens: 'Merito haec patior, quia
5 2, 3 | exclama in magna virtute, dicens: ìAd te, beatissime Cirola,
6 2, 3 | exclamat in magna virtute, dicens: 'Audi me, beatissime Cyrola,
7 2, 3 | manum super oculos eius, dicens: 'Secundum fidem nostram,
8 2, 10| Moyse populo locuta est, dicens: Non sint tibi dii alii
9 2, 10| Dominus per David intonat, dicens: Quia omnes dii gentium
10 2, 10| Abbacuc profeta testatur, dicens: Quid prodest sculptile
11 2, 10| adoravit illud et obsecrat, dicens: 'Libera me, quia deus meus
12 2, 12| vero amicus eius retenuit, dicens: 'Quando quidem hanc partem
13 2, 13| pontifex, testatur Paulinus dicens: Si enim hodie videas dignos
14 2, 21| desideria mulierum'. Et haec dicens, sicut fumus evanuit. Verumtamen
15 2, 23| presbiter, mittit nuntium, dicens: 'Veni, ne tarderis, ut
16 2, 23| cupiditate, praeoccupat, dicens: 'Tandem respexit in me
17 2, 23| contra te iterum suggeret, dicens, te in eo scelere, propter
18 2, 23| praecepit rex ille haec loqui, dicens: Si tacueris, morte pessima
19 2, 24| e caelis lapsa pervenit, dicens: 'Ecdici, Ecdici, quia fecisti
20 2, 27| bipennem urceo inpulit, dicens: 'Nihil hinc accipies, nisi
21 2, 29| praedicabat assiduae viro, dicens: 'Nihil sunt dii quos colitis,
22 2, 29| signiter increpabat regina, dicens: 'Si in nomine deorum meorum
23 2, 32| eum legationem occulte, dicens: 'Si mihi ad persequendum
24 2, 32| dolum fratris, misit ad eum, dicens: 'Veni in adiuturium meum,
25 2, 32| Haec eo dicente, vale dicens Aredius discessit, et ad
26 2, 34| temptationibus doceret, insinuavit, dicens: Adtendete vobis ab hominibus.
27 2, 35| legatus ad eum dirigit, dicens: 'Si frater meus vellit,
28 2, 36| vineis, secum retenuit, dicens: 'Sufficit huius facultas
29 2, 37| nuntius ad beatam basilicam, dicens: 'Ite et forsitan aliquod
30 2, 40| clam ad filium Sigyberthi, dicens: 'Ecce! pater tuus senuit
31 2, 40| convocavit omnem populum illum, dicens: 'Audite, quid contingerit.
32 3, 2 | potestatem tradi eclesiae, dicens: 'Hic ob nostri amoris zelo
33 3, 4 | eum persequendum invitat, dicens: 'Si hunc interfecis, regionem
34 3, 5 | verbis dolosis virum suum, dicens: 'Hic iniquos regnum tuum
35 3, 6 | filius suos adloquitur, dicens: 'Non me paeneteat, carissimi,
36 3, 7 | Chlothacharius autem vale dicens et pro munere gratias agens,
37 3, 14| coepit seducere populum, dicens: 'Princeps ego sum. Sequimini
38 3, 14| mandatum mittit ad eum, dicens: 'Accede ad me, et si tibi
39 3, 14| interficeretur. Ille vero noluit, dicens: 'Ite; renuntiate rege vestro,
40 3, 14| autem repugnabat cum suis, dicens: 'Stemus fortes et usque
41 3, 14| tamen prius signum populo, dicens: 'Cum ego haec et haec locutus
42 3, 15| munera, sed respuit ea, dicens: 'Hic tali generatione decem
43 3, 15| Fac ut libet'. Et haec dicens, obdormivit. Ille vero egressus
44 3, 18| suum Chlothacharium regem, dicens: 'Mater nostra filius fratris
45 3, 18| esu putuque, direxit eos, dicens: 'Non me puto amisisse filium,
46 3, 18| ostendit reginae utraque, dicens: 'Voluntatem tuam, o gloriosissima
47 3, 18| venit celeriter, nuntians ac dicens: 'Favente regina opus coeptum
48 3, 21| Caprariam legatus mittit, dicens, nisi se ille subdant, omne
49 3, 22| misit nuntius ad regem, dicens: 'Nullus tibi, domne piissime,
50 3, 23| ipsi ad legendum dedit, dicens: 'Fuge hinc, quia patris
51 3, 23| audiens, gratias agens et vale dicens, abscessit. Arelatensim
52 3, 24| ad se venire praecepit, dicens: 'Filios non habeo, te tamquam
53 3, 34| misit ad eum legationem, dicens: 'Fama bonitatis tuae in
54 3, 36| somnium vocem magnam emittit, dicens: 'Heu! heu! Succurrite qui
55 4, 2 | subscribere dedignatus est, dicens: 'Si volueris res Dei tollere,
56 4, 7 | minas intendere coepit, dicens: 'Ego te removebo, ego te
57 4, 9 | habebat, fabulam fingeret, dicens: 'Serpens ampullam vino
58 4, 11| in eo quod David cecinit, dicens: Noluit benedictionem, et
59 4, 12| numquam praebuit instrumenta, dicens, satius sibi esse ad tempus
60 4, 13| Scaptharium primus de latere suo, dicens: 'Ite et vi abstrahite Firminum
61 4, 14| valde confusus pacem petiit, dicens, se non sua voluntate super
62 4, 20| pugnaturus, plangens atque dicens: 'Respice, Domine, de caelo
63 4, 26| exilium trudi praecipit, dicens: 'Potasne, quia non est
64 4, 31| sepeliens et missas viritim dicens, numquam ab eo loco discessit.
65 4, 34| ille cum multa obiceret, dicens, durum esse servitium illius
66 4, 34| verberibus agi praecepit, dicens: 'Oportet enim te, fili,
67 4, 35| praesentia benedici iuberet, dicens: 'Merear de manu eius eulogias
68 4, 36| cuidam sanctus per somnium, dicens: 'Vade et dic Prisco, ut
69 4, 36| locutus est diacono cuidam, dicens: 'Vade, quaeso, eo quod
70 4, 36| dedisset, apparuit ei sanctus, dicens: 'Cur non dixisti quae tibi
71 4, 42| occurrit eis Mummolus, dicens: 'Non transibitis turrentem
72 4, 43| sed excusare suos coepit, dicens: 'Numquam de domo mea egressus
73 4, 44| ex nomine Mummoli dedit, dicens: 'En ipsum in proximo!'
74 4, 46| abdi soleti sunt, recondit, dicens mulieri, coniugi utique
75 4, 46| suo matrimonio sociaret, dicens, quia: 'Dedi arram in disponsatione
76 4, 46| Negavit autem vir ille, dicens, quia: 'Neque te novi, unde
77 4, 46| illo protulit discidente, dicens: 'Haec et haec mihi Ursus
78 4, 49| Gunthchramno mandatum mittit, dicens: 'Nisi me permiseris per
79 4, 50| fratrem suum legatus mittit, dicens: 'Veniat frater meus, et
80 5, 2 | crederent, iuravit eis, dicens: 'Si', inquid , 'voluntas
81 5, 3 | Merovechum, filium suum, dicens, hoc proelium eius nequitia
82 5, 3 | altarium cum iuramento, dicens, quia: 'Numquam erunt a
83 5, 3 | sepelivitque eos viventes, dicens, quia: 'Non frustravi iuramentum
84 5, 4 | mandata aspera remittit, dicens: 'Nisi hodie proieceritis
85 5, 5 | longius a regione'. Et haec dicens, virgam quam habebat in
86 5, 6 | monet et arguit apostulus, dicens: Nolite enim iugum ducere
87 5, 11| sacerdos eis legatos mittit, dicens: 'Vi ego vos confiteri Dei
88 5, 14| nuntius ad nos direxit, dicens: 'Eiecite apostatam illam
89 5, 14| Brunichildem pergere cogitat, dicens: 'Absit, ut propter meam
90 5, 14| patrocinabatur occulte, dicens: 'Si Merovechum eiecere
91 5, 14| damnat et ab honorem removet, dicens: 'Retenuisti, ut ait frater
92 5, 17| pavore, unam vocem dedit, dicens, quod eclesia caderet, cunctique
93 5, 17| cunctum ei regnum tradedit, dicens: 'Una nos parma protegat
94 5, 18| vestram. Tu autem praecipisti, dicens: ìEiece, eiece haec a te,
95 5, 18| coram pedibus sacerdotum, dicens: 'Audite, o piissimi sacerdotes,
96 5, 19| cerneret, pergit ad eum, dicens: 'Si', inquid, 'mihi aliquid
97 5, 25| unum de amicis suis ad eum, dicens: 'Vade et dic ei: ìScis
98 5, 35| Herodiano more regem petisse, dicens: 'Adhuc spes vivendi fuerat,
99 5, 36| spoliat, elidit ac dissicit, dicens: 'Etsi hoc ab ecclesia recipitur,
100 5, 36| exustus febre, clamabat, dicens: 'Heu, heu! Ab Eraclio antistiti
101 5, 38| dirixit ad eum nuntius, dicens: 'Veni ad me, quia extant
102 5, 38| erat propinquam, expetiit, dicens: 'Non veniat super me pater
103 5, 47| ad Chilpericum dirigit, dicens: 'Usque nunc, o piissime
104 5, 49| se pedibus meis sternit, dicens: 'Nisi succurras velociter,
105 5, 49| extitit accusator eius, dicens, se sermones iam dictos
106 5, 49| Leudaste, custodiae deputatur, dicens, Galienum eadem die et Platonem
107 5, 49| proponit meque interpellat, dicens, a me sibi ac reginae crimen
108 5, 49| etiam manu propria adfecit, dicens: 'Recognoscite dominum vestrum,
109 6, 2 | librarum pondere, ostendit, dicens: 'Ego haec ad exornandam
110 6, 4 | inrupit medios hostium cuneos, dicens: 'Nolite, o viri, nolite
111 6, 5 | adpraehensa manu, ait ad me, dicens: 'Veni, sacerdus Dei, et
112 6, 5 | benedixeris mihi'. Et haec dicens, aquam manibus porregi iubet.
113 6, 6 | verticique capitis infudit, dicens: 'In nomine domini mei Iesu
114 6, 6 | eiecit daemonium'. Et haec dicens, interrogat nomen. Ille
115 6, 6 | diaconus gaudens et vale dicens, abscessit cum comitibus
116 6, 6 | praepositum monastirii, dicens: 'Exibe ferramentum et inrumpe
117 6, 8 | comitem arcessiri iubet, dicens: 'Semper me benigno animo
118 6, 11| Guntchramnum regem nuntios dirigit, dicens, quod partem sibi debitam
119 6, 11| vinculis sibi exhiberetur, dicens: 'Trudatur exilio inimicus
120 6, 13| decernens, exclamat voce magna, dicens: 'Heu, heu, succurrite,
121 6, 15| Consilium tamen praebui, dicens: 'Habemus scriptum in canonibus,
122 6, 20| famolis benigne distribuebat, dicens: 'Sint haec aeclesiae data,
123 6, 22| confitetur super episcopum, dicens: 'Ego hanc epistolam episcopo
124 6, 24| misitquae fratri nuntius, dicens: 'Dimitte puerum, ut veniat
125 6, 24| tundi comam capitis eius, dicens: 'Hunc ego non generavi'.
126 6, 24| regis subscriptam protulit, dicens: 'Nihil per me feci, nisi
127 6, 29| conlisit se in terram, dicens: 'Heu, heu, heu nobis, qui
128 6, 29| quidam se obviam obtulit, dicens: 'Si', inquid, 'vis ad fontem
129 6, 30| vocavit Sophiam agustam, dicens: 'Ecce! iam impleto sentio
130 6, 30| Mauricium quendam elegit, dicens: 'Valde strinuus et sacax
131 6, 30| tradedit eam pater Mauritio, dicens: 'Sit tibi imperium meum
132 6, 31| nuntius ad supradictus duces, dicens: 'Ingrediemini Beturigum,
133 6, 32| ipsum recipere distuli, dicens: 'Cum reginae mandatum suscepero,
134 6, 32| qui mihi scripta remisit, dicens: 'Conpraessa a multis aliud
135 6, 32| diversa ornamenta prospicit, dicens: 'Haec et haec conparabo,
136 6, 35| poena, vocat ad se lectorem, dicens: 'Nuntia domino meo regi,
137 6, 36| genua viri provolvitur, dicens: 'Fortis esto, sacerdos
138 6, 38| episcopum lacessire coepit, dicens, quia diocesis Rutinae ecclesiae
139 6, 41| Victuriacense nutrire praecepit, dicens: 'Ne forte, dum publice
140 7, 1 | Quid plura? Includitur vale dicens fratribus sibique ipsis
141 7, 1 | pollicitationem tuam'. Et haec dicens siluit et accepit cybum
142 7, 1 | in cogitatione versare, dicens: 'Haec agite, ut, si vos
143 7, 5 | Gunthchramnum regem mittit, dicens: 'Veniat dominus meus et
144 7, 6 | Gunthchramnum regem diregit, dicens: 'Scio, piissime pater,
145 7, 7 | regina consurgens et vale dicens, a rege detenebatur, dicente
146 7, 14| respondit alius legatorum, dicens: 'Vale dicimus tibi, o rex.
147 7, 15| filiae eius narrare coepit, dicens, quia: 'Iuxta imperium tuum
148 7, 16| omnibus responsum reddidit, dicens: 'Scitote ei paenitentiam
149 7, 18| Parisiacam, venit quidam pauper, dicens: 'Audi, rex, verba oris
150 7, 20| ingeniis se eidem commendavit, dicens: 'A facie Fredegundis reginae
151 7, 22| sancta basilica retuli, dicens: 'Putabam me quasi in hac
152 7, 22| regis meum pectus aptabam, dicens: ìNoli eiecere hunc hominem
153 7, 27| alapis cecidit episcopum, dicens: 'Non pudet, ut tam degener
154 7, 29| Gunthchramnus Claudium quendam, dicens: 'Si abiens', inquid, 'et
155 7, 29| Fredegundem reginam videret, dicens: 'Si eam videro, elicere
156 7, 29| Eberulfus, respondit habere se, dicens: 'Et omnia quae volueris
157 7, 33| Gunthchramnus rex omnem exercitum, dicens: 'Videte, o viri, quia filius
158 7, 34| quadraginsimae, locutus est civibus, dicens: 'Noveritis, me cum omnibus,
159 7, 34| Convenas, locutus est incolis, dicens: 'Ecce iam exercitus adpropinquat,
160 7, 36| exposita, invitavit me, dicens: ìVeni, quia ab omnibus
161 7, 42| resistere fortiter coepit, dicens: 'Sancti Martini homines
162 7, 42| imperium neglexistis'. Et haec dicens ingressus est atrium domus.
163 7, 47| viri non pereat'. Et haec dicens, optuli argentum aeclesiae;
164 8, 1 | laudibus variae concrepabat, dicens: 'Vivat rex, regnumque eius
165 8, 1 | sacerdotibus qui aderant, dicens: 'Rogo, ut in domo mea crastina
166 8, 2 | auferens, super se divolvit, dicens: 'Oculi metropolis mei valde
167 8, 5 | iterum exilio truderetur, dicens: 'Scio enim, quod horum
168 8, 7 | audiam praedicantem'. Et haec dicens, egredi coepit aeclesiam.
169 8, 9 | coram omnibus loqui coepit, dicens: 'Germanus meus Chilpericus
170 8, 11| suspicione tactus, nec vale dicens, a rege discessit. Rex vero
171 8, 13| Childeberthus rex rogavit, dicens: 'Depraecor dominum et patrem
172 8, 16| visione beatus Martinus, dicens: ìEiece agnum de basilica,
173 8, 19| extremum contestatus est ei, dicens, quod, si ad uxorem suam
174 8, 28| exercitum illuc ire prohiberet, dicens: 'Inimicos nostros, id est
175 8, 29| cum haec mandata tradedit, dicens: 'Accipite hos gladius et
176 8, 29| repletum ipsos levare iubet, dicens: 'In die illa, cum haec
177 8, 30| in Hispaniis praecepit, dicens: 'Prius Septimaniam proventiam
178 8, 30| duces discutere coepit, dicens: 'Qualiter nos hoc tempore
179 8, 30| dicente, advenit nuntius, dicens: 'Richaredus, filius Leuvichildi,
180 8, 31| Praetextato pontifice habuit, dicens, venturum esse tempus, quando
181 8, 31| duce et Ansovaldo adfuit, dicens: 'Non oportuerat haec nobis
182 8, 31| exercere'. Cum autem haec dicens discederet a conspectu reginae,
183 8, 31| intrinsecus, exclamat suis, dicens: 'Fugite, o miseri, fugite
184 8, 33| infra eius parietis ambivit, dicens: 'Credo enim et fides mea
185 8, 37| ei munera transmitteret, dicens: 'Per hunc enim Deus eregere
186 8, 39| tamquam proprias retenebat, dicens: 'Militia haec fuit viri
187 8, 41| caedi iussit vehementer, dicens: 'Tu hoc blasphemium super
188 8, 43| Nonnichium episcopum coepit, dicens: 'Quia filius tuus in hoc
189 8, 44| Hoc viso, rex exclamavit, dicens, non esse simpliciter, hominem
190 9, 1 | ad Childebertum dirigit, dicens: Tacem habete nobiscum,
191 9, 3 | ad interficiendum regem, dicens: 'Sic enim tractavit, qui
192 9, 6 | populo adstante inproperabat, dicens, quia: 'Hoc et illud de
193 9, 6 | resederemus, mandatum misit, dicens: 'Occurrant reliquiis sanctis'.
194 9, 6 | episcopus, misit archidiaconum, dicens: 'Si reliquias sanctorum
195 9, 8 | posuit in manu episcopi, dicens: 'Sit penes te, sanctae
196 9, 9 | has in notitiam posuit, dicens: 'Accelera velociter, ut
197 9, 9 | mandatum misit Berthefredo, dicens: 'Disiungere ab homine inimico,
198 9, 10| nepotem suum Childeberthum, dicens: 'Morae omnes abscedant,
199 9, 11| Dominum Gunthchramnus rex, dicens: 'Refero tibi maximas gratias,
200 9, 19| pedes prosternitur regis, dicens: 'Vitam peto, o gloriose
201 9, 23| retenens cotidie flerit, dicens: 'In meo vos odio orfani
202 9, 27| vellent, exclamavit ille, dicens: 'Ne faciatis, quaeso. Ego
203 9, 27| omnino non pereat'. Haec dicens, spiritum exalavit. Cumque
204 9, 32| territurium pervium possit habere, dicens, quia: 'Per niquitiam eius,
205 9, 32| regina oppropria iactabat, dicens, eius consilio haec fieri,
206 9, 33| filiae suae mandata mittit, dicens: 'Relinque virum tuum et
207 9, 33| quo bene vixit, spreverit, dicens, quia non sit ei portio
208 9, 33| inpugnare verbis coepit, dicens: 'Abstulisti uxorem meam
209 9, 33| polliceretur eam reddere viro suo, dicens, quia: 'Parens mea haec
210 9, 33| episcopus pollicitus est, dicens: 'Venit ad me, fateor, soror,
211 9, 33| obvium non habebit'. Et haec dicens, misit clam nuntius ad eam,
212 9, 33| Berthechramni germani sui ostendit, dicens, quia: 'Haec et haec germanus
213 9, 34| intrinsecus, voce magna, dicens: 'Currite, quaeso, currite;
214 9, 35| infra Pectavo termino erat, dicens: 'Hic a regno alterius veniens,
215 9, 35| se ad bellum praeparat, dicens: 'Nisi moriar, non ingreditur
216 9, 39| Basinam, filiam Chilperici, dicens, quia: 'Vado ad parentes
217 9, 40| cellolam secretam reclauderet, dicens, quia: 'Multum peccavi in
218 10, 2 | vestimento eius, tenere coepit, dicens, quia: 'Non a me laxaberis,
219 10, 2 | qui prior erat exclamat, dicens: 'Arma deponite et ad nos
220 10, 2 | erant processit ad eos, dicens: 'Quae gesta fuissent, nos
221 10, 3 | contra Francorum exercitum, dicens: 'Hodie apparebit, cui Divinitas
222 10, 9 | Beppoleno presbiter quidam, dicens: 'Si secutus me fueris,
223 10, 9 | similia sacramenta dedit, dicens, quia: 'Nihil nos dominis
224 10, 13| malignitatis infectus veneno, dicens, non esse futuram resurrectionem.
225 10, 13| loquebatur, evidenter expraemit, dicens: Consepulti enim sumus Christo
226 10, 13| resurrectionem designat, dicens: Nolo vos ignorare de dormientibus,
227 10, 13| sicut aliis incredulis, dicens: Si Christus non resurrexit,
228 10, 15| mitigare, misit ad Chrodieldem, dicens: 'Relinque abbatissam, ut
229 10, 15| Chrodieldis percussores deputat, dicens: 'Si eam violenter quis
230 10, 15| paenitentiam agere coepit, dicens: 'Erravi sequendo Chrodieldis
231 10, 15| dispexerat, in obviam egreditur, dicens: 'Nolite super me, quaeso,
232 10, 15| adfuit Reovalis archiater, dicens: 'Puer iste, parvolus cum
233 10, 18| interrogatur. Nec mora, confitetur, dicens a Fredegunde regina se transmissum
234 10, 19| cum suo factum consilio, dicens, quia: 'Tu commisisti patruos
235 10, 19| basilicae sancti Remegii, dicens, quod duo milia aureorum
236 10, 24| exercis in pauperes'. Et haec dicens, discesserunt ab oculis
237 10, 28| Gunthchramnum regem mittit, dicens: 'Proficiscatur dominus
238 10, 28| omitti non queit"'. Et haec dicens, legatis discedentibus,
239 10, 28| Chlotharium vocitari voluit, dicens: 'Crescat puer et huius
240 10, 29| velocius dissolvi; et vale dicens, abscessit, gratias agens
|